|
หัวข้อ: ยามเย็น เริ่มหัวข้อโดย: boomarang ที่ 20 ธันวาคม 2009, 08:00:PM ตะวันจะจากจร
ศศิธรจะจรมา อาทิตย์ละเลื่อนลา ขณะคล้อยทิฆัมพร ยามคำ่ยะเยือกเย็น ระยะเห็นตะวันรอน วิหคก็บินร่อน จะละว่อนขจรรัง ลมเรื่อยฉะเฉื่อยฉิว ปะทะผิวกระทบหลัง แรงอ่อนละกำลัง เข้าภวังค์จะนิทรา มืดมิดสงบกว้าง ณ ระหว่างเขตเคหา ดวงดาวและจันทรา นรตาประทับใจ หัวข้อ: Re: ยามเย็น เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 20 ธันวาคม 2009, 08:44:PM ตะวันจะจากจร ศศิธรจะจรมา อาทิตย์ละเลื่อนลา ขณะคล้อยทิฆัมพร ยามคำ่ยะเยือกเย็น ระยะเห็นตะวันรอน วิหคก็บินร่อน จะละว่อนขจรรัง ลมเรื่อยฉะเฉื่อยฉิว ปะทะผิวกระทบหลัง แรงอ่อนละกำลัง เข้าภวังค์จะนิทรา มืดมิดสงบกว้าง ณ ระหว่างเขตเคหา ดวงดาวและจันทรา นรตาประทับใจ ประหนึ่งว่า...จะเป็นอินทรวิเชียรฉันท์... บวก 1 เป็นกำลังให้ครับ... emo_100 emo_100 emo_100 หัวข้อ: Re: ยามเย็น เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 21 ธันวาคม 2009, 09:24:AM แดดเร้นอาทิตย์ล่วง
เหล่าไม้ปวงฟื้นเฉาใบ เย็นคลุมอุ้มพงไพร นกผกผินบินคืนรัง ระงมซ้องแซ่เสียง ราวทุ่มเถียงทำขึงขัง เรื่องสุมรุมประดัง ปานไม้เปิงกระเจิงกระจาย ราตรีรี่เร็วรับ ปากขยับขับเสียงคลาย แมลงกรีดเส้นสาย นกทั้งหลายร่วมนิทรา ** รับรองว่าเป็นกาพย์ค่ะ emo_85 หัวข้อ: Re: ยามเย็น เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 21 ธันวาคม 2009, 11:09:AM เย็นลมปะพรมร่าง ณ ระหว่างตะวันหาย คลื่นซัดสะบัดทราย ปะทะฝั่งกระจ่างฝัน คลื่นรักก็หักเห ลุทะเลก็เหหัน ฟองคลื่นจะกลืนกัน และกระนั้นก็ฝันสลาย ...แบบว่า..ไม่รู้นะ |