พิมพ์หน้านี้ - ตัดใจ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: มหาซัง ที่ 16 มกราคม 2010, 05:28:PM



หัวข้อ: ตัดใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 16 มกราคม 2010, 05:28:PM
ยากยิ่งนักรักกันถึงวันนี้ 
แต่ยังมีที่ยากกว่าการลืมเขา
ถึงตัดเยื่อเหลือใยในตัวเรา 
ส่วนที่เน่านั้นเส้นเอ็นหัวใจ

ตัดเท่าไหร่ไม่ขาดสามารถต่อ 
เพิ่มเลี้ยงหล่อก่อรางเส้นทางใหม่
ตัดน้ำใสไหลหลากยากเท่าใด 
เหมือนตัดใจตัดรักที่ปักทรวง

มหาซัง


หัวข้อ: Re: ตัดใจ
เริ่มหัวข้อโดย: อักษรศิลป์ ที่ 16 มกราคม 2010, 10:31:PM
@..ตัดถนนตัดทุกคราวความยาวเพิ่ม
ถนนเดิมล้วนเสริมสร้างเป็นทางหลวง
แต่ตัดรักตัดทีไรให้ช้ำทรวง
ยิ่งนานล่วงก็ยังไปไม่ไกลมัน

@..ตัดหัวใจตัดเท่าไหร่ไม่เคยขาด
ตัดสวาทตัดเยื่อใยอย่าไปฝัน
รักต่อง่ายตัดยากฝากบอกกัน
อย่าติดมันหลงเสพรักจักลงแดง


หัวข้อ: Re: ตัดใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2010, 07:47:PM


ให้ตัดใจตัดไปตามใจเธอ
คงจะเผลอเหลือไว้อยู่หลายแห่ง
เคยเต็มใจยอมช้ำเพื่อคำแพง
รักแก้มแดงตัดรักตัดยากจริง

อยากจะตัดออกไปใยตัดยาก
ตัดลำบากมากมายตัดใจทิ้ง
ใจก็หวังเอาไว้ได้พักพิง
ใจประวิงตัดรักแสนหนักใจ

 emo_111 emo_111 emo_111


หัวข้อ: Re: ตัดใจ
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2010, 11:45:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_043.gif)
สุถาษิตสอนไว้ตัดใยบัว
ยังไม่ชัวร์บัวใยไม่ขาดสิ้น
จะลืมรักหักใจใยจะชิน
ยังถวิลโหยหายังอาวรณ์
บัวนั้นมันขึ้นง่ายถ้าใครปลูก
แต่รักถูกปลูกด้วยใจไม่ให้ถอน
บัวปลูกง่ายเยื่อใยยังอาวรณ์
แล้วจะถอนรักได้อย่างไรกัน
เยื่อใยบัวตัดง่ายยังไม่ขาด
เยื่อสวาทขาดไปอย่าได้ฝัน
จะตัดรัก ตัดใจ ทำไมกัน
โปรดจงหันหน้ามาสัญญาใจ
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_043.gif)
emo_107พิมพิลาไลย emo_107
ขอมีส่วนร่วมด้วยสักคนนะคะ


หัวข้อ: Re: ตัดใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจสุรา ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2010, 01:45:PM
ตัดอกตัดใจ
ทำไมยากนัก
แต่ตอนที่รัก
ไม่พักตรึกตรอง
รักไปช้ำไป
น้ำตาไหลนอง
เอ่อท่วมทุกห้อง
เข้าครองหัวใจ
ใจไม่มีรัก
ใครพักไม่ได้
เพราะน้ำในใจ
ไม่ไหลจืดจาง
ขอตัดใจก่อน
ช่วยสอนสะสาง
ตัดให้ไกลห่าง
ร้างไปไกลตา/color]


หัวข้อ: Re: ตัดใจ
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำหวาน ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2010, 03:39:PM
ไม่เคยลืมเรื่องราวในคราวก่อน
ภาพบางตอนสะท้อนให้เราเห็น
คำว่าลากับน้ำตาในยามเย็น
เหมือนได้เห็นความลำเค็นในดวงตา

ที่ตรงนี้เวลานี้ที่เธอกล่าว
ในเรื่องราวอันว่างเปล่าแสนโหยหา
1 นาทีเหมือนชีวีแทบโดรยรา
คำว่าลาฝากน้ำตาไว้มากมาย
 
ไม่มีเขาในวันเหงานาเศร้าแท้
ไม่มีแม้คนดูแลน่าใจหาย
ความรักเราได้ถูกเขานั้นทำลาย
ไม่เหลือแม้ความหมายคำว่าเรา
[/font][/color]