|
หัวข้อ: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 26 พฤศจิกายน 2009, 08:29:PM ครั้งวันวาน หวานชื่น ระรื่นจิต
มีเพื่อนคิด ชิดใกล้ ไม่ห่างเหิน คอยเย้าหยอก หลอกเล่น เร้นทางเดิน แต่วันนี้ กลับเมิน เหมือนเกินไป หายไปไหน ไพร่พล คนร่วมก้าว รอยยิ้มหวาน แพรวดาว พราวสดใส หายไปสิ้น กลิ่นหวาน ในลานใจ พร้อมพร้อมกับ เยื่อใย ที่ไกลกัน นังเดินทาง กลางหน แห่งมตร์รัก ร้อยสลัก หักไป ชวนไหวหวั่น หลงสลาย หายลับ พับกลางคัน ทิ้งให้ฉัน สั่นดวง ทรวงอุรา มาเอื่อนเอ่ย เผยคำ พร่ำชวนมั่น ร่วมเดินทาง ด้วยกัน เหมือนหรรษา แต่ยามนี้ มีเพียง เสียงน้ำตา ที่ตามหา นักเดินทาง ผู้หายไป ... หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: แพรว >w< ที่ 26 พฤศจิกายน 2009, 08:44:PM ท่ามกลางทางเดินแสนสุข เราสองไร้ทุกข์ รักกันเดินเพลินมานาน เมื่อทางเปลี่ยนเป็นเส้นขนาน รักหุบกลีบบาน ระโรยปลิดปลิวพลิ้วลง เธอเดินจากไปไม่คง ใจเจ็บจนปลง ว่าเธอไม่หวนคืนมา เธอหายไปไหนแก้วตา ฉันยังรอท่า นักเดินทางที่หายไป เธอเดินเคียงคู่กับใคร เธอรู้บ้างไหม หัวใจฉันแทบขาดรอน เจ็บจิตใจเหงาขอวอน ก่อนหลับตานอน ขอเธอได้โปรดกลับมา เดินทางคนเดียวเหว่ว้า วอนดาวทั่วฟ้า เตือนนักเดินทางหวนคืน หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 26 พฤศจิกายน 2009, 10:06:PM (http://i190.photobucket.com/albums/z233/fakterkondee/valentine/v41.gif) ทุกคราครั้ง ยังคิด พินิจแนบ ยังอวลแอบ อุ่นอุ่น ละมุนไหว คิดถึงเจ้า เช้าเย็น เคยเห็นไง เมื่อมาไกล ใจเหงา รักเท่าทรวง ตาลุงแก่* แลหา เจ้ามาบ้าน นั่งแต่งกานท์ พาลบ่น เหมือนคนหวง พี่ก็เจ็บ เหน็บหนาว ร้าวใจดวง อยากจะทวง ถามหา สัญญาเรา หรือเปลี่ยนไป ไหลหลง พงศ์สวรรค์ เป็นเพื่อนจันทร์ นิรันดร ลืมกลอนเก่า กะพริบแสง แต่งฟ้า เริงร่าเนา บ้านกลอนเฝ้า ฝันหา น้องยาใจ อยากขอร้อง ละอองดาว ถามข่าวหน่อย เห็นสาวน้อย ลอยหาย แอบกายไหม เป็น สายลมสีขาว เมื่อคราวไป พัดไปไหน ไม่หวน........... รักล้วนคอย emo_15 emo_54 emo_26 (http://img90.imageshack.us/img90/6379/123gifs006hn4.gif) ปล.หายไปไหน..ใครเห็นบ้างครับ ส่วน*ตาลุงแก่....นี้หมายถึงลุงสายใยครับ emo_26 หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 26 พฤศจิกายน 2009, 10:41:PM ธรรมดา วายุ ที่ลุหาย
สายลมปราย เร้นแล้ว แว่วแววเสียง ไปแล้วมา มาแล้วไป ไล่สำเนียง รู้แต่เพียง อยู่ทุกที่ ที่ต้องการ ละอองดาว พราวแพรว กลางแววฟ้า ไม่สูงค่า ราคา น่าขับขาน ไม่เก่งร้อย ถ้อยลักษณ์ ด้านงานกานต์ เพียงแต่มี ปณิธาน ที่สานใจ ไม่ใช่ลม พรมแผ่ว ที่แว่วลู่ ไม่เคยรู้ สู้ลม คมไสว เพราะเป็นเพียง แสงละออง ที่ล่องไป มิอาจใช่ สายลม ที่ห่มทรวง คนละทิศ พิศถึง ซึ่งห้วงฟ้า กระหวัดพร่า พาถึง ใช่ตรึงสรวง เพราะด้วยเรา ต่างใจ นัยน์ละดวง สำคัญหรือ ต้องลวง ผู้มาเยือน หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: แมวเหมียว ที่ 28 พฤศจิกายน 2009, 07:00:PM ยามเก่าเราเดินด้วยกัน ไม่นานจากพลัน
