|
หัวข้อ: บันทึกเสน่หา เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 12 ธันวาคม 2009, 06:09:PM "บันทึกเสน่หา?" ๐ ๐ เคยบันทึกในม่านสายธารรัก ครั้งหลงภักดิ์หญิงหนึ่งซึ้งหลงใหล สาธยายสิ่งฝันอันกว้างไกล ณ ดินแดนเกินใครไขว่คว้าชม ๐ เราอยู่ท่ามสวรรค์อันห้อมล้อม รุ้งทุกสีพร่างย้อมน้อมผสม มีเพียงดาวระยิบทิพย์สายลม ที่ระดมลอยดื่นลืมคืนวัน ๐ ยามเราเอ่ยแผ่วเบาราวก้องฟ้า ชักชวนเหล่าเทวาชายตาหัน หมู่อัปสรต่างพิศสะกิดกัน เพื่อฟังเสียงเรานั้นรำพันรัก ๐ คำทุกคำสะท้านปานทิพย์หลาก ถ้อยลมปากรัญจวนล้วนแน่นหนัก เทพสวรรค์ทั้งฟ้าอิจฉานัก พึงสลักพจน์ถ้อยแล้วร้อยกรอง ๐ เสร็จโปรยหว่านมวลหมู่ทุกผู้รัก ให้ตวงตักทิพย์หวานมานเราสอง รสน้ำคำใครยินจินต์เรืองรอง สิเหน่หายิ่งคล้องสนองรัด ๐ เปิดบันทึกนิยามอ่านความหลัง มีเธอนั่งเอียงแก้มแถมโบกปัด ลมเอื่อยโชยบุปผาสารพัด พลิ้วผมเธอสะบัดยังมัดใจ?" emo_12 (http://www.gmwebsite.com/upload/thanadech.com/webboard/บันทึกรัก.jpg) หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา เริ่มหัวข้อโดย: numning ที่ 12 ธันวาคม 2009, 07:44:PM บันทึกรักอักษรสุนทรปราชญ์ เสน่หาสมมาดสะอาดใส ช่างเป็นคนโชคดีนี่กระไร พบคนที่ถูกใจ ได้สมปอง ไม่เหมือนกับ "น้ำนิ่ง" ต้องวิ่งหา ตั้งแต่สาว คราวป้า อุราหมอง แปลกแต่จริง หญิงอย่างน้ำ ตัวสำรอง ชายเขามอง ประเมินค่า ว่าแค่นั้น... emo_62 emo_73 หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา เริ่มหัวข้อโดย: fai6462 ที่ 12 ธันวาคม 2009, 08:29:PM บันทึกเสน่ห์หาบันเทิงจิต
ยิ่งนึกคิดถึงแรกพบจังเลยหนา เธอผู้นั้นที่เดินสวนกันไปมา ไหลกระทบกันบ้างรันจวญใจ กลิ่นอ่อนๆที่หอมละมุนยิ่ง ยังจับจิตคิดรำพึงถวินหา เธอทำให้ดวงใจนี้ต้องสั่นอุรา จำไว้เลยนะเธอเอ๋ยได้เจอดี emo_106 หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 12 ธันวาคม 2009, 10:34:PM "บันทึกเสน่หา?" ๐ ๐ เคยบันทึกในม่านสายธารรัก ครั้งหลงภักดิ์หญิงหนึ่งซึ้งหลงใหล สาธยายสิ่งฝันอันกว้างไกล ณ ดินแดนเกินใครไขว่คว้าชม ๐ เราอยู่ท่ามสวรรค์อันห้อมล้อม รุ้งทุกสีพร่างย้อมน้อมผสม มีเพียงดาวระยิบทิพย์สายลม ที่ระดมลอยดื่นลืมคืนวัน ๐ ยามเราเอ่ยแผ่วเบาราวก้องฟ้า ชักชวนเหล่าเทวาชายตาหัน หมู่อัปสรต่างพิศสะกิดกัน เพื่อฟังเสียงเรานั้นรำพันรัก ๐ คำทุกคำสะท้านปานทิพย์หลาก ถ้อยลมปากรัญจวนล้วนแน่นหนัก เทพสวรรค์ทั้งฟ้าอิจฉานัก พึงสลักพจน์ถ้อยแล้วร้อยกรอง ๐ เสร็จโปรยหว่านมวลหมู่ทุกผู้รัก ให้ตวงตักทิพย์หวานมานเราสอง รสน้ำคำใครยินจินต์เรืองรอง สิเหน่หายิ่งคล้องสนองรัด ๐ เปิดบันทึกนิยามอ่านความหลัง มีเธอนั่งเอียงแก้มแถมโบกปัด ลมเอื่อยโชยบุปผาสารพัด พลิ้วผมเธอสะบัดยังมัดใจ?" emo_12 ([url]http://www.gmwebsite.com/upload/thanadech.com/webboard/[/url]บันทึกรัก.jpg) ๐ อ่านบันทึก...