ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน >

กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้

หน้า: 1 [2] 3 4 5 6 ... 10

11 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา / Re: กุสติณราช ประพันธ์โดย สืบ ธรรมไทย เมื่อ: 22 ตุลาคม 2024, 03:57:PM
เริ่มโดย kapheetam - กระทู้ล่าสุด โดย kapheetam
เพลานั้น วังทวาร บานเปิดอ้า เสียงพูดจา พาเงียบพลัน หันมองเห็น องค์นงลักษณ์ พักตร์หม่นเมิน เดินโคลงเคลง แอบซ่อนเร้น ทุกข์เข็ญทน ระบมใน ผ่านบุรุษ มากมาย ลายตาสบ ยังมิพบ สบใจ ชายคนไหน ทั้งสูงต่ำ ดำด่าง แตกต่างวัย ทั้งหล่องาม ทรามคละไป เรียงรายปน วาสพเฒ่า เฝ้ามอง ใจตรองตริ ตนมาติด ปิดหลัง ช่างไม่สม ต้องยืนหน้า ฉุดพานาง ห่างผู้คน ถึงจักพ้น คนรู้ นางอยู่ใด จึงพินิจ คิดการ พานางหนี เยี่ยงไรดี ที่คน ไม่สงสัย นึกได้พลัน ตะโกนดัง ไปทันใด เปิดทางให้ ขรัวเฒ่าไป ในบัดดล สิ้นตะโกน เฒ่าทโมน ก็โจนฝ่า ดุจอาชา แรงกล้านัก ทัพพหล เหล่าบุรุษ กระจุกออ พอถูกชน กระเด็นพ้น ล้มคลุก ฟุบหมอบดิน ส่งเสียงคราง ลานตา หน้าแผลเกลื่อน เหล่าผองเพื่อน เบือนหัน กลับหลังสิ้น ตกใจเสียง สำเนียงร้อง ก้องได้ยิน เห็นเพื่อนกลิ้ง นอนดินคราง พลางงงงัน ฝ่ายชรา พริบตาผึง ถึงแถวหน้า ทันเวลา อ่าอนงค์ องค์เฉิดฉัน ย่างมาสบ พบพันตา ประหม่าพลัน เฒ่าผลุนผลัน คว้าหัตถ์ ผละจากจร เหล่าฉกรรจ์ มัวหันดู หมู่คนเจ็บ ไม่ทันเอะ ใจมอง จ้องสมร พอรู้ตัว ขรัวเฒ่าพา สุดาจร จึงก้องร้อง โกรธา ดุด่าไป โอ้กระไร ชราวัย ไยมากเล่ห์ ช่างเสเพล เสแสร้ง แกล้งเหลวไหล ทำงกเงิ่น เดินสั่น นั่นปะไร ฉุดนางได้ ลวดลายออก ลอบจากจร เพียงประเดี๋ยว เดียวเผ่น ไม่เห็นหลัง องค์ร้อยชั่ง ช่างกระไร ไม่ทุบถอง กลับตามชิด ติดไป ใจสมยอม ทิ้งฉกรรจ์ ทั้งผอง คับข้องใจ กล่าวถึงเฒ่า เครายาว สาวเท้าย่าง จูงนงคราญ พรางหลีก ปลีกลับหาย ถึงสำนัก พักพิง สิ้นหวั่นใจ เชิญอ่อนไท้ คลายอึดอัด ขึ้นพักบน องค์ชายา หน้าตรอม ใจหมองเฉา ยินผู้เฒ่า กล่าวคำ ฟังฉงน นึกแปลกใจ เรือนผู้ใด ใหญ่ชอบกล ช่างสวยสม ภิรมย์รื่น ชื่นฤทัย จึงเอ่ยถาม ความไป ใครเจ้าบ้าน ช่างโอฬาร งามเขื่อง กว่าเรือนไหน เฒ่าจำแลง แถลงพลัน ในทันใด ขอกลอยใจ คลายฟุ้งซ่าน บ้านพี่เอง พี่อยู่เดียว เปลี่ยวกาย มาหลายหนาว ขาดคนเคล้า เศร้าตรม ทนทุกข์เข็ญ ราตรีค่ำ ระกำฝืน ตื่นลำเค็ญ หวังจักเป็น เช่นเขาอื่น ชื่นคู่คลอ ฟ้าเบื้องบน คงรู้ ให้คู่พี่ เป็นเทวี ศรีบังอร พร้อมห้องหอ หวังให้ไท้ ได้พงศ์เผ่า สืบเหล่ากอ นวลลออ อย่าแคลง แหนงหน่ายเลย หลังขึ้นบน เชิญอนงค์ นั่งบนแท่น พญาแถน แสดงท่า โอ่อ่าเผย บอกบังอร นอนพัก หลับได้เลย อย่าเอื้อนเอ่ย ถ้อยใด