นักเดินทางที่หายไป เราเคยรักร่วมด้วยใจ ฝากรักกันไว้ ทำไมเราจึงแยกทาง ฝากรักถักทอเลือนราง ในอดีตต่าง ที่ฉันเคยแยกจากเธอ อยากบอกว่าหวังเสมอ สักวันคงเจอ คงได้คืนรักอีกครา ไร้เธอผู้เคียงดวงตา ปล่อยร้างเสน่หา พาให้ฉันเศร้าฤดี เมื่อไรจะได้เปรมปรีดิ์ สุขสันต์ให้มี ให้เหมือนดั่งยามรักเธอ หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 28 พฤศจิกายน 2009, 08:12:PM (http://i190.photobucket.com/albums/z233/fakterkondee/valentine/v41.gif) ทุกคราครั้ง ยังคิด พินิจแนบ ยังอวลแอบ อุ่นอุ่น ละมุนไหว คิดถึงเจ้า เช้าเย็น เคยเห็นไง เมื่อมาไกล ใจเหงา รักเท่าทรวง ตาลุงแก่* แลหา เจ้ามาบ้าน นั่งแต่งกานท์ พาลบ่น เหมือนคนหวง พี่ก็เจ็บ เหน็บหนาว ร้าวใจดวง อยากจะทวง ถามหา สัญญาเรา หรือเปลี่ยนไป ไหลหลง พงศ์สวรรค์ เป็นเพื่อนจันทร์ นิรันดร ลืมกลอนเก่า กะพริบแสง แต่งฟ้า เริงร่าเนา บ้านกลอนเฝ้า ฝันหา น้องยาใจ อยากขอร้อง ละอองดาว ถามข่าวหน่อย เห็นสาวน้อย ลอยหาย แอบกายไหม เป็น สายลมสีขาว เมื่อคราวไป พัดไปไหน ไม่หวน........... รักล้วนคอย emo_15 emo_54 emo_26 (http://img90.imageshack.us/img90/6379/123gifs006hn4.gif) ปล.หายไปไหน..ใครเห็นบ้างครับ ส่วน*ตาลุงแก่....นี้หมายถึงลุงสายใยครับ...........(หนุ่มนะโม) emo_26 emo_43 "หนุ่มนะโม"โฉเก เขาเหล่ว่า ฉันเป็นตา"ลุงแก่"ชะแง้หงอย แต่งกลอนบ่นคนหายนั่งใจลอย ก็แค่น้อยใจบ้างเขาห่างไป ใครหายไปก็คะนึงคิดถึงเขา บ้านกลอนเราผูกพันกันใช่ใหม เสมือนญาติพี่น้องคล้องสายใย แต่หนึ่งใจไยจึงคิดถึงเธอ...... emo_54 หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 01 ธันวาคม 2009, 03:12:PM นักเดินทาง ย่ำทาง มาต่างสาย
เร้นจากความ วุ่นวาย ในโลกหล้า หวังสักเสี้ยว แห่งหน บนมรรคา จะพักกาย พอหายล้า ก่อนฝ่า...ต่อไป [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 01 ธันวาคม 2009, 03:45:PM นักเดินทาง ย่ำทาง มาต่างสาย
เร้นจากความ วุ่นวาย ในโลกหล้า หวังสักเสี้ยว แห่งหน บนมรรคา จะพักกาย พอหายล้า ก่อนฝ่า...ต่อไป..........(นักเดินทาง) ...กับเส้นทางหลากหลายคงหมายเริ่ม เส้นทางเดิมวุ่นวายคล้ายเริ่มใหม่ พบทางธรรมนำมรรคามายาใจ ก้าวต่อไป นักเดินทาง สว่างรอ...................(ตะวันฉาย) หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 ธันวาคม 2009, 02:30:PM นักเดินทาง ย่ำทาง มาต่างสาย
