ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จบแล้ว จบลงแล้วรักของเรา

เป็นคนเก่า นั่งเหงาคิดถึงเธอ

ส่วนเธอพบเจอใครคนใหม่

ลืมแล้วคำสัญญาที่ให้ไว้

ทำไมใจเธอเปลี่ยนไปง่ายดายเหลือเกิน

ในวันนี้วันที่เราแยกเดินคนละทาง

มันอ้างว้างสุดจะทนคนหมดใจ

เสียงสุดท้าย ใจบอกจำต้องลืม

จะหลับตื่น คืนวันเก่ายังนึกถึง

น้ำคำซึ้งเคยพร่ำบอกยังเวียนวน

.............................................

คนใจร้าวก้าวผ่านคืนเงียบเหงา

เธอมีเขา แล้วฉันเล่ามีใคร

คนใจร้าย ทำลายหัวใจกัน

กี่คืนวันที่ฉันจมน้ำตา

เป็นเพียงคนไร้ค่า เมื่อใดไม่เคยรู้

เธอเก็บฉันไว้ให้อยู่ตรงที่ใด

ในวันเธอปันใจให้ใครอื่น

ตื่นแล้วตื่นจากฝันน้ำคำคนลวง

............................................

ตั้งแต่วันนั้นวันที่เธอจากฉันไป

ใจเจ็บแค่ไหน ฝืนทนกลั้นน้ำตา

ลืมตัดใจลืม คำว่าเรา

คืนวันเก่าอยากลบไปไม่อยากจำ

หัวใจช้ำร้าวระทมจมน้ำตา   

แล้วเธอก็หวนกลับมา

วันที่ใจอ่อนล้าเริ่มจะดี

ในวันนี้ใจเลยไม่เข้าใจ

ว่าทำไมเธอมาทำห่วงใยฉัน

ทั้งที่ก่อนนั้นไม่เคยมี

อยากจะถามเหลือเกินในวันนี้

เธอกลับมานี้มาเพื่ออะไร

มันเจ็บรู้ไหม...ตัดใจไม่ได้สักที

ในบางทีเธอยังดูเหมือนมีใจ

บางทีเหมือนเธอแปลกไปไม่คุ้นเคย

ตอบ ยังตอบตัวเองไม่ได้เลย

มันเฉยชา เมินเฉยกับเธอไม่ไหวจริงๆ

เพราะใจผูกพันกับรักสิ่งนี้ที่เธอเคยให้กัน

แอบเก็บไปเพ้อแล้ไปฝัน

ว่าสักวันเราอาจเป็นเหมือนเดิม

แม้จะคอยย้ำและหมั่นเตือนจะเป็นแค่เพื่อนเธอ