[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ยินเสียงพิณ เบาแผ่ว แว่วแต่ไกล
คล้ายเพลงไทย ทำนอง คล้องประสาน
เพื่อนเหงาได้ ยามนี้ ราตรีกาล
อยากรู้ท่าน ใดนั้น บรรเลงมา

นึกเห็นภาพ นวลนาง ร่างอ่อนช้อย
เรียงนิ้วคอย ไล่เคียง เสียงนั่นหนา
ไอน้ำค้าง พร่างพรม ลมโชยพา
ร้อนอุรา หนาวกาย ในภวังค์

เพลงบรรเลง รู้ได้ ไม่เนื้อร้อง
เตือนให้ลอง หวลกลับ กับความหลัง
ภาพก่อนเก่า ชิดใกล้ ไร้เงาบัง
ที่เคยนั่ง คืนนั้น ดูจันทร์เพ็ญ

ดวงดารา คงแกล้ง ดับแสงหนี
เหลือริบหรี่ กลัวมอง จ้องไปเห็น
แต่คืนนี้ ที่เก่า ยังหนาวเย็น
ทำหน้าเป็น ส่งแสง แสร้งเย้ยกัน

จันทราโผล่ ขอบฟ้า ยังมาเศร้า
ดูหงอยเหงา เสี้ยวบาง ต่างคืนนั้น
เมฆลอยมา บังมิด ปิดแสงพลัน
เหมือนตัวฉัน เงาดำ ทับถมใจ

ยินเสียงพิณ เบาแผ่ว แว่วโหยหา
บรรเลงมา กล่อมหรือ คือไฉน
แต่อยากฟัง เสียงกรีด หรีดเรไร
ดังก้องไพร กลบเสียงนั้น ให้ฉันที

ช่วงอินโทร โดซอล อยู่ตอนไหน
ซ้ำท่อนใหม่ ห้องใด ไม่รู้นี้
ประสานเสียง เสนาะ ไพเราะมี
ยอดกวี ขวัญมา ยามข้าตรม.