|
หัวข้อ: เบี้ยล่าง เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 30 มกราคม 2010, 10:18:PM เบื่อต้องเป็นเบี้ยล่างอยู่อย่างนี้
ให้เขาชี้นิ้วใช้ช่างไร้ค่า อยากจะได้อะไรต้องหามา ราวกับว่าเป็นทาส อนาถใจ เขาก็คนเราก็คนไม่แตกต่าง บนเส้นทางสร้างฝันนั้นยิ่งใหญ่ แต่ความจริงแห่งชะตากลับพาไป จึงทำให้เราต่างห่างชั้นกัน ให้เขาเป็นนายจ้างสั่งไม่คิด เหมือนเป็นจ้าวชีวิตลิขิตฝัน เราเป็นแค่ลูกจ้างต้องช่างมัน ทนถึงวันลูกเรียนจบก็จบเกมส์ emo_108 emo_108 หัวข้อ: Re: เบี้ยล่าง เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 30 มกราคม 2010, 11:56:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_131.gif) ๐ เป็นแค่เบี้ยเผยอยามเจอรัก ไม่ตระหนักความต่างทางเกษม มองตัวตนจรดเท้าเราโนเนม เอื้อมจะเคลมของสูงเช่นยูงทอง ๐ จึงต้องเป็นเบี้ยล่างอย่างหลบซ่อน คอยอาทรแด่เขาเศร้าจนหมอง ยอมเป็นเบี้ยไร้ค่าฟ้าไม่มอง ได้แต่ปองรักเขาแค่เงาเอง.. emo_12 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_131.gif) หัวข้อ: Re: เบี้ยล่าง เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2010, 10:10:PM เบื่อต้องเป็นเบี้ยล่างอยู่อย่างนี้ ให้เขาชี้นิ้วใช้ช่างไร้ค่า อยากจะได้อะไรต้องหามา ราวกับว่าเป็นทาส อนาถใจ เขาก็คนเราก็คนไม่แตกต่าง บนเส้นทางสร้างฝันนั้นยิ่งใหญ่ แต่ความจริงแห่งชะตากลับพาไป จึงทำให้เราต่างห่างชั้นกัน ให้เขาเป็นนายจ้างสั่งไม่คิด เหมือนเป็นจ้าวชีวิตลิขิตฝัน เราเป็นแค่ลูกจ้างต้องช่างมัน คงสักวันมีโอกาสอาจฟื้นคืน emo_108 emo_108 ต้องยอมทนเพื่อคนที่อยู่หลัง ต้องยับยั้งอารมณ์อย่างขมขื่น เพียงเพื่อลูกสองคนทนกล้ำกลืน น้ำตาตกอกสะอื้นอยู่ข้างใน หวังให้เจ้าเรียนดีมีอนาคต พ่อคงหมดห่วงกังวลวางใจได้ เจ้าเรียนจบทำงานได้เมื่อไร พ่อจะไม่เป็นเบี้ยล่างอย่างนี้เลย.. emo_108 emo_108 emo_108 emo_108 emo_108 |