|
หัวข้อ: เกิน จะ ทน เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 19 มกราคม 2010, 10:52:AM เจ็บตรงนี้ จนทน แทบไม่ไหว ฉันร้องไห้ ให้กับมัน เป็นล้านหน ฉันเจ็บจน ลึกสุดใจ เกินจะทน กับตัวตน คนอย่างเธอ ที่หลอกลวง ไม่ต้องหวัง อีกแล้ว คำขอโทษ ฉันไม่โกรธ แค่เกลียด เธอเท่านั้น สิ่งสุดท้าย ให้เลิกรา เราจบกัน เพราะใจฉัน เกินจะทน คนอย่างเธอ emo_82 หัวข้อ: Re: เกิน จะ ทน เริ่มหัวข้อโดย: กิ่งโศก ที่ 19 มกราคม 2010, 01:01:PM ไม่อำลาอาลัยอื่นใดแล้ว
จะดวงแก้วเกร็ดงามหรือล้ำค่า คงหันหลังแลไร้สายน้ำตา เพียงดังว่าตกในใครยากชม.. หัวข้อ: Re: เกิน จะ ทน เริ่มหัวข้อโดย: da ที่ 21 มกราคม 2010, 10:12:PM บอกได้คำเดียวค่ะ
"โดน" หัวข้อ: Re: เกิน จะ ทน เริ่มหัวข้อโดย: จีราวัฒน์ ที่ 21 มกราคม 2010, 10:34:PM ไม่พูดจาทำเพลงให้เกรงขาม ไม่เอ่ยนามยามข้านั้นทุกข์โศก ไม่เอ่ยรักปักใจใครทั้งโลก ขอบายโบกโลกเศร้าเข้านิทรา หัวข้อ: Re: เกิน จะ ทน เริ่มหัวข้อโดย: แพรว >w< ที่ 23 มกราคม 2010, 03:18:PM เธอบอกให้รารอจนท้อแท้ ได้รักแน่เป็นเพื่อนก่อนค่อยผ่อนผัน ควงแขนใครไม่ว่าระอากัน แต่ตัวฉันสงสัยในดวงมาลย์ รอเธอแล้วรอเก้อเพ้อรอล้า ทุกข์อุราฟ้ามลายสลายสนาน เมื่อเธอตกลงกับเขาเย้าสำราญ ไม่เกรงการณ์สถานสนองคนสองใจ คนตอแหลโลเลทรวนเซรัก ฉันอกหักหนักบ่าจะหาไหน รู้หมดแล้วสันดานเธอเพ้อหาใคร ท้อไม่ไหวใจยับเยินเกินจะทน (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_087.gif) ปล.ไม่รู้ว่ากลอนจะแรงไปหรือเปล่า ยังไงอภัยข้าน้อยด้วย ใส่อารมณ์มากไปนิด แหะๆ พิโรธวาธัง 555+ emo_101 หัวข้อ: Re: เกิน จะ ทน เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 30 มกราคม 2010, 10:25:AM เมฆหมอกหม่นวนคลุมใจไกลพันลี้ ดวงสุรีย์สิ้นไร้ในเรืองแสง สายลมอุ่นหมุนเวียนทิศเปลี่ยนแปลง ทุกหนแห่งหิมะโปรยร่วงโรยพื้น จำต้องจากพรากไกลในคราวนี้ โลกที่มีมันเหงาเศร้าฟื้นตื่น คนละทางต่างคนต่างทนยืน เพียงความชื้นรื้นน้ำตามาปลอบใจ แม้ส่งกันพันรอบยังบอบช้ำ กับถ้อยคำร่ำลาส่งมาให้ การจากจรร้อนเร่าเหมือนเข้าไฟ น้ำสิบไหไหลราดไม่อาจคลาย มหาซัง...นะครับ |