หัวข้อ: คนหนึ่งคนที่เหงา...เมื่อเราต้องจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจสุรา ที่ 18 มกราคม 2010, 08:55:AM เหงาเมื่อเธอลาไกลใจหว้าเหว่ เหงาเมื่อคิดถึงคนไกวเปลยามหลับฝัน เหงาเมื่อคิดถึงตอนเคยหยอกล้อกัน เหงาเมื่อตื่นมานั้นไม่มีเธอ มองรอบข้างไม่มีเธออีกแล้ว ไร้วี่แววคนปลอบยามพลั้งเผลอ อีกเมื่อไรเธอจะกลับมาพบเจอ เหงาทุกครั้งที่เธอไม่เคียงกาย โปรดสงสารกันบ้างเถอะคนดี แค่วจีก็มีซึ่งความหมาย เอ่ยทายทักคนที่เหงาแทบตาย โปรดช่วยคลายความเหงาที่เรามี อยากจะเขียนคำว่าเหงาตัวเท่าฟ้า อยากจะเอ่ยวาจาว่าอยากหนี ให้ห่างจากความเหงาไปเสียที ไม่มีเธอฉันเหงาเศร้าสุดใจ หัวข้อ: Re: คนหนึ่งคนที่เหงา...เมื่อเราต้องจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: " meemoo " ที่ 18 มกราคม 2010, 09:12:PM ..จากวันนั้น..ฉันมีเธอ..อยู่เคียงข้าง..
..ความอ้างว้าง..ที่เพิ่ม..เริ่มจางหาย.. ..เธอนำรัก..อบอุ่น..หนุนข้างกาย.. ..ให้ผ่อนคลาย..ความหมายซึ้ง..คืนแห่งรัง.. ..ความเป็นเรา..เฝ้าถาม..ตามหน้าที่.. ..ใจดวงน้อย..ที่ริบหรี่..มีความหวัง.. ...ความจงรัก..ภักดิ์ดี..มีพลัง.. ..ให้หัวใจ..ที่สิ้นหวัง..ยังก้าวเดิน.. "Myself" emo_115 emo_111 [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] |