ให้ใจตรอม จบวาจา ชราพลาง มือวางจับ แผ่วสัมผัส หัตถ์พธู ทั้งคู่สอง องค์นงนาฏ คาดไม่ถึง ตะลึงมอง ไม่ทันร้อง ล้มนอนพับ หลับทันใด  บัดนั้น เฒ่าจำแลง แปลงร่างกลับ กลายรูปลักษณ์ เรืองรอง ผิวผ่องใส เป็นราชา สุรารักษ์ งามจับใจ อุ้มนงโพธ โอบอกไว้ เหาะไคลคลา ผ่านสัตต บริภัณฑ์ เจ็ดบรรพต เขาวงกต วกวน ยากค้นหา สีทันดร ละอองพลิ้ว ริ้วงามตา ข้ามสิเนรุ ทะลุฟ้า ลับตาไป ถึงอัมพร นครหาว วาวปราสาท งามพิลาส วาบเพชร เม็ดวาวใส ศักรพุ่งตรง วางนางลง ในทันใด เหนือแท่นใหญ่ วิไลงาม กลางไพชยนต์ หลังวางเสร็จ เสด็จออก นอกปราสาท เทวราช อิ่มอาบใจ ให้สุขสม ประทับตั่ง นั่งสุข บัณฑุกัมพล เหล่านางฟ้า ล้อมวง องค์สุเรนทร์  เมื่อนั้น สีลวดี นรีรัตน์ หลังฟื้นหลับ พักตื่น ขึ้นมองเห็น ห้องโกสีย์ ที่งามเหลือ เหนือกฎเกณฑ์ วิจิตรเด่น เปล่งประกาย ลายแปลกตา จึงตรองตรึก นึกพินิจ คิดเรื่องผ่าน ถึงเรื่องบ้าน กว้างใหญ่ ให้กังขา มาห้องหอ ห้องหับ งามจับตา ทั่วแผ่นหล้า หาใดเทียบ จักเปรียบดัง หรือชรา สวมผ้าเก่า ผู้เฒ่านี้ เป็นโกสีย์ เทวราช จากสวรรค์ มาช่วยเรา พ้นชายเขลา เหล่าฉกรรจ์ จึงงามขำ ถลันทาง ทวารา พ้นทวาร บานเปิด องค์เฉิดโฉม ให้งุนงง พิกลเห็น เป็นนักหนา สิ่งรอบข้าง ช่างประหลาด งามแปลกตา ทั้งแผ่นดิน แผ่นฟ้า พาแปลกใจ มวลไม้ดอก รอบตระการ งามพิลาส สวยผุดผาด พาดคบ งดงามไฉน ยืนต้นซุ้ม พุ่มกอ ลออวิไล บานสดใส ไกวตาม ยามต้องลม ฟ้าสดใส เลื่อมแปลก แดดไม่จัด เย็นลมพัด เพลินนักสบาย กายสุขสม หอมบุปผา ผกาชื่น รื่นกมล ทุกแห่งหน ชมละลาน ไม่วางตา ถัดวิมาน ใกล้ติด ทิศอีสาน มีหญิงงาม ล้นหลามห้อม ล้อมแน่นหนา ใต้ไม้ใหญ่ ใบตระการ อร่ามตา นั่งสง่า อ่าองค์เห็น เช่นราชัน โฉมบังอร มองวงพักตร์ รัศมี เทพบดี สีเขียววาม งามเฉิดฉัน จึงมั่นใจ ใช่องค์อินทร์ มิ่งเทวัญ จึงงามขำ พลันก้าว เดินเข้าไป ได้ระยะ พอประมาณ นงคราญหยุด ย่อกายคุก บังคม องค์ฤาสาย เจ้าชั้นหาว ดาวดึงส์ หวังพึ่งภัย วอนจอมไท้ ได้สงสาร ประทานพร  บัดนั้น...ศักรินทร์ ผินมา สบตาถี องค์เทวี สีลวดี ศรีสมร พลางเอื้อนโอษฐ์ โปรดตรัส ทักบังอร อรชร น้องยา อย่าทุกข์ใจ น้องคงรู้ ผู้ชรา พามานี่ คือตัวพี่ มัฆวา เทวาใหญ่ หวังโฉมฉิน ศีลพิสุทธิ์ เป็นสุขใจ น้องอยากได้ สิ่งใด ให้บอกมา พี่เต็มใจ ให้พร น้องหนึ่งข้อ หวังเจ้าพอ ฤทัย ในปรารถนา ได้สมมาด ปราศทุกข์ สุขอุรา ตัวพี่ยา ก็พา ผาสุกใจ นงพะงา รื้นน้ำตา อุราสะอื้น ให้ชื่นมื่น ฟังคำ พลันสดใส บอกองค์อินทร์ ปิ่นสวรรค์ ไปทันใด ขอโอรส หนึ่งองค์ให้ ไท้ราชา เป็นทายาท สืบชาติพงศ์ วงศ์กษัตริย์ ราษฏร์ประจักษ์ อึดอัดคลาย หายกังขา ประเทศแดน แคว้นรัฐ วัฒนา ปวงประชา หน้าใส ใจเบิกบาน 

