|
หัวข้อ: เอื้อมไม่ถึง เริ่มหัวข้อโดย: jubjub ที่ 02 ธันวาคม 2009, 05:55:PM ทำได้เพียงยืนอยู่ตรงนี้ คอยชื่นชมยินดีกับสิ่งที่เธอฝัน ไม่กล้าเอาตัวไปพัวพัน ด้วยว่าเราต่างกันเกินไป หัวข้อ: Re: เอื้อมไม่ถึง เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 02 ธันวาคม 2009, 09:20:PM ทำได้เพียงยืนอยู่ตรงนี้ คอยชื่นชมยินดีกับสิ่งที่เธอฝัน ไม่กล้าเอาตัวไปพัวพัน ด้วยว่าเราต่างกันเกินไป จะเป็นคนหนึ่งซึ่งหวังดี จะคอยอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน รู้ตัวดีว่าเราห่างกันไกล แม้จะไม่ใช่คนนี้..ที่คุ้นเคย. . emo_47................................. emo_47 หัวข้อ: Re: เอื้อมไม่ถึง เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 02 ธันวาคม 2009, 10:16:PM ๐ เข้าใจศักดิ์ของตนคนไร้ค่า ดูเหมือนหมาแหงนมองท้องฟ้าเอ๋ย คิดตะกายเครื่องบินกินแห้วเลย เป็นคนซึ่งสุดเชยเมื่อเปรยมา ๐ อยากเอื้อมคว้ามือสั้นยันแต่เกิด พรหมลิขิตไม่เลิศอนาถา เพียงลอบมองกล้ำกลืนฝืนอุรา ตอกย้ำว่าเรานี้มิมีบุญ.. emo_12 หัวข้อ: Re: เอื้อมไม่ถึง เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 02 ธันวาคม 2009, 11:24:PM ยังก้มหน้าไม่เงยเหมือนเคยเห็น หยุดประเด็นเห่าเผื่อเจ้าเรือหมุน อยู่บนฟ้ากว้างไกลในอรุณ ความการุญหนุนใครนั้นไม่มี จะบินไปที่ใดในแดนสรวง ไม่เคยร่วงลงดินถิ่นวิถี ด้วยชีวิตแห่งศักดิ์หลักเสรี อย่าได้มีมลทินจนสิ้นเลย emo_111 หัวข้อ: Re: เอื้อมไม่ถึง เริ่มหัวข้อโดย: psam ที่ 03 ธันวาคม 2009, 12:08:AM เฝ้ามองเธอตรงนี้อย่างที่เคย ใจเจ้าเอ๋ยรักได้แค่ในฝัน รักเท่าไหร่ทำได้แค่เท่านั้น ไม่มีวันที่ฝันนั้นเป็นจริง ยิ่งวิ่งตามเท่าไหร่ยิ่งไกลห่าง หมดหนทางแม้ทำแล้วทุกสิ่ง รักแค่ไหนไร้สิทธิ์ได้แอบอิง คงต้องทิ้งความฝันอันเลื่อนลอย |