|
หัวข้อ: ความรักของฉัน เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 23 ธันวาคม 2009, 01:22:AM ฉันรักเธอเพราะเธอให้ทุกอย่าง แม้ยามว่างเป็นเพื่อนช่วยคลายเหงา ยามมีทุกข์ปลุกปลอบให้บรรเทา สอนให้เข้าใจชีวิตให้คิดเป็น ฉันรักเธอแต่วัยเยาว์เฝ้าใฝ่หา ช่วยนำพาท่องโลกฉันได้เห็น รู้เรื่องราวสื่อสารทุกประเด็น แม้ยากเย็นปัญหาเธอฝ่าฟัน หากขาดเธอไม่รู้จักแก้ไข หนทางในโลกนี้ที่แปรผัน ได้รับรู้หลากหลายเรื่องสำคัญ เพราะเธอนั้นคือ "หนังสือ" สื่อแสนดี หัวข้อ: Re: ความรักของฉัน เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 23 ธันวาคม 2009, 08:47:AM ไม่อยากฝันวันที่ใจไร้รักหนอ
ขาดคนคลอห่อข้างสร้างสุขี เขตขอบห้วงดวงใจไร้วิธี แก้ไขชี้คลี่คลายยามร้ายเยือน ทางบนโลกโบกพัดสะบัดเหวี่ยง คราวสิ้นเสียงเรียงสานสมานเคลื่อน คงหนาวหนักตักอุ่นละมุนเลือน เมื่อสิ้นเพื่อนคู่กายคงตายตรม emo_111 หัวข้อ: Re: ความรักของฉัน เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 23 ธันวาคม 2009, 11:11:AM ความรักของฉัน นับวันจะขม ปวดร้าวระบม ระทมเดียวดาย รักเขาข้างเดียว แห้งเหี่ยวเปลี่ยวกาย ความฝันสลาย รักหน่ายคลายหนี รักเคยละมุน อบอุ่นฤดี กลับคล้ายอัคคี ลนจี้ที่ใจ emo_62 หัวข้อ: Re: ความรักของฉัน เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 23 ธันวาคม 2009, 12:26:PM ไม่ว่าสุขหรือเศร้าเข้าใจเสมอ
ฉันมีเธอเคียงข้างห่างขื่นขม แม้ไร้ถ้อยวาจาปลอบอารมณ์ แค่ยินเสียงลอยลมข่มทุกทุกข์ เริ่มแต่วันผูกรักสมัครมั่น เล่นด้วยกันเช้าเย็นเห็นสนุก เก็บความลับเรื่องร้อนช่วยซ่อนซุก ไม่เคยรุกเร้าถามหยามน้ำใจ จึงรักเธอจากนั้นจวบวันนี้ ไม่เคยวัดสักทีมากแค่ไหน เพียงนิ้วแตะเธอต่อก่อเสียงไกล รู้ว่ารัก ?ดนตรีไทย? ไม่เคยลด หัวข้อ: Re: ความรักของฉัน เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 23 ธันวาคม 2009, 12:27:PM ...เมื่อความรัก ถึงทางตัน ปันทางแยก ทางสามแพรก ให้เลือกเดิน เมินห่างหนี ตอกและย้ำ คำว่าเรา จบกันที น้ำตาปรี่ ร่วงหล่น บนลานใจ.... ...เธอเดินผ่านเหมือนสายลมที่พรมพร่าง เธอมาสร้างทุกสิ่งให้สดใส เธอมามอบเธอมาฝากก่อนจากไป เหลือแต่รอยอาลัยไว้ให้เรา..... |