แม่ชะเง้อ...มองหา..ลูกยากลับ
เฝ้าคอยรับ...ลูกยา..พาใจหาย
นานแล้วนะ...ลูกพราก..จากข้างกาย
เป็นดีร้าย...อย่างไร..แม่กังวล
มองดูภาพ...แม่เหม่อ..เพ้อมองหา
เห็นนภา..พร่างพราย..คล้ายเงาฝน
แสงแดดส่อง...จากฟ้า..มาให้ยล
ไฉนคน...จากไกล..ถึงไม่มา
เจ้าอยู่ดี...หรือไร..ให้ส่งข่าว
บอกเรื่องราว...ชีวิต..คิดปรึกษา
แม่ช่วยเหลือ...เจ้านั้น..ทุกเวลา
กลับมาหา...แม่บ้าง..นั่งรอคอย
"คนเผาถ่าน"
เฝ้าคอยรับ...ลูกยา..พาใจหาย
นานแล้วนะ...ลูกพราก..จากข้างกาย
เป็นดีร้าย...อย่างไร..แม่กังวล
มองดูภาพ...แม่เหม่อ..เพ้อมองหา
เห็นนภา..พร่างพราย..คล้ายเงาฝน
แสงแดดส่อง...จากฟ้า..มาให้ยล
ไฉนคน...จากไกล..ถึงไม่มา
เจ้าอยู่ดี...หรือไร..ให้ส่งข่าว
บอกเรื่องราว...ชีวิต..คิดปรึกษา
แม่ช่วยเหลือ...เจ้านั้น..ทุกเวลา
กลับมาหา...แม่บ้าง..นั่งรอคอย
"คนเผาถ่าน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