12 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา / Re: กุสติณราช ประพันธ์โดย สืบ ธรรมไทย เมื่อ: 22 ตุลาคม 2024, 03:56:PM
เริ่มโดย kapheetam - กระทู้ล่าสุด โดย kapheetam
จอมราชัน ฟังประชา พาอึดอัด เอ่ยดำรัส ตรัสแจ้ง แถลงไข บอกทดสอบ ครอบคลุมถ้วน มวลนางใน แต่ไฉน ไร้ทายาท ยากกล่าวคำ เหล่าพสก ตระหนกฟัง ทรงธรรมตรัส ให้ข้องขัด คับใจ ไยสิ้นหวัง ยากจักเชื่อ หน่อเชื้อพงศ์ วงศ์เทวัญ จะมาสั้น สะบั้นไป กระไรฤา จึงรวมพล ระดมแจง แสดงเหตุ แห่งอาเพศ ธเรศมี ที่ใดหรือ จึงไร้ซึ่ง หนึ่งนาง กระนั้นฤา ให้ทายาท สืบวงศ์ชื่อ เลื่องลือไกล หลังปรึกษา หารือนาน พานสรุป เหล่านงนุช ยุพยง องค์ฤาสาย ล้วนทุศีล สิ้นถ้วน มวลนางใน เป็นเหตุให้ ไร้สามารถ ยากตั้งครรภ์ เนื่องทายาท มากบุญ สกุลรุนชาติ จุติจาก ฟากฟ้า เทวาสวรรค์ ห่อนฝังจิต สนิทแนบ แทรกในครรภ์ หญิงไม่มั่น คงธรรม ยากนำพา จึงน้อมทูล ภูมิบดี วิธีใหม่ หากจอมไท้ ใคร่สมดัง ปรารถนา ได้ทายาท สืบพงศ์ วงศ์ราชา โปรดบัญชา พระชายา สีลวดี ด้วยโฉมฉิน ศีลลออ บริสุทธิ์ งามประดุจ อินทุเพ็ญ เปล่งราศี เกินหญิงใด ในหล้า บรรดามี เป็นแม่ศรี มิ่งแดน แคว้นพวกเรา หากองค์อร ยอมทำ ต้องสำเร็จ ได้แก้วเพชร เม็ดงาม อร่ามเสลา เป็นทายาท ราชบัลลังก์ มัลละเรา ขอผ่านเผ้า เจ้ามหิ ตริตรองดู เมื่อนั้น…โอกกากราช ฟังคำ พลันอึดอัด ผินหน้าผละ ไม่ปะใคร ใจอดสู ให้ลำบาก ยากบอก ยอดพธู มิ่งเมียชู้ คู่ขวัญ ทำอย่างไร แต่เพื่อชาติ ราษฎร์ประชา ต้องมาก่อน ความเดือดร้อน ผองชาวเมือง เรื่องยิ่งใหญ่ ต้องขจัด ปัดเป่า ทุกข์เศร้าไป องค์จอมไท้ ฝืนใจตัด หักใจทน จึงบัญชา เสนา มหาอำมาตย์ สั่งข้าราช ประกาศแจ้ง ทั่วแห่งหน ศาลากลาง ร้านค้า แน่นหนาคน ตรอกถนน หนทางแพร่ง แจ้งทั่วกัน นับเวลา