.jpg)
~"คำเสกสรร..ที่บั่นทอน?"~
"พิษ..คำลวง.."
๐..ใครบางคน ทนทุกข์ จุกตระหนัก
ถูกพิษรัก ปรักปรำ กระหน่ำถ้อย
จำต้องฝืน ยืนร้อง ครองช้ำคอย
อย่างเลื่อนลอย น้อยคำ และต่ำใจ
๐..คนบางคน ทนพิษ ฤทธิ์บาดแผล
ที่รังแก แม้หวัง หักหลังได้
อยู่หรือเป็น เช่นนั้น ทุกวันไป
สะสมไว้ รอกาล ประหารมา
๐..ชายบางคน ทนได้ ในภายนอก
เหมือนบ่งบอก หลอกยิ้ม ว่าอิ่มหนา
แต่ในทรวง ร่วงร้าว ทุกคราวครา
ซ่อนน้ำตา ตกใน มิให้เจอ
๐..คำบางคำ บางครั้ง ก็ดั่งว่า
หลอกให้สา สมใจ ทำใบ้เซ่อ
แกล้งให้รอ ขอรั้ง กี่ครั้งเออ
เพื่อ..ที่เธอ จะลวง จ้วงทิ่มแทง
๐..เธอ..ก็คือ คนนั้น ที่ฉันหมาย
ช่างโหดร้าย ป้ายสี ให้หรี่แสง
ยังไม่พอ ต่อหน้า กล้าสำแดง
ทำเสแสร้ง สุขสันต์ ให้ฉันตาย (ใจ)
๐..รู้ทั้งรู้ อยู่ว่า ตีหน้าสอง
หน้าหนึ่งครอง รักเขา คือเป้าหมาย
อีกหน้าหนึ่ง ดึงดัน อันตราย
เพราะเตรียมคาย ใส่ถัง หวังทิ้งทวน
๐..คือขยะ หัวใจ ใช่ไหมนี่
ถูกย่ำยี สวมเขา ไล่เข้าสวน
หาหญ้ากิน ดินแกลบ แสบเกินควร
เหมือน..ตีตรวน ตอกหน้า สิ้นค่า..คน....
***เมฆา...***
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
