พิมพ์หน้านี้ - ขี้ข้า-นาย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: ระนาดเอก ที่ 17 ธันวาคม 2009, 07:23:PM



หัวข้อ: ขี้ข้า-นาย
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 17 ธันวาคม 2009, 07:23:PM

"ขี้ข้า-นาย?"

๐ ภาพเรือยางลอยคว้างกลางสมุทร
เป็นเหมือนจุดน้อยน้อยลอยโต้คลื่น
มีชีวิตร่างเหยื่อเรือล่มครืน
ผ่านค่ำคืนเหลือแต่แค่สองชาย
                                         
๐ ชีวิตแรกเศรษฐีมั่งมีทรัพย์
รวยระดับไฮโซโก้เหลือหลาย
ทั้งแหวนเพชรสร้อยทองส่องประกาย
ห้อยพระสายสมเด็จกรอบเพชรทอง
                                         
๐ อีกเสื้อผ้านาฬิกาค่าหลายแสน
หากว่าแม้นปลดขายได้เงินคล่อง
ส่วนอีกชายชีวิตผิดครรลอง
เป็นลูกน้องขุนโจรโดนจับตาย
                                         
๐ ข้างหนุ่มโจรเห็นได้ใจข้างโลภ
ท้องน้ำโอบเวิ้งว้างวางแผนง่าย
ยึดของกินในเรือเพื่ออุบาย
หวังอีกฝ่ายแลกของหากต้องกิน
                                         
๐ เมื่อความหิวแรงกล้ามารุมเร้า
เศรษฐีเอาเพชรทองแลกของสิ้น
เพียงปะทังชีวิตจิตโบยบิน
อีกฝ่ายดิ้นอีกฝ่ายหมายตั้งตัว
                                         
๐ อนิจจังสุดท้ายตายทั้งคู่
ซากรวยหรูคนจ้องทึ้งของทั่ว
แต่อีกซากเฉยชาคนตามัว
เพียงเสียงรั่วเย้ยว่า..ขี้ข้านาย?"

emo_12

(http://www.thailandoffroad.com/hall/picture/52255213441.jpg)

emo_12

..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต..

emo_12


หัวข้อ: Re: ขี้ข้า-นาย
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 18 ธันวาคม 2009, 10:27:PM
ผลสุดท้ายความตายคือนายใหญ่
จะมีใครขัดขืนฝืนคำสั่ง
ช้าเร็วล้วนต้องตายกายผุพัง
อนิจจังสังขารไม่ยืนยง

เงินทองของนอกกายดั่งนายชั่ว
คอยยวนยั่วจิตใจให้ลุ่มหลง
ที่แท้คือสิ่งสมมติไม่มั่นคง
กว่าจะปลงนึกได้ก็ใกล้ตาย

นายที่ดีคือจิตที่ตื่นรู้
ชีวิตอยู่อย่างมีค่ามีความหมาย
ไม่ยึดติดเงินทองของนอกกาย
รู้ใช้จ่ายเก็บออมและแบ่งปัน

แม้วาระสุดท้ายจะมาถึง
ก็รู้ซึ้งเข้าใจไม่ยึดมั่น
ใจเป็นนายกายเป็นบ่าวปิดฉากพลัน
เหลือแต่ควันและเถ้าในเชิงตะกอน


(พอแค่นี้ดีกว่า เดี๋ยวออกจากวัดไม่ได้  emo_85





 emo_82