เจ็ดวัน จากวันนี้ พระเทวี สีลวดี นารีขวัญ จะเสด็จ ดำเนินออก ยังนอกวัง เพื่อฝากฝัง สัมพันธ์ชู้ คู่ฤทัย เลือกชายชาติ อาชาไนย ให้ทายาท สืบต่อราชย์ ชาติพงศ์ วงศ์อดิศัย ให้ยืนยง คงอยู่ คู่ไผท เป็นหน่อเนื้อ เชื้อไข ไชยราชา ชายใดหวัง สัมพันธ์รัก สมัครสมาน กับจอมนาง ผู้งามสรรพ ยากจักหา หญิงใดเปรียบ เทียบทัน กัลยา ให้จงมา รอลาน ทวารวัง สิ้นประกาศ ราชโองการ ภูบาลแจ้ง ทุกแยกแพร่ง แหล่งชุมชน คนมากฝัน ทั้งหนุ่มอ่อน ค่อนเฒ่า เฝ้าโจษจัน ต่างมุ่งหวัง กัญญา ต้องตาตน จึงเมื่อถึง ซึ่งกาล ตามกำหนด เหล่ามานพ สมทบกัน คับคั่งถนน ยืนยัดเยียด เบียดเสียดออ รออนงค์ จากทุกหน ทุกแห่ง แย่งกันมา  ณ เวลา เดียวกัน เบื้องชั้นหาว มรุเจ้า ท้าวสุรินทร์ ตาวติงสา อยู่อยู่เกิด ร้อนใจ ให้สงกา จึงกำหนด จดจิตหา ปัญหาใด ฉับพลันทราบ พิลาสถี ผู้มีศักดิ์ นารีรัตน์ พระจักรี ศรีสมัย โอกกากราช ราษฎร์ทวยเทิด เกริกเกียรติไกล จักเลือกชู้ คู่ฤทัย ให้บุตรา เพื่อสืบชาติ ราชบัลลังก์ จำสละ ศีลข้อวัตร ยอมตัดใจ ไม่รักษา หวังราษฎร์ไท้ ได้ดัง จินตนา องค์ชายา อุราตรม ทนจาบัลย์ มเหสักขเทวัญ ครั้นทราบเหตุ ให้นึกเวทนานาง พลางผลุนผลัน นั่งไม่ติด ครุ่นคิดการ ช่วยนางพลัน ให้สมหวัง ดังใจ ไม่ทุกข์ตรม จึงตริตรอง มองหา เทวาแถน ในเมืองแมน แดนสรวง ล่วงเวหน ผู้ใดจึง คู่ควร นวลอนงค์ เป็นทายาท ชาติพงศ์ วงศ์ไพบูลย์ บัดนั้น ท้าววัชเรนทร์ เห็นนิมิต ภาพอดิเทพ ครรไล ไปเบื้องสูง ทิ้งดาวดึงส์ ขึ้นฟ้า ตุสิตาภูมิ เนื่องบุญหนุน ผดุงส่ง องค์เทวา ท้าวสุเรนทร์ เกรงไม่ทัน พลันเร่งรุด พร้อมเทพบุตร ผุดผ่อง คล่องแกล้วกล้า ยังสำนัก โพธิสัตว์ เลื่องศักดา เพื่อสกัด ดักหน้า อมราไคล ถึงวิมาน มัฆวาน สั่งการตรัส ไม่เอ่ยทัก รับสั่งพลัน กันสงสัย ให้อมร