หนังสือนั้นเขียนยาก ต้องลำบากหัวไวไว
หัวช้านอนเปลไกว ได้อารมย์ก็เขียนพลัน
มุกตื้นต้องพึ่งเด็ก ตัวเล็กเล็กอารมย์ขัน
ภาษาต้องเทียมทัน และรู้ทั่วทุกสิ่งไป
สร้างโคลงให้เป็นเรื่อง จะขัดเคืองกับใครไหม
ผิดเขาแล้วเศร้าใจ ต้องบรรลัยไม่สู้ดี
เบื้องลึกต้องพินิจ ต่างความคิดก็บัดสี
จ้องว่าบรรดามี ความถูกต้องให้หมองมัว
อีกมือต้องรีบเร่ง เขียนเอาเองอย่างปวดหัว
ลอกเขาเอาชัวร์ชัวร์ เข้าคุกแน่จำจงดี