พิมพ์หน้านี้ - "คืน"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 10 มกราคม 2010, 08:49:PM



หัวข้อ: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 10 มกราคม 2010, 08:49:PM


..คืนร้าวยาวนานนัก
..แต่คืนรักยาวนานกว่า
..คืนนี้ช่างหมองมัว
..คืนเถิดตัวและหัวใจ

..ขอคืนความรู้สึก
..ซึ่งเคยนึกจะหวั่นไหว
..รักมากมาจากไกล
..ความปวดใจเข้าทักทาย

..จะอยู่ก็ไร้ค่า...
..คืนกลับมาคงไม่สาย
..เมื่อรักมักทำลาย
..คงไม่สายถ้าขอคืน  
..............................
 emo_111


หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้ากวางน้อย ที่ 10 มกราคม 2010, 10:18:PM
   ค่ำคืนนี้แสงสาดส่องสวยเรืองรอง
เหม่อหน้ามองดวงจันทร์ทราบนเวหา
เฝ้ารอคอยใครสักคนตามสัญญา
ว่าจะมาแต่ไม่เห็นแม้แต่เงา

emo_79 emo_79


หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: ชมพูไพร ที่ 10 มกราคม 2010, 10:54:PM
ก่อนจะรัก ปักดวงใจ ได้เริ่มรัก
หลายคนทัก แจ้งประจักษ์ ว่ารักหลง
ยังดื้อดึง มึนตึงก้าว ตามจำนง
ด้วยประสงค์ ว่ากาลนี้ คือแน่แท้

พอนานวัน ผันครบปี มิรีรอ
เริ่มทดท้อ พอเถิดพอ ขอเพียงแค่
ได้วันคืน ชื่นครั้งเก่า จะไม่แล
คนใจดำ รังแกได้ ไม่เหลือใย

ไม่สงสาร กันแล้ว โอ้พี่ยา
ทำดังว่า มิเคยรัก เข้าผลักไส
ยามแรกรัก ปักดวงจิต ถนอมใจ
พอนานไป ใยเหมือนคน มิรู้จัก

โอ้ใจเจ็บ แสนเหน็บหนาว ร้าวรานแยก
มิผิดแผลก คำคนพูด ให้ตระหนัก
ว่าแรกเริ่ม เหมือนดัง น้ำต้มผัก
ผ่านสักพัก รักที่หวาน นานกลับขม

โอ้กระไร โธ่ใจ ฉันสงสาร
ทรมาน ยากจะฝืน ริษสะสม
ยังหวลคิด ถึงวันคืน อกชื่นตรม
ปนผสม วนเวียนซ้ำ ย้ำกลับเดิม





หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 10 มกราคม 2010, 11:27:PM
๐ ราตรีนี้มืดมิดดั่งจิตฉัน
ที่สะบั้นใจเอยเคยฮึกเหิม
รักทำทรุดโหมเศร้าเข้าเพิ่มเติม
ใจก็เริ่มอ่อนล้าเหมือนราตรี..

emo_12


หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 14 มกราคม 2010, 04:07:AM
๐ ราตรีนี้มืดมิดดั่งจิตฉัน
ที่สะบั้นใจเอยเคยฮึกเหิม
รักทำทรุดโหมเศร้าเข้าเพิ่มเติม
ใจก็เริ่มอ่อนล้าเหมือนราตรี..

emo_12

ใครกันหนาพาใจให้เศร้าหมอง
จะจำจองห้องโหดโทษทาสี
เพี้ยง! หายโศกหายเศร้าเสียที
น้องคนนี้จะมาปลอบพี่เอง


 emo_85



หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายดินสอ ที่ 14 มกราคม 2010, 12:52:PM
คืนดาว  ให้ฟ้า  คราค่ำ

คืนน้ำ  ให้ปลา  คราฝน

คืนรัก  ให้มี  ชีพชนม์

คืนคน  ให้มี  หัวใจ



หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 14 มกราคม 2010, 03:34:PM
...คืนได้ไหมคำว่ารักที่ปักให้
ความห่วงใยคืนได้ไหมใจเฝ้าถาม
คำว่าเราคืนได้ไหมในโมงยาม
จะติดตามมาทวงคืนยืนรับใจ

...ใช่จะหวงมาทวงบ่วงเคยรัก
แค่ขอทักกลับคืนยื่นให้ไหม
ที่ขอคืนเพราะว่าเธอหมดเยื่อใย
หากหมดใจก็จะขอรอรักคืน...


หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 14 มกราคม 2010, 04:05:PM

เขาไม่รัก จักยื้อ..ดื้อจะรัก
เขาไม่ทัก..ไม่ถาม ยังทำฝืน
เขาไม่ง้อ..ไม่เคย..เลยกล้ำกลืน
ขอรักคืนจากคน..ไม่สนใจ

ทุกความฝันฉันนี้..มันมีค่า
หากแม้นถ้า..เป็นอื่น  คืนได้ไหม
มิคิดเก็บของเหลือ..ไว้เผื่อใคร
แค่เก็บไว้ดูซากเศษ..สมเพชตน


หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 14 มกราคม 2010, 04:20:PM
เขาไม่รัก จักยื้อ..ดื้อจะรัก
เขาไม่ทัก..ไม่ถาม ยังทำฝืน
เขาไม่ง้อ..ไม่เคย..เลยกล้ำกลืน
ขอรักคืนจากคน..ไม่สนใจ.......(พี่อาร์ตี้)


เขาไม่รักก็อย่าฝืนยื่นเสนอ
รักปรนเปรอเจอรักหล่มจมบ่อไหน
เขาไม่ทักรักคืนอย่าฝืนไป
เก็บรักไว้มองคนใกล้ที่ใจรอ

หากขอรักคืนจากเขามาเนาแก้ว
เขาไร้แววไม่ส่งคืนอย่าฝืนขอ
ให้เขาไปกับรักไม่จักพอ
มองคนข้างบ้างหนอรอใส่ใจ............(ตะวันฉาย)


หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 14 มกราคม 2010, 06:37:PM
เขาไม่รัก จักยื้อ..ดื้อจะรัก
เขาไม่ทัก..ไม่ถาม ยังทำฝืน
เขาไม่ง้อ..ไม่เคย..เลยกล้ำกลืน
ขอรักคืนจากคน..ไม่สนใจ.......(พี่อาร์ตี้)


เขาไม่รักก็อย่าฝืนยื่นเสนอ
รักปรนเปรอเจอรักหล่มจมบ่อไหน
เขาไม่ทักรักคืนอย่าฝืนไป
เก็บรักไว้มองคนใกล้ที่ใจรอ

หากขอรักคืนจากเขามาเนาแก้ว
เขาไร้แววไม่ส่งคืนอย่าฝืนขอ
ให้เขาไปกับรักไม่จักพอ
มองคนข้างบ้างหนอรอใส่ใจ............(ตะวันฉาย)


๐ เคยหลงรักหญิงหนึ่งถึงที่สุด
มองโลกดุจสวรรค์พลันเห็นได้
อกอิ่มแทบกระฉอกหากบอกไป
เธอจุดไฟแสงสีที่ในทรวง

๐ วันที่เธอหันหลังชังกันแล้ว
รักเหมือนแก้วกระจายแตกใหญ่หลวง
แต่รักฉันให้ไปใจทั้งดวง
เธออย่าห่วงฉันนี้มิขอคืน..(ระนาดเอก)

emo_12


หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: เซียนสุรา ที่ 14 มกราคม 2010, 07:55:PM
   

๐ หวานใดบ่เท่าแท้              ความรัก
ขมบ่เท่าอกหัก                    แน่ไซร้
เจ็บแท้เจ็บยิ่งนัก                 ใครช่วย
ใครรักแล้วทุกข์ได้               เนิ่นช้าสุขคืน

 emo_90   emo_90



หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 15 มกราคม 2010, 10:30:AM
เขาไม่รัก จักยื้อ..ดื้อจะรัก
เขาไม่ทัก..ไม่ถาม ยังทำฝืน
เขาไม่ง้อ..ไม่เคย..เลยกล้ำกลืน
ขอรักคืนจากคน..ไม่สนใจ.......(พี่อาร์ตี้)


เขาไม่รักก็อย่าฝืนยื่นเสนอ
รักปรนเปรอเจอรักหล่มจมบ่อไหน
เขาไม่ทักรักคืนอย่าฝืนไป
เก็บรักไว้มองคนใกล้ที่ใจรอ

หากขอรักคืนจากเขามาเนาแก้ว
เขาไร้แววไม่ส่งคืนอย่าฝืนขอ
ให้เขาไปกับรักไม่จักพอ
มองคนข้างบ้างหนอรอใส่ใจ............(ตะวันฉาย)

