|
หัวข้อ: วิหกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: Rallow ที่ 25 ธันวาคม 2009, 03:01:AM อยากจะบินล่องลอยให้เหมือนนก ฝ่ามวนนกวิหกแห่งแสงสุริยัน ค่ำคืนนี้อิ่มหนำสำราญคอยชมจันทร์ ต้องมีสักวันที่ๆว่าไกลนั้นฉันจะไปถึง ได้แค่คิดคำนึงถวินหา วิหกน้อยโบยบินละทิ้งแม้กายา เพื่อนำพาพี่น้องข้าให้รุ่งเรือง ไม่ได้เปลืองวันเวลาที่ล่วงเลย หัวข้อ: Re: วิหกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: prik ที่ 25 ธันวาคม 2009, 03:22:AM วิหคน้อย ลอยลม ชมแสงสี
ในราตรี มีจันทร์ ฝันเฉลย มีความสุข ทุกข์ไร้ ใช่ไหมเอย เป็นเชลย ชีวิต คิดอะไร เป็นมนุษย์ สุดประเสริฐ เลิศกว่านก เป็นวิหค นกกา จะปราศรัย พูดไม่ได้ บอกไม่ได้ ว่ารักใคร ขอเป็นมิตร กลอนไทย Write กวี หัวข้อ: Re: วิหกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 25 ธันวาคม 2009, 04:13:PM วิหกเหิน แห่งหน บนเวหา
สุริยา อัศดง ลงลับแล้ว จันทราเจ้า ผ่องผุด ดูเพลิดแพรว ดาราแวว วาววับ รับดวงเดือน เจ้านกน้อย ลอยล่อง ห้องแห่งหวัง ในภวังค์ วนเวียน เปลี่ยนปลิดเปื่อน ดวงฤดี ข้าน้อย คอยย้ำเตือน มิแชเชือน เบือนบิด ติดห้องใจ หัวข้อ: Re: วิหกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 26 ธันวาคม 2009, 12:33:AM (http://61.19.202.164/works/birds/photo/F03/23.JPG) ๐ วิหกน้อย อ้อยอิ่ง บนกิ่งโศก ลมโบยโบก โยกก้าน สะท้านไหว ปีกยังบาง หางขน พึ่งพ้นไร อกโหยไห้ ใฝ่รอ พ่อกลับมา ๐ แม่อยู่หลัง สั่งสอน คอยป้อนเลี้ยง ใจหวังเพียง เคียงล้อม อยู่พร้อมหน้า เหมือนเคราะห์กรรม กระหน่ำตี ชี้ชะตา พ่อถูกฆ่า คาลาน ทหารไทย (http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38626.gif) (http://pirun.ku.ac.th/~b5013450/pics/leaf.gif) แบบว่า....เป็นกำลังใจให้ครอบครัวทหารไทยผู้เสียสละทุกท่านครับ...ขอให้ไปสู่สุคติเถิด...สาธุ(http://pirun.ku.ac.th/~b5013450/pics/leaf.gif) ปล...เห็นนกน้อยแล้วคิดไปถึงทหารใต้น่ะครับ.. emo_111 emo_111 emo_111 (http://img117.imageshack.us/img117/6945/7466bp0.gif) หัวข้อ: Re: วิหกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: DEVIL ที่ 28 ธันวาคม 2009, 05:00:PM วิหกเหินเพลินนภาบนฟ้ากว้าง
ปีกเจ้ากางหางไกวไปทุกถิ่น ทุกท่วงท่านาทีที่โบยบิน ได้ยลยินแสนอิจฉา..ข้ารำพัน นึกถึงลมลูบไล้ใต้ปีกเจ้า.... แต่ตัวเราจะเมื่อไหร่ได้แต่ฝัน เป็นเพียงคนจะบินได้อย่างไรกัน จึงยึดมั่นเดินดินอย่างยินยอม วิหกน้อย ข้าคงไม่คู่ควรกับเจ้า emo_48 emo_33 หัวข้อ: Re: วิหกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 28 ธันวาคม 2009, 05:57:PM วิหกน้อย ลอยล่อง ท่องท้องทุ่ง
อรุณรุ่ง เรืองรอง รัศมี ภูพนา ไพรพง พตคิรี เขียวขจี แจ่มแจ้ง แห่งเหตุใจ มานพหมุ่น น้อยน้อง ท่องเที่ยวทั่ว มิขลาดกลัว ดั่งนก หกฟ้าใส ท่องเที่ยวภพ ผืนแผ่น เขตแดนใด ก็สุขใจ ไร้ทุกข์ ทุกวี่วัน |