พร้อมจรัล ยังกรุงไกร จุติฟ้า ลาไป ในภูวดล ณ แว่นแคว้น แดนดิน ถิ่นมนุษย์ เกิดเป็นบุตร สุทธิกานต์ ตามประสงค์ โอกกากราช ราชา ผู้อ่าองค์ เทวีพ้น มลทิน ศีลสมบูรณ์ โพธิสัตว์ สดับคำ มิทันแย้ง ศักรพลันแจ้ง แถนเคียงใกล้ ให้ตามหนุน ลงไปเกิด กำเนิดข้าง พุทธางกูร คอยเกื้อหนุน จุนเจือ เมื่อจำเป็น จบความมี วัชรี ก็ตีจาก ทิ้งเวหาส เหาะจากฟ้า หาไม่เห็น สองเทวัญ ยังงันงง องค์วัชเรนทร์ มาหลีกเร้น เผ่นลับ คับข้องใจ  ฝ่ายองค์อินทร์ ทิ้งหาว ลงด้าวดิ่ง ถึงแผ่นดิน ผินมา พาสงสัย กลายรูปลักษณ์ พักตร์แก่เฒ่า เคราสั่นไกว ผมเผ้าขาว ราวเปลือกไข่ ให้พิกล เดินยักแย่ ยักยัน มาวังไท้ เยื้องย่างกราย หายใจขัด อึดอัดสับสน ถึงหน้าลาน ทวารวัง พลันก้มลง โก่งก้นโค้ง ผายลมคั่ง ลั่นทั่วลาน เหล่าบุรุษ กระจุกออ พอยินเสียง ปู้ดป้าดเปรี้ยง เสียงท้องลั่น พลันแตกซ่าน บ้างสำลัก กระอักไอ รากไหลยาน บ้างถูกหาม ออกลานพ้น เป็นลมไป หลากฉกรรจ์ หันมอง จ้องผู้เฒ่า ดุว่ากล่าว แก่คราวปู่ ดูไม่ไหว ยังอุตส่าห์ พาสังขาร มาทำไม เหตุไฉน ไม่อยู่เหย้า คอยเฝ้าเรือน บ้างดรุณ หนุนตาม ประจานซ้ำ พูดหยามหยัน ซ้ำเหลือบมอง จ้องเชือดเฉือน จวนกลายฟอน นอนไฟ ไยเลอะเลือน แม้ย่างเยื้อง กระย่องกระแย่ง แรงไม่มี องค์เทวะ สหัสนัยน์ ในร่างเฒ่า แสร้งตาวาว เคราสั่นฟัง คำเสียดสี พูดติดขัด ตะกุกตะกัก กลับทันที เจ้า..พวก..นี้ นี่..ยัง.เยาว์ เขลา..เหลือ..ทน ขิง..จะ.เด็ด เผ็ด..จริง เพราะ..ยิ่งแก่ หมอ.จะ..แน่ เพราะ..แก่.วัย ไม่..ฉงน ไม้..จะ..แกร่ง แก่น..แก่.นาน จึง..ทาน.ทน ชาย..เหมาะ..สม หญิง.งาม..พักตร์ นับที่วัย เหล่าบุรุษ สุดกลั้น ขันทั่วหน้า ฟังวาจา ชราอ้าง ช่างเหลวไหล เปรียบเทียบเขลา เอาข้างสี ดีกว่าใคร บุรุษไหน ไม่เหมาะเท่า ขรัวเจ้าเอง