เร้นจากความ วุ่นวาย ในโลกหล้า หวังสักเสี้ยว แห่งหน บนมรรคา จะพักกาย พอหายล้า ก่อนฝ่า...ต่อไป..........(นักเดินทาง) ...กับเส้นทางหลากหลายคงหมายเริ่ม เส้นทางเดิมวุ่นวายคล้ายเริ่มใหม่ พบทางธรรมนำมรรคามายาใจ ก้าวต่อไป นักเดินทาง สว่างรอ...................(ตะวันฉาย) ...ยลบทถ้อย พรรณนา กัลยามิตร พลันดลจิต คิดไกล ฝันไปต่อ ณ ถ้อถอย ในหนทาง ต่างย่อท้อ วันนี้ขอเริ่มต่อ ทอฝันไกล ......................(นักเดินทาง) [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 16 ธันวาคม 2009, 03:27:PM ...ยลบทถ้อย พรรณนา กัลยามิตร
พลันดลจิต คิดไกล ฝันไปต่อ ณ ถ้อถอย ในหนทาง ต่างย่อท้อ วันนี้ขอเริ่มต่อ ทอฝันไกล ......................(นักเดินทาง) ...หากวันนี้มีขวากหนามตามทางเริ่ม จะคอยเสริมเติมแต่งแบ่งฝันใฝ่ แหมรอยข่วนจะมากล้วนเพียงใด กำลังใจคอยเสริมเติมให้เธอ.......................(ตะวันฉาย หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 17 ธันวาคม 2009, 09:14:AM ...หากวันนี้มีขวากหนามตามทางเริ่ม
จะคอยเสริมเติมแต่งแบ่งฝันใฝ่ แหมรอยข่วนจะมากล้วนเพียงใด กำลังใจคอยเสริมเติมให้เธอ.......................(ตะวันฉาย) แม้นขวากหนาม ล่ามตรวน ให้ชวนท้อ จะไม่ขอ หลบหน้า (แม้)น้ำตาเอ่อ จะขอเก็บ แรงใจ ในคำเธอ มาต่อเติม แรงเพ้อ จินตนา หากเธอไม่ ข้องขัด อยากนัดพบ ณ บ้านกลอน ตอนพลบ ตะวันล้า ที่บ้านก่อน กลอนรัก เธอทักมา "ฉันพึ่งจา...เดินทาง ถึงบางกลอน...(ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้) (นักเดินทาง) [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 17 ธันวาคม 2009, 10:33:AM แม้นขวากหนาม ล่ามตรวน ให้ชวนท้อ
จะไม่ขอ หลบหน้า (แม้)น้ำตาเอ่อ จะขอเก็บ แรงใจ ในคำเธอ มาต่อเติม แรงเพ้อ จินตนา หากเธอไม่ ข้องขัด อยากนัดพบ ณ บ้านกลอน ตอนพลบ ตะวันล้า ที่บ้านก่อน กลอนรัก เธอทักมา "ฉันพึ่งจา...เดินทาง ถึงบางกลอน...(ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้) (นักเดินทาง) ไม่ขัดข้องต้องจิตมิตรสหาย มาทักทายต่อเติมเสริมอย่าถอน ถึงเดินทางผ่านมาอย่าลาจร เข้ามาอ้อนตามทางอย่าห่างไป ตอนพลบค่ำย่ำแล้วไร้แนวรัก ตั้งกลอนพักยามว่างห่างไฉน พึ่งเดินทางผ่านมาอย่าลาใจ ทางนี้ไซร้รอเพิ่มเติมตามทาง...........(ตะวันฉาย) หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: beeking1411 ที่ 17 ธันวาคม 2009, 02:31:PM ยามฟ้าสางพรางมองเพื่อนกับเลือนหาย
เจ้าลาไกลไปไหนทุกแห่งหน ข้าก็ตามหาเจ้าทุกตำบล สุดสับสนเจ้าทิ้งไปไม่ไยดี มองนทีก็ไหลเอื่อยดูเฉื่อยช้า มองเวลาก็ฟ้าสางประมาณนี้ ยิ่งคิดไปกับตรอมตรมในฤดี เจ้าจะหนีข้าไปทำไมกัน ขอบคุงคราบบบบ หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 17 ธันวาคม 2009, 07:53:PM นักเดินทาง หายเร้น ไปตามสาย
