...จากภูเขาพนามันบ่าไหล
ท่วมท้นไปทั้งไร่นาที่อาศัย
ถูกตัดขาดไม่อาจหนีเภทภัย
ติดอยู่ในเรือนชานเนิ่นนานวัน
...ทั้งอาหารการกินหมดสิ้นแล้ว
น้ำสักแก้วก็ยังยากต้องบากบั่น
ไฟฟ้าที่เคยมีใช้ก็ไร้มัน
เทียนน้อยนั้นที่พึ่งได้ในราตรี
...ก็ได้เห็นตัวตนของคนไทย
ธารน้ำใจหลั่งไหลจนล้นปรี่
ซับน้ำตาคราลำบากมากไมตรี
เพื่อให้มีแรงสู้อยู่ต่อไป
...ขอส่งใจไปช่วยด้วยเป็นห่วง
ก้าวข้ามช่วงทุกข์ทนหนนี้ได้
ธารน้ำตาเหือดหายไปในธารใจ
วันสดใสคืนสู่ทุกผู้คน
.ท่วมท้นไปทั้งไร่นาที่อาศัย
ถูกตัดขาดไม่อาจหนีเภทภัย
ติดอยู่ในเรือนชานเนิ่นนานวัน
...ทั้งอาหารการกินหมดสิ้นแล้ว
น้ำสักแก้วก็ยังยากต้องบากบั่น
ไฟฟ้าที่เคยมีใช้ก็ไร้มัน
เทียนน้อยนั้นที่พึ่งได้ในราตรี
...ก็ได้เห็นตัวตนของคนไทย
ธารน้ำใจหลั่งไหลจนล้นปรี่
ซับน้ำตาคราลำบากมากไมตรี
เพื่อให้มีแรงสู้อยู่ต่อไป
...ขอส่งใจไปช่วยด้วยเป็นห่วง
ก้าวข้ามช่วงทุกข์ทนหนนี้ได้
ธารน้ำตาเหือดหายไปในธารใจ
วันสดใสคืนสู่ทุกผู้คน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
