.jpg)
หมาหัวเน่าเข้าใจเขาไม่คบ
ต้องคอยหลบหลีกไกลไม่เห่อเหิม
เมื่อเขามีรักใหม่ให้ต่อเติม
คนหน้าเดิมหมดค่าเป็นหมาไป...
พี่สายใย
๐ ยามขนสวยหอมฟอดกอดแนบอก
แทบนอนกกทุกคืนเริงรื่นใหญ่
คราวหมดค่าดั่งขนร่วงหล่นไกล
เธอก็ไสทั้งผลักขอรักคืน..
พี่ระนาดเอก
แทบนอนกกทุกคืนเริงรื่นใหญ่
คราวหมดค่าดั่งขนร่วงหล่นไกล
เธอก็ไสทั้งผลักขอรักคืน..
พี่ระนาดเอก
นี่คงเน่าทั้งตัวหัวจรดหาง
ทั้งแปรงขนขัดล้าง..ยังเหม็นหืน
คงสะอิดสะเอียนเหียนเต็มกลืน
เธอถึงยืนเมินนัก..ลืมรักลง
อาร์ตี้
ทั้งแปรงขนขัดล้าง..ยังเหม็นหืน
คงสะอิดสะเอียนเหียนเต็มกลืน
เธอถึงยืนเมินนัก..ลืมรักลง
อาร์ตี้
จำต้องเศร้า เน่าหัว ยืนมัวหมอง
แหงนคอมอง หนองหล่น ปนพิษสง
เมิน ไม่พอ ต่อหน้า ทำท่างง
แถมแกล้งเหยียบ หางดง เหมือนจงใจ
เมฆา...
ได้แต่ร้อง ครวญคราง อย่างเจ็บปวด
ช่างร้าวรวด นวดหาง พลางร้องไห้
หัวก็เน่า เขาก็แกล้ง แจ้งผู้ใด
ถึงจะได้ ความเที่ยงธรรม มาค้ำจุน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