ทิ้งเดียวดาย คนเคียง ให้หลงฝัน บนกุหลาบ ขวากหนาม ตรากคืนวัน อยู่รำพัน กับฝัน ล่องลอยไป หายไปไหน นักเดินทาง ผู้สร้างฝัน ทำไมกัน ดันปล่อย คล้ายผลักไส ทำเป็นเหมือน ตัวฉัน ไร้จิตใจ คิดจะทิ้ง เมื่อไหร่ ก็ไปเลย บอกสักคำ พร่ำพจน์ ก่อนตีจาก ไม่ใช่ปล่อย ทิ้งพราก จากหนีเฉย ราวกับเป็น แมกไม้ ไว้ผ่านเชย ไม่มีแม้ คำเปรย เลยจากลา... หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 17 ธันวาคม 2009, 09:44:PM ต่างศรัทธา ปรารถนา เวลาสร้าง นักเดินทาง ฝันพร่าง อย่างเหน็บหนาว เหนื่อยอ้างว้าง สับสน บนทางยาว อีกกี่คราว ก้าวไป ได้พ้นทาง หลงความหวัง ดังวาด มิอาจตื่น อาจจะรื่น ชื่นตา อุษาสาง หรืออาจจืด มืดมัว สลัวลาง ทุกก้าวย่าง ห่างไกล เมื่อไหร่เจอ. ................................... emo_73 emo_73 emo_73 หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 18 ธันวาคม 2009, 02:29:PM ไม่ขัดข้องต้องจิตมิตรสหาย
มาทักทายต่อเติมเสริมอย่าถอน ถึงเดินทางผ่านมาอย่าลาจร เข้ามาอ้อนตามทางอย่าห่างไป ตอนพลบค่ำย่ำแล้วไร้แนวรัก ตั้งกลอนพักยามว่างห่างไฉน พึ่งเดินทางผ่านมาอย่าลาใจ ทางนี้ไซร้รอเพิ่มเติมตามทาง...........(ตะวันฉาย) ไม่หลีกเร้นหนีกลาย ให้หน่ายแหนง จะปริดท้อ ทอแรง เพื่อแต่งย่าง บนถนน นักล่าฝัน แม้เลือนลาง ก็จะขอ ยืนอย่าง นักสร้างคน จะเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า แสนสาหัส จะสุดแสน อัตคัด แสนขัดสน จะยืนหยัด ฮึดสู้ ด้วยรู้ตน จะไม่บ่น ให้คนหยัน ว่า "มันแพ้" ด้วยเกียรติข้า ครูไทย แม้ในฝัน จะยืนหยัด ดุจตะวัน ที่ฉายแผ่ ส่องสว่าง แด่โลกหล้า น่าชมแล ณ ผืนแผ่น ปฐพีแม่ แค่ชีพวาย... (นักเดินทาง) เขียนไว้ ณ ขณะแห่งตนเป็นเพียงครูฝึกสอนในโรงเรียนเล็กๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดอ่างทอง [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 18 ธันวาคม 2009, 04:54:PM ไม่หลีกเร้นหนีกลาย ให้หน่ายแหนง
จะปริดท้อ ทอแรง เพื่อแต่งย่าง บนถนน นักล่าฝัน แม้เลือนลาง ก็จะขอ ยืนอย่าง นักสร้างคน จะเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า แสนสาหัส จะสุดแสน อัตคัด แสนขัดสน จะยืนหยัด ฮึดสู้ ด้วยรู้ตน จะไม่บ่น ให้คนหยัน ว่า "มันแพ้" ด้วยเกียรติข้า ครูไทย แม้ในฝัน จะยืนหยัด ดุจตะวัน ที่ฉายแผ่ ส่องสว่าง แด่โลกหล้า น่าชมแล ณ ผืนแผ่น ปฐพีแม่ แค่ชีพวาย... (นักเดินทาง) เขียนไว้ ณ ขณะแห่งตนเป็นเพียงครูฝึกสอนในโรงเรียนเล็กๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดอ่างทอง ครูกระดาษต่อเติมเพิ่มแรงฝัน มีพลังให้ต่อสู้ไม่ห่างหาย จะเคียงข้างแม้ทางจะท้าทาย อยู่ข้างกายฉายส่องท่องนำทาง...........(ตะวันฉาย) ปล...เป็นเรือแจว...ครูกระดาษทราย เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆๆคะ emo_28 emo_28 หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 21 ธันวาคม 2009, 09:44:AM ครูกระดาษต่อเติมเพิ่มแรงฝัน
