|
หัวข้อ: แม่ของเรา เริ่มหัวข้อโดย: Pamoo ที่ 28 มกราคม 2010, 04:15:PM พระคุณแม่แผ่ไปกว้างไพศาล
สุดประมาณมากมีกว่าที่เห็น เปรียบเหมือนดั่งโพธิ์ไทรให้ร่มเย็น ประหนึ่งเป็นฉัตรแก้วป้องกายา ยามลูกเจ็บแม่ก็เจ็บยิ่งกว่าลูก จิตพันผูกดูแลเฝ้ารักษา ใช้ความรักประหนึ่งเป็นเช่นตัวยา ปรารถนาให้ลูกหายสบายดี เห็นลูกยิ้มเริงร่าแม่ผาสุข ลูกสิ้นทุกข์ใจแม่ก็สุขขี ลูกประสพความสำเร็จก็ยินดี เพิ่มทวีปลาบปลื้มดื่มด่ำใจ แม่ก็เป็นดั่งเช่นครูคนแรก เฝ้าจำแนกอบรมบ่มนิสัย หวังให้ลูกเป็นคนดีทั้งกายใจ โดยไม่ได้ค่าเทอมก็ยังทำ แม่เปรียบเป็นดั่งเช่นกับแบงค์ชาติ ลูกใช้การ์ดเบิกถอนตอนไหนๆ อนุมัติวงเงินเดินทันใจ ไม่ต้องไปธนาคารอยู่บ้านเรา แม่เปรียบเป็นดั่งเช่นพระในบ้าน ดูแลท่านด้วยใจมิให้เหงา เฝ้าดูแลรับใช้แม่ของเรา กราบแทบเท้าของแม่ด้วยดวงใจ หัวข้อ: Re: แม่ของเรา เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 11 สิงหาคม 2010, 09:20:AM เมื่อแม่หลงลืมไปกลายเป็นเด็ก
เป็นลูกเล็กเสียแล้วโอ้แม่จ๋า ลูกจึงเฝ้าเลี้ยงแม่ที่แก่ชรา ทดแทนค่าน้ำนมสมดังปอง ที่แม่คอยสอนสั่งเมื่อยังเด็ก ตอนลูกเล็กแม่ห่วงใยไม่เคยพร่อง สองแขนแม่คอยอุ้มคอยประคอง ยามลูกร้องแม่ปลอบขวัญพลันสุขใจ แม่ไม่เคยดุว่าสักคราครั้ง ลูกกลับพลั้งว่าแม่ด้วยเผลอไผล คิดย้อนไปในความหลังครังเยาว์วัย ยังจำได้แม่ใจดีไม่ดุเลย แม่อดทนเลี้ยงลูกมาด้วยรักแท้ เหนื่อยยากแน่แม่ไม่บ่นไม่เอื้อนเอ่ย เมื่อถึงคราวเราบ้างอย่าเฉยเมย ทำอย่างที่แม่เคยเลี้ยงเรามา emo_100 emo_94 emo_100 หัวข้อ: Re: แม่ของเรา..."คือหัตถาครองภิภพ...จบสากล" เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 11 สิงหาคม 2010, 12:27:PM <object style="height: 344px; width: 425px"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/V9yo_56-mjw ...จักรวาล...บันดาลดล...บนมือแม่ ปรับแต่งแก้...ด้วยใจ...ใส่ผสม โอบความรัก...คลุมห่วง...บ่วงอารมณ์ แต่ปฐม...ครันครบ...จบสากล... ........................//ทอฝัน หัวข้อ: Re: แม่ เริ่มหัวข้อโดย: Pamoo ที่ 11 สิงหาคม 2010, 09:33:PM คำว่า"แม่"คำนี้มีค่ายิ่ง เป็นทุกสิ่งของลูกสุดสดใส "แม่"เป็นเหมือนดั่งฟากฟ้านภาลัย คุ้มโพยภัยให้ลูกสุขกายา "แม่"รักลูกผูกไว้ด้วยใจ"แม่" เป็นรักแท้แน่จริงสิ้นกังขา เฝ้าฟูมฟักรักลูกดุจดวงตา ปรารถนาดีต่อลูกสุดทดแทน เลือดในอก"แม่"เป็นเช่นน้ำทิพย์ ที่"แม่"หยิบยื่นให้ไม่หวงแหน ทั้งไม่มีสิ่งใดมาทดแทน นม"แม่"แสนมีค่ากว่าสิ่งใด ถึงวันนี้ฉันเติบใหญ่ได้เป็น"แม่" รักไม่แปรเปลี่ยนผันว่าวันไหน "แม่"ก็ยังรักฉันดั่งดวงใจ ไม่ไปไหนไกลเราเฝ้าคุ้มครอง แม้วันนี้ฉันไม่มี"แม่"ให้กอด ขาดคนปลอบประโลมเล้ายามเศร้าหมอง แต่รู้สึกเหมือน"แม่"เรายังเฝ้ามอง มาจากห้วงสวรรค์ชั้นวิมาน ลูกวันนี้จะทำดีให้"แม่"เห็น ลูกจะเป็นร่มไทรให้ลูกหลาน อย่างที่"แม่"ทำให้เราเมื่อวันวาน ขอเล่าขาน"พระคุณแม่"ให้แผ่ไกล...... หัวข้อ: Re: แม่ของเรา เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 12 สิงหาคม 2010, 01:51:PM คำว่าแม่คำนี้มีค่านัก แม่เหนื่อยหนักเพียงใดใจอาสา ลุกไม่ขึ้นยืนไม่อยู่ก็สู้มา จะเฉื่อยชาสักครั้งยังไม่เคย ไม่อิดออด เอ่ยอ้าง ว่าว่างน้อย ข้าวปลาคอยในครัวไม่มัวเฉย เฝ้าหุงหาอาหารไม่คร้านเลย จะร้อนเกยหนาวกัดไม่ผลัดใคร ลูกกินอิ่มยิ้มออกซอกใจชุ่ม แม่กริ่มกรุ่มคุ้มเกิน เพลินไฉน ได้ล้างจานของเจ้าแม่เร้าใจ ความยิ่งใหญ่ของแม่มหึมา สุขสันต์วันแม่ครับแม่หมู ของผม ลูกชายคนนี้คิดถึงแม่เสมอครับ เขียนกลอนได้ก็ด้วยแม่คนนี้ครับแม่หมูผู้อารี หัวข้อ: Re: แม่ของเรา เริ่มหัวข้อโดย: "รัตตรา เต็มพลัง" ที่ 09 ตุลาคม 2010, 01:46:PM "คิดถึงใคร คนหนึ่ง คิดถึงมาก
คิดถึงจาก ห้วงจิตร ความคิดถึง คิดถึงอยู่ เป็นนิจ จนติดตรึง เฝ้าคิดถึง แม่อยู่ มิรู้คลาย คิดถึงแม่ ท่านแก่ แย่มากแล้ว คิดถึงแนว ไม้เรียว เคี่ยวเข่นหวาย คิดถึงคำ สอนด่า ที่ว่ากลาย คิดถึงได้ เพราะว่ารัก นักแม่ตน" |