13 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา / กุสติณราช ประพันธ์โดย สืบ ธรรมไทย เมื่อ: 22 ตุลาคม 2024, 03:55:PM
เริ่มโดย kapheetam - กระทู้ล่าสุด โดย kapheetam
กุสติณราช (เทวโลก) ณ เมืองแมน แดนสรวง ล่วงเวหน พระสุริยน หม่นแสง ไม่แดงใส ดวงดารา สุกตาวับ งามจับใจ รุ่งไสว ไร้เมฆหมอก ครอบบดบัง เหนือสุเมรุ เกินเกณฑ์นับ วัดสูงได้ มีเมืองใหญ่ วิไลงาม ปานเสกสรร เหล่าทวยเทพ เสพสุข ทุกคืนวัน นามลือลั่น สรวงสวรรค์ ชั้นดาวดึงส์ กลางอัมพร นครหาว วาวปราสาท งามพิลาส ยากเกินคน ด้นดั้นถึง เวชยันต์ วังจอมไท้ แห่งไตรตรึงษ์ ช่างสวยซึ้ง ตรึงตา น่าเพลินมอง สูงเสลา พราวระยับ นับร้อยโยชน์ รายธงโบก โบยพลิ้ว ริ้วสลอน ประดับมณี สีหลากแปลก แทรกลายทอง ไทวะผอง ไม่รองไหน ในดินแดน ถัดวังไท้ ใกล้ติด ทิศอีสาน มีสวนงาม ละลานตา น่าสุขแสน นามปุณฑริก นิรชร ค่อนเมืองแมน เปรียบดุจแม้น แดนสถาน สำราญใจ มวลพันธุ์ไม้ รายแยก แตกกิ่งช่อ ซุ้มพุ่มกอ ลออบาน งามสดใส บ้างสูงกร่าง บ้างลามแผ่ แพร่ออกไป ดูไสว พร่างใบดอก รอบอุทยาน กลางสวนงาม มีอาราม นามเกริกก้อง เทพทั้งผอง พร้อมพรัก สมัครสมาน มาประชุม ชุมนุมฟัง ธรรมตามกาล ยังสถาน สุธรรมา ศิวาลัย ใต้ไม้ใหญ่ เหลือคณา ปาริฉัตร หนึ่งสุร อัครแถน ผิวแดงใส ยืนทอดตา ผกามาลย์ เบิกบานใจ เนื่องจวนใกล้ ครรไลหาว ดาวดึงส์ ด้วยบุญญา ธิการทำ น้อมนำส่ง สัมฤทธิ์ผล ดลจอมสัตว์ อุบัติถึง ตุสิตา เหนือฟ้าไกล แดนไตรตรึงษ์ เป็นชั้นซึ่ง โพธิสัตว์ พำนักกาย  (โลกมนุษย์) ณ แผ่นดิน ถิ่นแดน แคว้นมัลละ มีกษัตริย์ ทรงศักดิ์เด่น เช่นไศล เลื่องระบือ ลือนาม แผ่กว้างไกล นามจอมไท้ โอกกากราช ราษฎร์ชื่นชม พระทรงภพ ทรงยกธรรม นำประเทศ ใต้เศวต ฉัตรไท้ ไพร่สุขสม กิจการ ร้านค้า แน่นหนาคน ทุกแห่งหน ชนสราญ ชื่นบานใจ ภูมิบดี มีชายา สง่าแสน ทั่วเขตแดน แคว้นสกล ชนเลื่อมใส สีลวดี นามเสนาะ เพราะจับใจ ตั้งเป็นใหญ่ กว่านางใด ในดินแดน องค์จอมไท้ ไว้พระทัย ให้อำนาจ ด้วยเปรื่องปราด มากปัญญา เก่งกล้าแสน มอบนางใน ให้ปกครอง พอผ่อนแรง เพื่อช่วยแบ่ง เบาภาระ พระจักรี  องค์ผ่านเผ้า เฝ้าหวัง บัลลังก์ราชย์ มีทายาท สืบชาติพงศ์ ดำรงศรี ราชสกุล ครองกรุง กุสาวดี ผ่านหลายปี ไร้ทีท่า น่าแปลกใจ เหล่าข้าราช มากล้น ชนทั่วหล้า ต่างตั้งตา ตั้งหน้ารอ หน่อเชื้อไข องค์ภูมินทร์ ปิ่นเกล้า เจ้ากรุงไกร เหตุไฉน ไยเนิ่นนาน พานกังวล จึงชักชวน รวมกัน พลันมุ่งหน้า สู่พารา หาบพิตร คิดประสงค์ แจ้งกษัตริย์ พิบัติใหญ่ ใกล้กรายองค์ หากไม่ทรง มีทายาท ชาติมลาย  นโรดม ทรงสดับ ถ้อยอรรถราษฎร์ ให้ลำบาก ยากจิต คิดมากหลาย จึงเผยความ ตามดำริ อธิบาย