~"ระบำใบไม้?"~
๐
๐ ลมสัมผัสก็กราวเป็นดาวเต้น
กรอบแกรบเด่นเกลื่อนดินดิ้นไหวไหว
เขียวแทรกปนแน่นิ่งมิกลิ้งใบ
ปล่อยเหลืองให้แสดงแจ้งกลางลาน
๐ คือระบำใบไม้วายห่างต้น
บอบบางหล่นทักทายสายลมผ่าน
พลิกกลาดเกลื่อนกลางแปลงไร้แรงทาน
สอดผสานริ้วแดดที่แผดลำ
๐ ศิลปะสุดท้ายปลายชีวิต
ถูกลิขิตดาษดื่นจรดคืนค่ำ
นาฏศิลป์ธรรมชาตินาฏกรรม
เริงระบำจวบกายสลายดิน
๐ ยามอรุณแสงคลานผ่านพิภพ
ส่องกระทบนักแสดงแหล่งทั่วถิ่น
เหลืองชราผุแหว่งแมลงกิน
ร่างขาดวิ่นจบบท..ปลดแสดง
๐ ปล่อยรุ่นใหม่ควงหล่นล้นใต้ต้น
เริงผจญผืนดินศิลป์ไกวแกว่ง
ส่งต่อรุ่นต่อรุ่นคุ้นกลางแปลง
ไม่เคยแบ่งใครเต้นเด่นเกินใคร
๐ ก้มลงเก็บร่างกรอบที่บอบช้ำ
เกรียมแห้งคล้ำนึกมาน้ำตาไหล
หวนถึงแม่แก่เฒ่าเข้าตามวัย
อยากกลับไปกราบท่านอีกวันนี้..
ระนาดเอก