ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

                                 พุทธทำนายที่๑          

                          
         ๐พระเจ้าปเสนทิโกศล                  สุบินดลปนแปลกแหลกฉงน
ถึงสิบหกเรื่องเปลื่องปราดปน                  ให้สับสนบนความลำนำนา
นมัสการถามทูลผู้ทรงศีล                         ความได้ยินได้ยลชวนค้นหา
ฝันแรกหนึ่งโคครึกเขากรึกมา                   เผชิญหน้าสี่ตัวมิกลัวกัน
กลายกลับแปลกแยกห่างพรางถอยหาย       กาลกลับกลายเกลื่อนกลนชอบกลขัน
จอมมุนีทรงญาณกล่าวกลับพลัน                ว่าฝันนั้นมีความฉะนี้นา
อนาคตฝนฟ้ามากลายกลับ                         เปลี่ยนสลับมืดมนบนเวหา
วาโยวาตพายพัดละลายตา                        หาได้มาตกต้องตามทำนอง
จะลำบากยากเย็นให้เห็นทุกข์                     ไร่นาลุกร้อนลนมิเป็นสอง
พืชผลพันธุ์ธัญญาตามครรลอง                   แห้งตายกองเกลื่อนกล่นบนหนทาง
ข้าวจะยากหมากจะแพงทุกแห่งหน            บรรดาพลไพร่ฟ้าหน้าสะอาง
ต้องกลายกลับอับเฉาให้เบาบาง                   ตายลงต่างตกต่ำร่ำลงดิน

                                          พุทธทำนายที่๒
       
  ๐ สุบินเห็นเหตุแปลกแมกไม้ผล              เกิดแต่ต้นน้อยนักสลักสิ้น
ยังมิเติบโตใหญ่ขวักไขว่ดิน                     ให้เก็บกินแปลกประหลาดมาตรประมาณ
พระวรปัญโญผู้ผ่องแผ้ว                          ทรงเผยแนวขานขับขยับสาน
ว่าภายหน้าอนาคตกาล                             เยาวมาลย์มีคู่แต่วัยเยาว์
กุมารีมีคู่ครองชู้ชื่น                                 ให้ระรื่นแต่เล็กชื่นใจเขา
มีลูกน้อยคอยเลี้ยงหนักไม่เบา                    ให้น่าเศร้าสลดรันทดใจ
หลงรูปรสกลิ่นเสียงกามารมณ์                  คอยเสพสมภิรมณ์รักสมัครใส
ขาดหิริโอตตัปปะความละอาย                  รู้เมื่อสายเลยเถิดเตลิดไป

พระสัมมาสัมพระพุทธเจ้า
ทรงทำนายไว้เราเหล่ามนุษย์
ยุคโลกาภิวัฒน์นี้แสนสุด
ความเสื่อมทรุดรุดเข้ามาครอบงำ

ด้านวัตถุเจริญจนเพลินหลง
จมดิ่งลงในอบายใจถลำ
ก้าวสู่ทุกข์สุดแสนจะระกำ
ผู้คนขาดศีลธรรมประจำกาย

มุ่งแสวงแต่ประโยชน์จนคิดคด
ทรยศโกงชาติอนาถหลาย
เสาะหามาแต่สิ่งชั่วอบาย
จนกลับกลายสร้างทุกข์สุดลำเค็ญ

ภัยพิบัติธรรมชาติก็มากนัก
อีกกระอักภัยมนุษย์ก็แสนเข็ญ
เรื่องร้ายๆคล้ายมาทุกเช้าเย็น
แอบซ่อนเร้นในหลืบของใจคน

ขอบคุณที่มาของกลอนจากเวบนี้ค่ะ http://dek-d.com/board/view.php?id=1181894 (http://dek-d.com/board/view.php?id=1181894)

                                           พุทธทำนายที่๔
        ๐นิมิตสี่ นี้ตาม ตำราขาน              ว่าโคบาน นำโค มาเทียมไถ
แต่กลับนำ ลูกโค ไถนาไป                       ปล่อยโคใหญ่ ทิ้งไว้ ในโรงนา
มิรู้งาน เสียรอย จนย่อยยับ                     ดินแตกกลับ แยกข้าม คันนาหนา
ไม่รู้ท่วง ได้ที ในลีลา                            พุทธบรรหาร วานว่า เบื่องหน้านี่
นเรศไท้ ท้าวพระยา หัวหน้าเขา            คบคนพาล เบาปัญญา หยาบเหลือที่
บ้าบาปครึก คะนอง ทำนองที                 หมุ่มนึกดี  ที่ว่า สุจริตใจ
กลับทำปวน รวนเร เหหันหัก                  การงานยับ พักสิ้น  มิเห็นได้
เละเทะสิ้น งานสูญ พูลหทัย                   มิคิดควร หวนใคร่ ไม่จำใจ
มิรู้ชอบ รู้ผิด ติดตามตน                        มิรู้ค้น ความรู้ วางก้ามใหญ่
งานก็สิ้น หมดหวัง หนทางไป               ยับเยินหลาย ถิ่นที่ มิได้งาน