เหตุไฉน ไร้ทายาท ชาติล่มจม เราใช้ธรรม นำพา รักษาประเทศ ไยเป็นเหตุ พิบัติภัย ไพร่ขื่นขม ทั่วแว่นแคว้น แดนดิน ถิ่นสกล ราษฎร์สุขสม คนไร้ทุกข์ สุขสำราญ อาณาจักร จรัสเรือง เลื่องนามก้อง ใต้ครรลอง ปรองดองรัก สมัครสมาน ประเทศราช มากพร้อม น้อมบรรณาการ ไยปวงท่าน พรั่นวิตก อกร้อนรน  เหล่าข้าไท้ ได้ฟัง ราชันตรัส จึงตอบกลับ ดำรัสไท ไม่ฉงน เพลานี้ ทั่วธาษตรี ที่มั่นคง ด้วยพระองค์ ทรงสามารถ ยากใครเทียม แต่ความคิด จิตมนุษย์ สุดหยั่งรู้ มีกายอยู่ ศัตรูหลบ หดหายเศียร สิ้นกายา ศัตรูคล่อง จ้องเบียดเบียน ช่วงผลัดเปลี่ยน เสี่ยงพินาศ ชาติอัปรา ขอพระองค์ ทรงดำริ ตริตรองเถิด ถึงประเสริฐ เลิศใหญ่ เกินใดหา ถึงเก่งกาจ สามารถ มากปรีชา สุดท้ายหน้า ดินกลบ จบชีวัน แต่ชาติคง ดำรงอยู่ มิรู้ดับ เปลี่ยนกษัตริย์ สัตราช ชาติสุขสันต์ ได้กษัตริย์ ทรราช ชาติจาบัลย์ ควรฤานั่น ชั่งพระทัย ทรงไตร่ตรอง  ธรณิศ คิดทวน ชวนอึดอัด ฟังถ้อยอรรถ ประจักษ์เห็น เช่นทั้งผอง แต่อับจน หนทางออก กลอกตามอง ข้าไท้จ้อง มองทรงธรรม พลันเข้าใจ จึงทูลตอบ บอกวิธี ที่สามารถ สืบทายาท ชาติพงศ์ วงศ์อดิศัย แต่ภูวนาถ คงยาก ลำบากใจ หากจักใช้ แนวทาง ตามประชา จอมราชัน ฟังคำ ท่านอมาตย์ ให้เอิบอาบ วาบใจ เกินใดหา ปัญหาหนัก สลัดได้ คลายอุรา แม้ต้องฝ่า ทุกข์ใด ไม่อินัง จึงตรัสถึง ซึ่งวิธี มีไฉน เป็นอย่างไร ยากเพียงไหน ไม่หนีหัน ถึงข้ามเขา ราวป่า จักฝ่าฟัน บ่คร้ามยั่น พรั่นลาน วานบอกมา  อมาตย์ฟัง พลันแถลง แจ้งธเรศ ถึงมูลเหตุ องค์เอกไท้ ไร้วงศา เนื่องเป็นหมัน ยากหวังให้ ได้บุตรา จึงเนิ่นช้า เหนื่อยล้าคอย พลอยกังวล หากผ่านเผ้า เฝ้าหวัง บัลลังก์ราชย์ มีทายาท สืบชาติพันธุ์ ดังประสงค์ ต้องยอมหัก ตัดพระทัย หมองไหม้ทน ปล่อยสนม ทรงมากมี ที่ในวัง ให้ออกนอก วังไป ในหนึ่งอาทิตย์ เลือกคู่ชิด สนิทกาย ชายในฝัน ร่วมสังวาส เอิบอาบอิ่ม ผินกลับวัง หนึ่งเดือนผัน ครรภ์สงัด นางถัดไป โสฬสพัน อังคณา บรรดาสนม งามอ่าองค์ นงคราญ นางทั้งหลาย ต้องมีหนึ่ง ซึ่งสามารถ สืบชาติไท ให้ทายาท จอมไท้ได้ ในไววัน นโรดม ทรงฟัง ทำตามบอก ไม่กลับกลอก ตอบแน่นหนัก ตรัสขึงขัง ให้ยุพา บรรดามี ที่ในวัง ร่วมตุนาหงัน ฉันท์ชู้สาว คราวละคน ปวงประชา หน้าใส ยินไท้ตรัส สิ้นอึดอัด ทุกข์คลาย ใจสุขสม ต่างเพรียงพร้อม น้อมกราบ บาทยุคล หายหน้าพ้น องค์ราชา ลากลับไป  จำเนียรกาล ผ่านพ้น วนเวียนกลับ ยังสงัด ข่าวมงคล ชนสงสัย หลายปีเลื่อน เคลื่อนจาก ราษฎร์ทุกข์ใจ ด้วยยังไร้ ข่าวทายาท ยากเบิกบาน จึงประชา มาประชุม ชุมนุมใหม่ หน้าวังไท้ ทนไม่ไหว ใคร่ทวงถาม ถึงทายาท สืบชาติพงศ์ องค์ภูบาล ไยยังว่าง ให้ฉงน พิกลใจ

