ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ 


      เวลาละล่วงลับ               ดุจนับชลาสินธุ์
ไหลวนและหลั่งริน                 ผิบ่สิ้นระเรื่อยไป
      หาย้อนและหวนกลับ        ขณะลับละเลยไกล
เวลามิคอยใคร                      ลุไฉนบ่ได้คืน

เวลาและวารี      จรหนีมิหวนกลับ
ใครใครมิเอื้อมอาจ      จะคะเนคะนึงครวญ
จึ่งควรพิจารณ์ไว้      สติไซร้ระลึกหวน
อย่าเลยบ่สมควร      สติรู้บ่เลอะเลือน

เอาบ้าง เอ้าใจช่วย กว่าจะแต่งได้ เกือบตายถูกหรือเปล่าไม่รู้

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]