.jpg)
น้ำ (ตา) ท่วมขัง....
๐...เห็นน้ำหลากไหลลู่สู่โคราช
เหมือนประกาศศักดาว่ายิ่งใหญ่
เหนือกฎเกณท์ บังคับกับสิ่งใด
คือความเห็นเป็นไป ตามสายชล
๐...จากข้อเท้า เข่าแขน ถึงแหงนหน้า
ไหลล้นบ่าทอดธารผ่านแห่งหน
จากที่สูงลงต่ำ กระหน่ำจน
ต้องดิ้นรนอพยพหลบรายทาง
๐...เป็นห่วงนัก บ้านนา น้ำตาเอ่อ
เห็นข่าว-เซ่อเผลอเหวง จิตเคว้งคว้าง
หากน้ำยัง ขังท่วมอ่วมอัปปาง
คงต้องร้างเรือนเนา..เศร้าสิ้นดี...
๐...กราบย่าโมโคราชแทบบาทท่าน
ช่วยบรรดาลดลป้องภัยหมองศรี
ให้น้ำหลากไหลลดปลดเสียที
คืนชีวีสุขใสได้ดั่งเดิม
๐...อยากกลับไป เยี่ยมทักพำนักถิ่น
ด้วยดวงจิณต์ถวิลห่วงเป็นบ่วงเสริม
รัดความรัก คนไกล ใจคงเดิม
แต่..น้ำเพิ่ม เติมทางเกินย่างไป
๐...ใช่แต่เพียงน้ำท่วมที่อ่วมขัง
น้ำตายังท่วมท้นปนรินไหล
หากน้ำยังไม่ลด หดแห้งไว
น้ำตาใจ..ก็ยังบ่า ด้วยอาดูร........
***เมฆา...***
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