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนบอกรัก / …คำหวาน (ต่อ)…

เมื่อ: 18 ตุลาคม 2024, 11:19:PM

เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ

…คำหวาน (ต่อ)…

…รสหวานใดฤาเปรียบเทียบหวานรัก
จารประจักษ์ปักในฤทัยสอง
เสน่หารัญจวนนวลละออง
พาใจล่องลอยขานเพรียกหวานคำ

“อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก“
แต่ลมปากหวานติดพินิจพร่ำ
อยากฝากวรรคหวานเห็น…เป็นประจำ
กล่อมทุกค่ำคืนสดับ หลับฝันดี…

Soul Searcher
Inspired to write 18/10/2024

15 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนให้กำลังใจ / 14 ต.ค. 2516 เมื่อ: 18 ตุลาคม 2024, 08:12:AM
เริ่มโดย toshare - กระทู้ล่าสุด โดย toshare
(รับ) รวมพลัง ผองเหล่า ประชา ร่วมจิต วิญญาณ์ สืบสาน ประชา- ธิปไตย (ซ้ำ) ผู้คน (ยัง)ลำบาก ยากเข็ญ ทุกข์แท้ ลำเค็ญ ไม่เห็น ที่ซึ่ง พึ่งพา ทุรชน กดขี่ บีฑา แปลงแฝง เร้นมา สูบเลือด วิญญาณ์ สูญสิ้น "ผู้ปกครอง" หนวกบอด ยลยิน บ้างร่วม โกงกิน ผลาญเผา แผ่นดิน แห้งเหือด (รับ)

16 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา / Re: …รำลึกถึงความตาย… เมื่อ: 18 ตุลาคม 2024, 08:10:AM
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย toshare
@ มอง เมล็ดข้าวหนึ่งนั้น .....เน่ามลาย เพียงเพื่อพงศ์ขจรขจาย .....จากเจ้า หวงห่วงแต่ตนจะกลาย .....กลับจบ พันธุ์เผ่านั้นแน่เศร้า .....สบสิ้นสูญสลาย

17 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา / เมตตารัก เมื่อ: 18 ตุลาคม 2024, 08:08:AM
เริ่มโดย toshare - กระทู้ล่าสุด โดย toshare
@ เมตตารัก จักต้อง "ผ่อง"ปรากฏ มุละลด กิเลส เหตุ"กู"ผยอง รักแบ่งปัน มั่น"ทำ" ธรรมครรลอง ชนทั้งผอง สบสันติ นิรันดร์เทอญ

18 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนเหงา / Re: เมื่อความรัก มันเก่าลง เมื่อ: 17 ตุลาคม 2024, 02:54:PM
เริ่มโดย hort39 - กระทู้ล่าสุด โดย masapaer
เมื่อความรักมันเก่าจับเจ่าทุกข์ จงรีบลุกขัดล้างบ้างสักหน ให้ไหวหวามวาวแววแพรวกมล ก็น่ายลอยู่นะพี่ว่าไง

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนให้กำลังใจ / Re: …บอลไทยขึ้นนำแล้ว…

เมื่อ: 14 ตุลาคม 2024, 10:08:PM

เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ

สุดดราม่าจริงจริง บอลคิงส์คัพ
ยิงไม่จับเมสซี่เจ เฮกันว่อน
ไทยชนะซีเรีย นั่งเชียร์บอล-
มิต้องนอน ฉลองชัย ไทยเอาวา…เย้เย้

โซ…เซอะเซอ
14 ตุลาคม 2567

ฉลองกัน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนให้กำลังใจ / …บอลไทยขึ้นนำแล้ว…

เมื่อ: 14 ตุลาคม 2024, 09:07:PM

เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ

…บอลไทยขึ้นนำแล้ว…

ไทยขึ้นนำ หนึ่งศูนย์ พูนสวัสดิ์
ขอช่วยจัด อีกสักสอง คลายหมองหมาง
แชมป์คิงส์คัพปีนี้ มีหนทาง
เชียร์บอลไทยไปพลางพลาง หว่างเขียนกลอน

โซ…เซอะเซอ
14 ตุลาคม 2567

ฉลองกัน

หน้า: 1 [2] 3 4 5 6 ... 10

	Powered by SMF 1.1.2 \| SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC \| Thai language by ThaiSMF