พิมพ์หน้านี้ - เย็นย่ำ....ลำน้ำมูล

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: Non19507 ที่ 22 พฤศจิกายน 2009, 01:16:PM



หัวข้อ: เย็นย่ำ....ลำน้ำมูล
เริ่มหัวข้อโดย: Non19507 ที่ 22 พฤศจิกายน 2009, 01:16:PM
                                                                                 เย็นย่ำ...ลำน้ำมูล
                                                              โดย จินดา ส.สาตรพันธ์
                                                               

                                                                เย็นย่ำ ณ ลำน้ำมูล              เวิ้งฟ้าอาดูร
                                                          ตัดเพิงเชิงไม้ไล่สี
                                                                 สายัณห์ตะวันพลันหรี่       คล้อยมาราตรี
                                                         รวิผลิแสงแรงปลง
                                                                 ทาบทานภาพร่าลง           เคลื่อนน้อยถอยลง
                                                         สุรีย์สีแดงแปลงฟ้า
                                                                  ตัดโยงโค้งขอบคงคา      รินเรื่อยเอื่อยมา
                                                          ระยับวับส่องท้องคุ้ง
                                                                  เลื้อยเรียงเลี้ยงรินถิ่นทุ่ง   ภักษะผดุง
                                                          แก่ถ้วนล่วนเหล่าชาวนา
                                                                 มูลเอ๋ยน้ำเอ่ยมารดา          แม่แห่งธารา
                                                          บันดาลผลรวงปวงพันธุ์


หัวข้อ: Re: เย็นย่ำ....ลำน้ำมูล
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 24 พฤศจิกายน 2009, 10:32:AM
เย็นย่ำตื่นน้ำเต็มฝั่ง           ไร้ไม้ใบบัง
บดดวงสุรีย์ลีลา

สาดส้มผิวคลื่นชื่นตา          ลมพลิ้วปลิวมา
ผิวเพลงต้อนรับราตรี

ผักตบล่องสายนที             อวดม่วงม้วนคลี่
ติดขอบกั้นทางขวางลอย

ต่อเท้าไถ่ถามตามรอย            น้ำมูนใช่น้อย
มุ่งหมายปลายทิศที่ใด


หัวข้อ: Re: เย็นย่ำ....ลำน้ำมูล
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 24 พฤศจิกายน 2009, 01:13:PM
รุ่งแจ้งแสงจันทร์พลันหาย                             สิ้นพร้อมดาวพราย
ตะวันโผล่พ้นสำแดง

อาบไล้เหนือน้ำมูลแหล่ง                                  ระลอกคลื่นแรง
ปะทะไม้ในริมมูล
 
คือลำน้ำสร้างสมบูรณ์                                         โอบเอื้อเกื้อกูล
วิถีคนชนลุ่มน้ำ

บังทุกข์ยากลำบากล้ำ                                          กลบกลืนระกำ
ให้พานพบบรรจบจันทร์


หัวข้อ: Re: เย็นย่ำ....ลำน้ำมูล
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 24 พฤศจิกายน 2009, 02:10:PM



สุดยอดพี่สุวิจักขณ์ 
อย่างนี้ต้องบวก 1     ครับ

 emo_28 emo_24 emo_28


หัวข้อ: Re: เย็นย่ำ....ลำน้ำมูล
เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 24 พฤศจิกายน 2009, 02:58:PM

อาทิตย์อัสดงลงแสง             ฟากฟ้าจำแลง
ริมมูลนทีหวั่นไหว

น้ำซัดสะบัดเหลือใจ              สุดที่หาใหน
พลอยใจเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย

ยามจ้องมองนทีสาย             อยากที่ระบาย
ว่าพี่อัดอั้นเหลือกมล

โถมิ่งโฉมว่าน่ายล              ปล่อยให้ร้อนรน
ยากพ้นล้นฝั่งคั่งนที

มูลงามยามเย็นเช่นนี้           ขอเทิดฤดี
ให้เป็นสักขีแม่มูล

...แบบว่า..น้ำมูลแถว ท่าตูม  งามมากครับยามเย็น
       


หัวข้อ: Re: เย็นย่ำ....ลำน้ำมูล
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 24 พฤศจิกายน 2009, 11:55:PM
ละอองฟองคลื่นคืนกลับ
สายน้ำจูบรับ
ดิ่งลงสู่ห้วงนที

ลำน้ำแม่มูลยามนี้
ขับฟ้าราตรี
สวยพราวราวว่าวิมาน

โสมส่องล่องน้ำลำธาร
ฉายแสงจันทร์ฉาน
วิบวับระยับธารา

ลมจูบลูบไล้ใบหญ้า
ไหวเอนช้าๆ
ดั่งริ้วทิวธงพงไพร

ขับกับสายน้ำรินไหล
น่าชมเหลือใจ
เย็นย่ำกับลำน้ำมูล