|
หัวข้อ: โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: kimmer ที่ 16 ธันวาคม 2009, 08:48:PM ๑. พิกุลขาวกลิ่นเร้า ... ... (... ...)
บุนนาคสีนวลใส ... ... สารภีพิมลละไม ชวน... (... ...) สาม... ... ค่าคุ้ง คู่ ... แดน ... ๒. ยอมแพ้แต่ ... ต้อง ยุติธรรม หาไม่จักยืน ... ดั่งนี้ ใครเลยหากถึง ... จักอยู่ ได้ฤา คำ ... แต่ก่อน ... กลับได้ ... ... ๓. ... ... สาดส่องห้วง เวหา พราวพร่างพสุนธรา แผ่น ... ลม ... พัดโชยพา เพลิน ... ธรรมชาติ ... ให้ฟื้น แช่ม ... ... ... ช่วยเติมคำให้หน่อยครับ พอดีครูสั่งมา ขอบคุณมากครับ emo_111 หัวข้อ: Re: โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 16 ธันวาคม 2009, 08:54:PM ๑. พิกุลขาวกลิ่นเร้า ยวนใจ บุนนาคสีนวลใส กลิ่นฟุ้ง สารภีพิมลละไม ชวนชื่น (.ชมแฮ.) สามดอกหอมค่าคุ้ง คู่แคล้วแดนสยาม .....เอาไปส่งได้ครับ เป็นกำลังให้นะ แบร่ๆ emo_100 (http://img117.imageshack.us/img117/6945/7466bp0.gif) หัวข้อ: Re: โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: kimmer ที่ 16 ธันวาคม 2009, 08:56:PM ๑. พิกุลขาวกลิ่นเร้า ยวนใจ บุนนาคสีนวลใส กลิ่นฟุ้ง สารภีพิมลละไม ชวนชื่น (.ชมแฮ.) สามดอกหอมค่าคุ้ง คู่แคล้วแดนสยาม .....เอาไปส่งได้ครับ เป็นกำลังให้นะ แบร่ๆ emo_100 ([url]http://img117.imageshack.us/img117/6945/7466bp0.gif[/url]) ขอบคุณมากน่ะครับ emo_100 หัวข้อ: Re: โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 16 ธันวาคม 2009, 09:09:PM คิดถึงหนุ่มนะโม เช่นกัน เพื่อนเอย
ไม่ได้เจอะหลายวัน เหงาอยู่ เพราะงานหนักเกินเหนื่อย อ่อนล้า กำลัง จึงไม่โผล่มาสู้ แข่งโพส บทกลอน[/color] emo_79 emo_79 emo_79 emo_79 emo_79 หัวข้อ: Re: โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 16 ธันวาคม 2009, 09:11:PM บทสองไปจดมาใหม่นะครับ
ลอกมาผิดแล้ว ปล.ลืมใส่จุดๆมาใช่ป่าวครับ....ฮ่าๆ งันให้คนอื่นต่อแล้วกันเนาะ มันไม่ยาก พี่เกลงใจลุงสายใยเขา ฮ่าๆ emo_100 emo_100 emo_100 หัวข้อ: Re: โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: kimmer ที่ 16 ธันวาคม 2009, 09:19:PM บทสองไปจดมาใหม่นะครับ แก้แล้วน่ะครับ แหะๆ อ่อครับ ยังไงๆก็ขอบคุณมากน่ะครับลอกมาผิดแล้ว ปล.ลืมใส่จุดๆมาใช่เปล่าครับ....ฮ่าๆ งันให้คนอื่นต่อแล้วกันเนาะ มันไม่ยาก พี่เกลงใจลุงสายใยเขา ฮ่าๆ emo_100 emo_100 emo_100 emo_85 หัวข้อ: Re: โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 16 ธันวาคม 2009, 09:45:PM ๒. ยอมแพ้แต่ ท่านต้อง ยุติธรรม
หาไม่จักยืนคำ ... ดั่งนี้ ใครเลยหากถึงกรรม จักอยู่ ได้ฤา คำบ่งแต่ก่อนกี้ กลับได้ฤๅไฉน. ๓. นวลโสมสาดส่องห้วง เวหา พราวพร่างพสุนธรา แผ่นพื้น.. ลมเย็นพัดโชยพา เพลินเพลิด ธรรมชาติ ช่วยให้ฟื้น แช่มชื้นชนเกษม. ...อันนี้พี่แต่งเติมเองนะ ไม่รู้จะถูกไหม ..พอดีมีคนแซวมาอ้ะครับ..อิ อิ.. (ฝากไว้ก่อนเถอะโอฬาร"...อิ อิ..กรอด..ๆ..) |