ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เมื่อทางรักแยกจากไม่อยากห้าม       ไม่เอ่ยถามบ้างหรือว่าเจ็บไหม
อยากจะเดินอยากจะทิ้งใหเสียใจ       อยากจะไปก็ไปไม่เหลียวแล

มันคงถึงเวลาแล้วไช่ไหม
ที่เราต้องหากกันไป....อย่างนี้
สิ้นสุดระหว่างความรัก..ความหวังดี
ต่อจากนี้คงไม่มีแม้อาลัย

การแยกทาง
เพระความต่างของเราไช่ไหม
ในเมื่อเธอคิดแบบนี้...ฉันก็ยินดีจะจากไป
หมดเวลาของความห่วงใยตลอดกาล

     

    ทางแยกอาจไม่ได้มีไว้แยกห่าง
อาจเป็นทางให้เรามาพบกันได้
ทางแยกไม่ได้มีไว้แยกไป
แต่เป็นทางที่แยกให้เจออีกคน
    จากกันไปไม่มีอะไรไว้ผูกติด
ไม่ต้องคิดเมื่อใครให้สับสน
ไม่ลังเลเมื่อได้เจอใครอีกคน
จะได้พร้อมจะพจญไปด้วยกัน
    ทางสายใหม่อาจดีกว่าทางสายเก่า
อาจจะพบสิ่งที่เราได้เคยฝัน
สิ่งที่หวังอาจได้มาพบเจอกัน
สิ่งที่ฝันอาจสวยงามมากกว่าเดิม


**สู้ๆต่อไปนะ**
   

...อยู่คานทองตอนเศร้าเหงานะพี่
อยู่หลายปีนี้ไม่ดีเป็นไหนๆ
ถึงแยกทางห่างรักปักฤทัย
เปิดรับใหม่ให้ใจชื้นตื่นร้าวราน

....ถึงแยกทางด้วยความต่างห่างอีกหน
ซึ่งใจคนไม่แยแสแน่ห้าวหาญ
ถึงตรมตรมระทมอยู่คู่ทรมาน
ใจแหลกรานก็ยังดิ้นไม่สิ้นลม...