๐ เคยหลงรักหญิงหนึ่งถึงที่สุด
มองโลกดุจสวรรค์พลันเห็นได้
อกอิ่มแทบกระฉอกหากบอกไป
เธอจุดไฟแสงสีที่ในทรวง

๐ วันที่เธอหันหลังชังกันแล้ว
รักเหมือนแก้วกระจายแตกใหญ่หลวง
แต่รักฉันให้ไปใจทั้งดวง
เธออย่าห่วงฉันนี้มิขอคืน...........(พี่ระนาดเอก)

emo_12


เมื่อรักที่หยิบยื่นขอคืนให้
ทั้งดวงใจส่งไปไม่อาจฝืน
รู้ว่าพี่ไม่ขอกลับมารับคืน
น้องเลยยื่นคืนเสนอเธอคนดี

เคยจุดไฟแสงสีจี้ที่อก
ระทวยทกฟกซ้ำนำวิถี
ดั่งแก้วร้าวกระจายแตกแหลกชีวี
คืนคนดีเพราะใจรักส่งกลับคืน.............(ตะวันฉาย)


หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 15 มกราคม 2010, 11:41:AM
เขาไม่รัก จักยื้อ..ดื้อจะรัก
เขาไม่ทัก..ไม่ถาม ยังทำฝืน
เขาไม่ง้อ..ไม่เคย..เลยกล้ำกลืน
ขอรักคืนจากคน..ไม่สนใจ.......(พี่อาร์ตี้)


เขาไม่รักก็อย่าฝืนยื่นเสนอ
รักปรนเปรอเจอรักหล่มจมบ่อไหน
เขาไม่ทักรักคืนอย่าฝืนไป
เก็บรักไว้มองคนใกล้ที่ใจรอ

หากขอรักคืนจากเขามาเนาแก้ว
เขาไร้แววไม่ส่งคืนอย่าฝืนขอ
ให้เขาไปกับรักไม่จักพอ
มองคนข้างบ้างหนอรอใส่ใจ............(ตะวันฉาย)

๐ เคยหลงรักหญิงหนึ่งถึงที่สุด
มองโลกดุจสวรรค์พลันเห็นได้
อกอิ่มแทบกระฉอกหากบอกไป
เธอจุดไฟแสงสีที่ในทรวง

๐ วันที่เธอหันหลังชังกันแล้ว
รักเหมือนแก้วกระจายแตกใหญ่หลวง
แต่รักฉันให้ไปใจทั้งดวง
เธออย่าห่วงฉันนี้มิขอคืน...........(พี่ระนาดเอก)

emo_12


เมื่อรักที่หยิบยื่นขอคืนให้
ทั้งดวงใจส่งไปไม่อาจฝืน
รู้ว่าพี่ไม่ขอกลับมารับคืน
น้องเลยยื่นคืนเสนอเธอคนดี

เคยจุดไฟแสงสีจี้ที่อก
ระทวยทกฟกซ้ำนำวิถี
ดั่งแก้วร้าวกระจายแตกแหลกชีวี
คืนคนดีเพราะใจรักส่งกลับคืน.............(ตะวันฉาย)

๐ หากเธอคิดประสานแก้วด้านร้าว
ต้องใช้กาวหัวใจไม่ขัดขืน
ค่อยค่อยทาตรงนี้ที่กล้ำกลืน
ตรงอกคนขมขื่นอย่าขืนไกล

๐ ทาเบาเบาบางบางให้จางแผล
รอยแตกแผ่ล้มหามเคยลามใหญ่
เศษชิ้นเล็กชิ้นน้อยพลอยรู้ใจ
ดั่งมนต์เอกเสกใส่ใสกลับคืน..(ระนาดเอก)

emo_12


หัวข้อ: Re: "คืน"
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 15 มกราคม 2010, 06:28:PM


ดั่งดวงแก้วแววประสิทธิ์ลิขิตสร้าง
คือหัวใจที่อ้างว้างกระจ่างฝืน
เมื่อความคิดโดนฉุดไร้จุดยืน
ต้องกล้ำกลืนฝืนทนจนพ้นวัน

เคยเก็บเศษดวงแก้วแล้วมาต่อ
เหมือนจะก่อเป็นร่างมาสร้างฝัน
ลบลอยร้าวอดีตที่กีดกัน
แต่ไม่ทันได้สร้างก็ร้างรา.

.............................

 emo_111