มีพลังให้ต่อสู้ไม่ห่างหาย จะเคียงข้างแม้ทางจะท้าทาย อยู่ข้างกายฉายส่องท่องนำทาง...........(ตะวันฉาย) ปล...เป็นเรือแจว...ครูกระดาษทราย เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆๆคะ ยินคำจา น่าฟัง ดังเธอร่าย ใจห่อเหี่ยว เดียวดาย พลันหายคว้าง ดุจเติมท้อ ต่อชีวี ที่เลือนลาง มุ่งเส้นชัย ด้วยหมายย่าง ปลายทางฝัน ขอใจเธอ เพื่อนรัก นักเดินทาง ไม่มีเธอ ฉันคงคว้าง จนเกินกั้น แต่ดีใจ ในวันนี้ เรามีกัน ร่วมถักทอ ก่อความฝัน ฟันฝ่าไป (นักเดินทาง) [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 23 ธันวาคม 2009, 10:40:AM ยินคำจา น่าฟัง ดังเธอร่าย
ใจห่อเหี่ยว เดียวดาย พลันหายคว้าง ดุจเติมท้อ ต่อชีวี ที่เลือนลาง มุ่งเส้นชัย ด้วยหมายย่าง ปลายทางฝัน ขอใจเธอ เพื่อนรัก นักเดินทาง ไม่มีเธอ ฉันคงคว้าง จนเกินกั้น แต่ดีใจ ในวันนี้ เรามีกัน ร่วมถักทอ ก่อความฝัน ฟันฝ่าไป..............(นักเดินทาง) ...จะร่วมแรงสานต่อรอประสาน กี่วันวานขอพานพบอย่าหลบไหน เข้ามาจารขานออนบ้านกลอนไทย วันฟ้าใหม่คงสดใสไกลกว่าเดิม ถ้าหมดแรงแข่งสู้รู้มีฉัน จะมีกันเคียงข้างทางช่วยเสริม ส่งแรงใจให้เธอเพื่อต่อเติม อยู่เพื่อเพิ่มกำลังอย่าหวั่นใจ...................(ตะวันฉาย) หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 23 ธันวาคม 2009, 01:46:PM ...จะร่วมแรงสานต่อรอประสาน
กี่วันวานขอพานพบอย่าหลบไหน เข้ามาจารขานออนบ้านกลอนไทย วันฟ้าใหม่คงสดใสไกลกว่าเดิม ถ้าหมดแรงแข่งสู้รู้มีฉัน จะมีกันเคียงข้างทางช่วยเสริม ส่งแรงใจให้เธอเพื่อต่อเติม อยู่เพื่อเพิ่มกำลังอย่าหวั่นใจ...................(ตะวันฉาย) เห็นเงียบหาย ไปหลายชั่ว เวลาวิ่ง นึกว่าลืม กันจริงจริง ช่างทำได้ ปล่อยให้ท่อง ทางเดิน อย่างเดียวดาย นับเวลา ก็ต้องหลาย ร้อยนาที ที่แท้ลืม ทางเก่า เราเคยท่อง ที่แท้ลืม หับห้อง ของเรานี้ ที่แท้ลืม กลอนเก่า เย้าวาที ที่แท้ลืม ว่ายังมี คนเฝ้ารอ (นักเดินทาง) รู้สึกหวั่นใจนิดๆ เพื่อนที่เคยเที่ยวท่องบทกวี ห่างหายไปไหน?... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 23 ธันวาคม 2009, 04:30:PM เห็นเงียบหาย ไปหลายชั่ว เวลาวิ่ง
นึกว่าลืม กันจริงจริง ช่างทำได้ ปล่อยให้ท่อง ทางเดิน อย่างเดียวดาย นับเวลา ก็ต้องหลาย ร้อยนาที ที่แท้ลืม ทางเก่า เราเคยท่อง ที่แท้ลืม หับห้อง ของเรานี้ ที่แท้ลืม กลอนเก่า เย้าวาที ที่แท้ลืม ว่ายังมี คนเฝ้ารอ.............(นักเดินทาง) รู้สึกหวั่นใจนิดๆ เพื่อนที่เคยเที่ยวท่องบทกวี ห่างหายไปไหน?... ...ที่ห่างไปใช่ว่าไม่คิดถึง ยังตราตรึงซึ่งมิตรไว้ชิดหอ อ่านบทกลอนอย่าน้อยใจใฝ่ถักทอ หวังเพียงรอคอยท่าอย่าลาไป ไม่ได้ลืม ทางเก่า ที่เราท่อง ไม่ได้ลืม หับห้อง ล่องไปไหน ไม่ได้ลืม กลอนเก่า ที่เนาไป ไม่เคยลืม ว่ามีใคร คนไหนรอ..................(ตะวันฉาย) หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 24 ธันวาคม 2009, 09:51:AM ...ที่ห่างไปใช่ว่าไม่คิดถึง
