|
หัวข้อ: สุดท้ายก็จากกัน เริ่มหัวข้อโดย: gizon ที่ 23 ธันวาคม 2009, 02:50:AM พยายามยื้อ .. รั้ง .. ให้เธออยู่
ทั้งที่รู้ .. มันยาก .. ที่จะเป็นไปได้ ยิ่งยื้อ .. ฉันก็ยิ่ง .. เสียใจ ไม่ว่าพยายามแค่ไหน .. ผลลัพท์ที่ได้ .. ก็เหมือนเดิม ยิ่งพยายาม .. จะทำให้ .. มันดีขึ้นมากเท่าไหร่ รู้สีกเหมือนฉันยิ่ง .. ก่อความเกลียดในหัวใจเธอ .. ให้เพิ่ม หมดแรงแล้วตอนนี้ .. หมดแม้กำลังใจที่จะ .. ต่อเติม นับวันความเกลียดมันยิ่งเพิ่ม .. ฉันคนต้องยอมรับคำตอบเดิม .. คือ .. จากกัน หัวข้อ: Re: สุดท้ายก็จากกัน เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 23 ธันวาคม 2009, 01:08:PM ทั้งทั้งที่รัก
ผูกใจแน่นหนัก ปักใจไว้มั่น แค่เพียงสบตา รู้ว่าเช่นกัน ดอกไม้ในฝัน โตวันโตคืน สองมือเกาะกุม มือแข็งมือนุ่ม ทุ่มใจหยิบยื่น ฐานรักก่อสร้าง ถูกขวางพังครืน มิอาจขัดขืน ฝืนรับชะตา ใครเล่ากำหนด ขีดอนาคต กฎเกณฑ์ชีวา ให้มาพบรัก หักใจอำลา ล่อให้ไขว่คว้า หลอกฆ่าเลือดเย็น หัวข้อ: Re: สุดท้ายก็จากกัน เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 23 ธันวาคม 2009, 02:40:PM เคยศรัทธาว่ารักต้องหนักแน่น
แม้ตั้งอยู่บนแท่น..แห่งความเคว้ง เพราะมั่นใน..เหตุผลของตนเอง ไม่กริ่งเกรงคิดเผื่อ..เมื่อรักจริง แต่ยิ่งรัก..ยิ่งรุก..ยิ่งทุกข์ท้อ เกินสานต่อก่อราก..เพราะยากยิ่ง เฝ้ายื้อยุดสุดแท้...แค่ประวิง ที่สุดแล้วจึงนิ่ง...ยอมทิ้งรัก |