นึกเห็น...เป็นฉากฉาก จึงนึกอยาก...ฝากลิขิต...ถึงมิตรใหม่ ให้ท่านสอง...ครองสุข...สิ้นทุกข์ใด เป็นหลักชัย...ให้ลูกหลาน...นานนิรันดร์.... +1 ให้กับบันทึกที่สวยงามด้วยครับ.... ๐ รับปากเธอจูงกันยันแก่เฒ่า เธอกระเซ้าเสียงหวานพานขำขัน เริ่มจูงเธอจากเรียนเจียนทุกวัน เคียงคู่กันประสายอดยาใจ ๐ จนทุกวันยามนี้มิมีเปลี่ยน แม้ยามเขียนเธอยังนั่งอยู่ใกล้ ร่างสำนวนแล้วมองจ้องทรามวัย ยังหน้าใสช่างแปลกเหมือนแรกเจอ.. emo_12 ..ขอบพระคุณ คุณแจ็คกี้อย่างสูงครับ.. emo_12 หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 13 ธันวาคม 2009, 10:53:AM ๐ ชะรอยบุญ...หนุนนาง...แต่ปางก่อน พักตร์จึงอ่อน...ซ่อนวัย...ใสเสมอ (คุณ)ระนาดเอก...เสกมนต์ใด...มัดใจเธอ จึงละเมอ...เพ้อใจ...แต่วัยเยาว์ ๐ หากมนต์ยัง...ขลังมาก...อยากให้ช่วย ส่งคาถา...มาด้วย...ช่วยคลายหนาว อาจโชคดี...มีหวัง...อีกครั้งคราว ใช้มนต์พราว...เป่ารด...สะกดเธอ.(พี่แจ๊คกี้) มวลคาถา...ร้อนกรุ่น..ด้วยรุ่นใหญ่ โอ้สาวใด..จะต้องมนตร์..จนไผลเผลอ มาตกหลุม..ซุ่มพราง..วางดักเธอ ให้ละเมอ..เพ้อหมาย...ผู้ร่ายมนตร์ ก่อนจะเป่า..ดูให้..แน่ใจหน่อย มีสาวน้อย...สาวเหลือน้อย..อย่าสับสน ระวังจะ..สะกดจิต..เป่าผิดคน ห่วงพี่แจ๊ค..ต้องอับจน..ด้วยมนตร์ตัว..(เกล็ดนาคา) emo_20อิอิ ๐ เอาหัวใจแทนมนต์เป่าคนรัก คาถาหลักจะหวานซ่านจรดหัว วางใจเย็นดุจฉาบภาพดอกบัว วาจาทั่วสุภาพตราบทุกวัน ๐ เดี๋ยวเธอก็หลงใหลทั้งใจเต้น ไม่เอียงเอนออกห่างร้างสวรรค์ เพียงเท่านี้คาถาที่ว่าครัน ทุกชนชั้นใช้ได้แนะให้ฟรี.. emo_12 หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา เริ่มหัวข้อโดย: ืำnew203 ที่ 15 ธันวาคม 2009, 09:36:PM ขอบคุณมากครับซึ่งกินใจมาก
หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา เริ่มหัวข้อโดย: gunnerrunner ที่ 15 ธันวาคม 2009, 10:03:PM รักแรกมันแยกยาก รักมากมันยากแยก
รักเธอเป็นคนแรก ถ้าจะแยกมันคงยาก emo_68 หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา(ภาคน้ำตา) เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 27 ธันวาคม 2009, 09:43:PM ๐ บทบันทึกเสน่หาวันฟ้าหม่น คลื่นสับสนก็สาดมาตรสั่งสอน อย่าหลงตนกระหยิ่มพิมพ์งามงอน ครั้งคราอ้อนมธุรสพจน์วาจา ๐ จะกลายเป็นบันทึกจารึกเจ็บ ฝากแผลเหน็บทรุดครางหว่างยถา