ยังตราตรึงซึ่งมิตรไว้ชิดหอ อ่านบนกลอนอย่าน้อยใจใฝ่ถักทอ หวังเพียงรอคอยท่าอย่าลาไป ไม่ได้ลืม ทางเก่า ที่เราท่อง ไม่ได้ลืม หับห้อง ล่องไปไหน ไม่ได้ลืม กลอนเก่า ที่เนาไป ไม่เคยลืม ว่ามีใคร คนไหนรอ..................(ตะวันฉาย) ตะวันฉาย เพื่อนรัก นานเท่าไหร่ ที่นักเดินทางท้อ เธอหยิบยื่นกำลังใจ ช่วยสวมใส่และถักทอ จากเหนื่อยล้า จนสุดท้อ ทุกอย่างก็ ดูเปลี่ยนไป เพราะเรามีกัน มีความฝัน มีความดีที่มอบให้ มีความอบอุ่น และเกื้อหนุนกำลังใจ จึงมีเรา มีมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ และความจริงใจเสมอมา... จากนี้และต่อไป หวังว่าเธอจะไม่ทิ้งให้ล้า จากถนนตรงนี้ ถึงปลายฝัน จินตนา ช่างแสนไกล เกินกว่า เดินลำพัง... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 24 ธันวาคม 2009, 04:34:PM ตะวันฉาย เพื่อนรัก
นานเท่าไหร่ ที่นักเดินทางท้อ เธอหยิบยื่นกำลังใจ ช่วยสวมใส่และถักทอ จากเหนื่อยล้า จนสุดท้อ ทุกอย่างก็ ดูเปลี่ยนไป เพราะเรามีกัน มีความฝัน มีความดีที่มอบให้ มีความอบอุ่น และเกื้อหนุนกำลังใจ จึงมีเรา มีมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ และความจริงใจเสมอมา... จากนี้และต่อไป หวังว่าเธอจะไม่ทิ้งให้ล้า จากถนนตรงนี้ ถึงปลายฝัน จินตนา ช่างแสนไกล เกินกว่า เดินลำพัง.....................(นักเดินทาง) ...จะมีฉันเคียงข้างทางฝันใฝ่ ส่งแรงใจต่อเติมเพิ่มความหวัง ไม่ให้ท้อไม่ให้ล้ายามเอวัง เป็นกำลังหนุนส่งตรงทางใจ ...หากเดินทางเหนื่อยนักพักตรงนี้ ตรงที่มีตะวันฯส่องผ่องสดใส จะวันนี้หรือวันหน้าทางที่ไกล ตะวันใจยังส่องทางสว่างรอ........................(ตะวันฉาย) หัวข้อ: Re: นักเดินทางที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2010, 12:15:PM ...จะมีฉันเคียงข้างทางฝันใฝ่
ส่งแรงใจต่อเติมเพิ่มความหวัง ไม่ให้ท้อไม่ให้ล้ายามเอวัง เป็นกำลังหนุนส่งตรงทางใจ ...หากเดินทางเหนื่อยนักพักตรงนี้ ตรงที่มีตะวันฯส่องผ่องสดใส จะวันนี้หรือวันหน้าทางที่ไกล ตะวันใจยังส่องทางสว่างรอ........................(ตะวันฉาย) แสนเนิ่นนาน หายไป ในกลิบเมฆ ราวถูกเสก สาปส่ง ให้ลงหม้อ ไม่เห็นแม้ เงาแว๊บไว ในความรอ โอ้! คงเป็น คำตัดพ้อ ต่อการกระทำ... นักเดินทาง ย่ำทาง ไปต่างสาย บุกบั่นฝ่า เนาสนไพร ด้วยใจช้ำ จากเหนื่อยหนัก กับการงาน ผ่านระกำ จากทนฝืน กลืนความช้ำ มาหลายครา ย่างย่ำเหยียบแผ่นดินเก่า เราเคยเหยียด ช่างละเมียด ละไม คลายปัญหา มาดุ่มเดิน ผิวเผิน แห่งมรรคา เริ่มสานต่อ จินตนา นักเดินทาง |