[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

รักลุงปรางค์ คนเหงา เศร้าจังหนา
หมายดอกฟ้า ยื้อยุด สุดเอื้อมถึง
นานเท่าไหร่ หัวใจ ใฝ่คะนึง
ยังนึกถึง แต่เธอ เพ้ออาวรณ์

ความทรงจำ ดี ดี มีไว้เก็บ
แต่อย่าเจ็บ เกินมาก ยากจะถอน
อนาคต ไม่แน่ แท้ทุกตอน
ขออ้อนวอน ให้สมหวัง ดั่งใจปอง

ปล. ขอมาแจมกลอนของลุงปรางค์ หน่อยนะคะ
      (ขออภัยหากเป็นการล่วงเกิน ค่ะ)

เป็นความหลังฝังใจในครั้งหนึ่ง
ยังตราตรึงในจิตคิดเกี่ยวข้อง
รอยอดีตขีดเส้นเป็นทำนอง
ที่เราสองพบกันมิทันนาน

ต้องจากน้องไปรบดั่งจบรัก
มิอาจจะฟูมฟักให้รักหวาน
พอได้ฟังเสียงเพลงที่พ้องพาน
ในดวงมานฝังใจในรักเดิม

แสนสงสารสีหนุ่มผู้ขับร้อง
ทีมาต้องเจ็บป่วยด้วยโรคเริ่ม
เสียงที่เศร้าเร้าใจให้ต่อเติม
ดั่งจะเพิ่มรอยรักเคยปักใจ

 

"ปรางค์  สามยอด"
ไม่เป็นการล่วงเกินหรอกจ้า
แต่กลับรู้สึกเป็นเกียรติที่เข้ามาร่วมแจมในตำนานรักในอดีตด้วยกันนะครับ