คอยตอกย้ำยามคิดติดวิญญาณ์ ทรมาดั่งกรรมอย่างล้ำลึก.. emo_12 หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา(ภาคน้ำตา) เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 27 ธันวาคม 2009, 11:15:PM ๐ บทบันทึกเสน่หาวันฟ้าหม่น คลื่นสับสนก็สาดมาตรสั่งสอน อย่าหลงตนกระหยิ่มพิมพ์งามงอน ครั้งคราอ้อนมธุรสพจน์วาจา ๐ จะกลายเป็นบันทึกจารึกเจ็บ ฝากแผลเหน็บทรุดครางหว่างยถา คอยตอกย้ำยามคิดติดวิญญาณ์ ทรมาดั่งกรรมอย่างล้ำลึก..(ระนาดเอก) emo_12 นัยน์แววตาทั้งคู่ดูใสซื่อ จิตนั้นหรือหยั่งยากจักตรองตรึก ทั้งชีวีพอไหมให้บันทึก คราออกศึกรักใคร่่ไม่อาจรู้ ถนอมเนื้อนิ่มนวลล้วนอ่อนหวาน กลับประหารเชือดนิ่มทิ่มแทงอยู่ ฉีกบันทึกบทเก่าเฝ้าย้ำดู ใจปิดหูตาบอดมิรอดแล้ว... (กชนันท์) emo_55 หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา(ภาคน้ำตา) เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 27 ธันวาคม 2009, 11:40:PM ๐ บทบันทึกเสน่หาวันฟ้าหม่น คลื่นสับสนก็สาดมาตรสั่งสอน อย่าหลงตนกระหยิ่มพิมพ์งามงอน ครั้งคราอ้อนมธุรสพจน์วาจา ๐ จะกลายเป็นบันทึกจารึกเจ็บ ฝากแผลเหน็บทรุดครางหว่างยถา คอยตอกย้ำยามคิดติดวิญญาณ์ ทรมาดั่งกรรมอย่างล้ำลึก......(ท่านพี่ระนาดเอก) emo_12 ๐ นั่งตกเบ็ด เตร็ดเตร่ แอบเหล่จ้อง เห็นร้อยกรอง ล่องมา ดั่งปลาบึก อยากเบ็ดเอี่ยว เกี่ยวเอา แอบเฝ้านึก ลักบันทึก ท่านพี่?.ดีไหมเอย?..อิอิ (หมูนะโม) แบบว่า?ไม่อยากต่อคุณป้าเม้นข้างบน เพราะชอบแซงคิว ฮ่าๆ emo_26 (http://img117.imageshack.us/img117/6945/7466bp0.gif) หัวข้อ: Re: บันทึกเสน่หา(ภาคน้ำตา) เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 28 ธันวาคม 2009, 12:23:AM ๐ บทบันทึกเสน่หาวันฟ้าหม่น คลื่นสับสนก็สาดมาตรสั่งสอน อย่าหลงตนกระหยิ่มพิมพ์งามงอน ครั้งคราอ้อนมธุรสพจน์วาจา ๐ จะกลายเป็นบันทึกจารึกเจ็บ ฝากแผลเหน็บทรุดครางหว่างยถา คอยตอกย้ำยามคิดติดวิญญาณ์ ทรมาดั่งกรรมอย่างล้ำลึก..(ระนาดเอก) emo_12 นัยน์แววตาทั้งคู่ดูใสซื่อ จิตนั้นหรือหยั่งยากจักตรองตรึก ทั้งชีวีพอไหมให้บันทึก คราออกศึกรักใคร่่ไม่อาจรู้ ถนอมเนื้อนิ่มนวลล้วนอ่อนหวาน กลับประหารเชือดนิ่มทิ่มแทงอยู่ ฉีกบันทึกบทเก่าเฝ้าย้ำดู ใจปิดหูตาบอดมิรอดแล้ว... (กชนันท์) emo_55 ๐ เคยช้อนคางประคองแล้วจ้องหน้า ล้วงลงลึกนัยน์ตาคราหวานแหว๋ว แตะจมูกแก้มเธอเพ้อตามแนว วนในแววหลงซึ้งเป็นหนึ่งเดียว ๐ นัยน์ตาฟางพร่าพรายตกฝ่ายทาส ธรรมชาติของรักผลักเต็มเหนี่ยว ฝ่ายมือเธอเจ้ากรรมกับกำเคียว เพียงชั่วเสี้ยวฉันเผลอเธอฆ่ากัน.. emo_12 |