|
หัวข้อ: ฝันเพียงครั้ง...ยังไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: Red Poet ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2010, 04:00:PM ค่ำคืนนี้เปล่าเปลี่ยวเกินเหนี่ยวรั้ง เหม่อมองยังฟ้าพราวดาวไสว
แสงระยิบเกลื่อนตานภาลัย ขอสักดวงจะมีไหมส่องใจเรา ได้ขจัดความมืดมิดจิตหดหู่ เพื่อจะสู้ต่อตามกับความเหงา เพื่อนสนิทข้างเคียงมีเพียงเงา ที่คอยเฝ้าห่วงหาเอื้ออาทร พระพายแผ่วพลิ้วผ่านสะท้านหนาว น้ำค้างพราวยิ่งร้าวหนักเกินจักถอน อั้นสะอื้นกลืนน้ำตาด้วยอาวรณ์ อกสะท้อนจิตท้อหนอชีวัน อยากเก็บดาวที่พราวพรายมารายร้อย เป็นสายสร้อยมอบแด่น้องประคองขวัญ อนิจจาหลงละเมอเพ้อรำพัน แค่เพียงฝัน...ยังเกินใฝ่ สุดใจปอง emo_62 emo_62 emo_62 emo_62 emo_62 หัวข้อ: Re: ฝันเพียงครั้ง...ยังไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: Tian iew ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2010, 04:18:PM ค่ำคืนนี้เปล่าเปลี่ยวเกินเหนี่ยวรั้ง เหม่อมองยังฟ้าพราวดาวไสว
แสงระยิบเกลื่อนตานภาลัย ขอสักดวงจะมีไหมส่องใจเรา ได้ขจัดความมืดมิดจิตหดหู่ เพื่อจะสู้ต่อตามกับความเหงา เพื่อนสนิทข้างเคียงมีเพียงเงา ที่คอยเฝ้าห่วงหาเอื้ออาทร พระพายแผ่วพลิ้วผ่านสะท้านหนาว น้ำค้างพราวยิ่งร้าวหนักเกินจักถอน อั้นสะอื้นกลืนน้ำตาด้วยอาวรณ์ อกสะท้อนจิตท้อหนอชีวัน อยากเก็บดาวที่พราวพรายมารายร้อย เป็นสายสร้อยมอบแด่น้องประคองขวัญ อนิจจาหลงละเมอเพ้อรำพัน แค่เพียงฝัน...ยังเกินใฝ่ สุดใจปอง อยากคิดฝัน ถึงน้องนาง ท่านไม่ผิด ท่านอยากคิด เก็บเอาดาว มาทำสร้อย เศร้าเพียงไหน ที่คนเรา ได้แต่คอย ให้ใบตอง กลับมา เขียวเหมือนเดิม เอิ๊กๆๆๆๆๆ emo_45 |