พิมพ์หน้านี้ - หวั่นไหว

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ปลายดินสอ ที่ 19 พฤศจิกายน 2009, 05:27:PM



หัวข้อ: หวั่นไหว
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายดินสอ ที่ 19 พฤศจิกายน 2009, 05:27:PM

ไม่ควรมองไม่จ้องไม่หวั่นไหว

ห้ามมีใจจำได้ไม่ใช่หรือ

ต้องตัดใจตัดใจให้ฝึกปรือ

ตามันยื้อใจมันแย่ขอแค่มอง


ได้เห็นเธอทุกครั้งยังสดใส

ได้เห็นเธอตั้งใจใช้สมอง

ได้เห็นเธอขยันพลันทดลอง

ได้เห็นเธอหมั่นท่องกรองกวี


เธอหัวเราะฮาเฮเท่ห์นิดหนึ่ง

เธอทะลึ่งตึงตังช่างสุขี

เธอใจกว้างช่างพูดอารมณ์ดี

เธอนั้นมีบางอย่างต่างจากใคร


พอพอพอหยุดยั้งสั่งความคิด

พอทีพอไม่มีสิทธิ์ผิดแค่ไหน

พอทีพอเลิกรักเลิกปักใจ

พอทีพอลืมให้ได้ใจต้องลืม








หัวข้อ: Re: หวั่นไหว
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 19 พฤศจิกายน 2009, 06:05:PM
ในเมื่อคนเกิดจิตสั่นหวั่นไหว
ย่อมมีเหตุดลใจแน่แท้
คนนับหมื่นอื่นไหนไม่เคยแล
สนเพียงแต่เธอผู้เดียวไม่เหลียวใคร

อยากจะมองก็มองเขาเข้าไปเถิด
อาจจะเกิดความรู้สึกลึกๆในใจเขา
จะให้เอ่ยเผยความในคงไม่เอา
เป็นหญิงสาวเข้าหาคงไม่งาม

ขอให้เธอตัดใจได้สักที
ฉันคนนี้เป็นกำลังใจให้
ฉันคนนี้ก็เป็นแบบเธอไง
แต่ยังหาวิธีตัดใจม่ายได้เลย






หัวข้อ: Re: หวั่นไหว
เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 19 พฤศจิกายน 2009, 06:19:PM


ชอบหวั่นไหวเรื่อยเลยไม่เคยนิ่ง
ชอบประวิงหวั่นใจในลมหนาว
ชอบใจอ่อนสะท้อนตามยามมองดาว
หรือถึงคราวต้องหยุดใจไว้เสียที...อิอิ

...แบบว่า..ไม่รู้สิ


หัวข้อ: Re: หวั่นไหว
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 19 พฤศจิกายน 2009, 11:56:PM
วันแรกพบคบหาพาหวั่นไหว

กระแสใจของฉันสุขสันต์ศรี

แต่เมื่อเธอเผลอตอบมอบฤดี

ให้คนที่ไม่ใช่ฉันจึงหวั่นทรวง...



หัวข้อ: Re: หวั่นไหว
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 20 พฤศจิกายน 2009, 12:17:AM
วันแรกพบคบหาพาหวั่นไหว

กระแสใจของฉันสุขสันต์ศรี

แต่เมื่อเธอเผลอตอบมอบฤดี

ให้คนที่ไม่ใช่ฉันจึงหวั่นทรวง...




นอนดึกจังครับ ดูแลตัวเองด้วยนะลุง  ฮ่าๆ
+ 1 แทนความห่วงใย (แต่คะแนนเยอะแล้ว ไม่รู้จะเอาไปทำไมเนาะ  ฮ่าๆ)  emo_26

(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/208.gif)