พิมพ์หน้านี้ - แค่ความทรงจำ...ครั้งหนึ่ง~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2010, 11:44:AM



หัวข้อ: แค่ความทรงจำ...ครั้งหนึ่ง~
เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2010, 11:44:AM
(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ZtNZkZmkUAn37M)



หากโลกนี้...ไม่มีคุณ
ไม่รู้ว่าโลกของฉันจะหนุมต่อไปไหม?
หากเพียงสักนิดของหัวใจ
ที่ไม่เคยจดจำคุณไว้....คงเปล่าดายและเงียบงัน


หากครั้งหนึ่งไม่เคยได้รัก
คงไม่มีวันได้รู้จักกับความฝัน
หากชีวิตไม่เคยมีคุณมาผูกพัน
คงไม่รู้ว่าใครสำคัญกับหัวใจ


และหากคุณไม่จากลา
ฉันคงไม่รู้ว่า"ความรักยิ่งใหญ่แค่ไหน"
คงไม่มีวันได้รู้ว่า"ความรักสามารถดำรงอยู่ได้ในหัวใจ
ที่แม้แต่แตกสลายไป...กับการจากลา"



ความสำคัญของคุณจึงไม่เคยเปลี่ยนไป
เนิ่นนานแค่ไหนก็อยากให้คุณรู้ว่า
การจากกันของเรา...ไม่เคยทำให้ภาพเก่า-เก่าเลือนลา
"คุณก็เป็นคนเดียวที่มีค่า"
และงดงามเสมอมาในความทรงจำ


หัวข้อ: Re: แค่ความทรงจำ...ครั้งหนึ่ง~
เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2010, 01:34:PM
หากโลกนี้...ไม่มีคุณ
ใจฉันคงไม่ว้าวุ่น..เพราะคิดถึง
แต่หากโลกนี้ไม่มีคุณให้คะนึง
วัน วันนึง ก็ไม่รู้จะ..คิดถึงใคร




หัวข้อ: Re: แค่ความทรงจำ...ครั้งหนึ่ง~
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2010, 03:22:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_058.gif)

เคยอิงไหล่ไกวแขนแสนชิดใกล้
เคยยิ้มให้ใจแอบแนบสนิท
เพียงลมล่องเมฆไหลใครจะคิด
ไม่เหลือสิทธิ์เคียงข้างอย่างเคยทำ



(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_114.jpg)


หัวข้อ: Re: แค่ความทรงจำ...ครั้งหนึ่ง~
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2010, 06:54:PM


ในความรูสึกที่ไม่เคยลืมเลือน..ยังเด่นชัดในความทรงจำอยู่อย่างนี้วันเวลาไม่อาจพราก
ฉันยังเป็นคนที่ไม่เปลี่ยนแปลงเป็นเด็กชายวัยหกขวบที่ทรนง..แอบแฝงในร่างของชาย
ฉกรรณ์ฉันนี่แหละ..dokkrajaiw

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_085.gif)


หัวข้อ: Re: แค่ความทรงจำ...ครั้งหนึ่ง~
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2010, 08:10:PM
(http://mobile.livedoor.com/img/greeting/l/lo/lovelove_nw_xl.gif)


ขอบคุณที่เคยมีเธอ...ผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน
ทำให้ช่วงคืนวัน..มีคุณค่าเสมอ
ฉัน..มีความสุขมากนะ...ยามที่อยู่ใกล้เธอ
พหรมลิขิตคงขีดให้เรามาเจอ...มาอยู่ด้วยกัน

เธอจำได้ไหม?...ว่าเธอไม่ชอบกินอะไรบ้าง
ความแตกต่างของเรา...ผูกพันกันด้วยเวลาอันแสนสั้น
แต่ความรู้สึก....ฉันยัง..รำลึกถึงคืนวัน
แอบยิ้มทุกครั้งยามที่คิดถึงกัน__แม้คืนวันจากลา

อาจจะเสียใจ  ยามที่ถูกทอดทิ้ง
เพราะความรักที่ไม่จริงจนใจหวาดผวา
แต่ถ้าหากคืนวันที่ผ่านมา
ไม่เคยมีเธอ...แล้วมันจะมีค่าได้อย่างไร

สอนบทเรียนรักครั้งนี้
แต่ฉันก็ยังรู้สึกดี-ดีกับเธอ....เชื่อไหม?
แม้นสองเรา..จะไม่ใช่รักมั่นดั่งหญิง-ชาย
แต่ถ้าเป็นคำว่า"เพื่อนตาย"...ฉันสัญญาว่าเราจะไม่ทิ้งกัน.