ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

กาลเวลาที่ผ่านไป
ความในใจไม่เปลี่ยนแปลง
ความรักที่แม่มีให้เป็นแรง
ให้กล้าแกร่งทุกเวลา

ตักแม่ที่ลูกเคยคุ้น
ไออุ่นที่ลูกเฝ้าหา
เพลงกล่อมที่เคยฟังมา
เป็นยาผสานความผูกพันธ์

เคยทำให้แม่ผิดหวัง
เคยไม่ฟังคำห้ามเพราะแข็งขัน
เคยดื้อไม่ทำตามในบางวัน
แต่พวกหนูในวันนั้นมีกำลังใจ

       ค่าน้ำนม....บ่มนิสัย.....ในลูกรัก

ให้รู้จัก....คุณความดี....ที่มีอยู่

ทำประโยชน์.....สังคมบ้าง....คงน่าดู

ให้เขารู้.....ลูกของแม่....แน่แท้เชียว

......................................................

         แม่เลี้ยงดู.....อุ้มชู......ดูแลเจ้า

ไม่หวังเอา.....สิ่งใด ๆ......นะลูกจ๋า

หวังเห็นเจ้า....เติบใหญ่....ไปทุกครา

สร้างชีวา.....ลูกมีสุข....แม่สุขตาม

.....................................................

      แม่เป็นดั่ง.....เครื่องกดเงิน.....อัตโนมัติ

ไม่รู้จัก.....คำว่าหมด......กดจนเหนื่อย

กดเข้าไป.....พาใช้จ่าย....อย่างฟุ่มเฟือย

แม่นี้เหนื่อย.....กลัวลูกรัก.....จักอดกิน

............................................................

       ในสายตา....ของแม่.....ที่แลเจ้า

ดูเถอะเจ้า.....ชั่งยังเล็ก....เด็กนักหนา

แม้ว่าเจ้า.....จะเป็นใหญ่.....ในพารา

ยังอยากคว้า.....เจ้ามาแนบ....แอบอกอิง

..........................................................

รักใด-ใดไม่เท่ารักจากแม่
รักเที่ยงแท้แน่กว่าสิ่งไหน-ไหน
ถึงดีชั่วเลวทรามสักปานใด   
แต่สายใยแห่งรักยังมั่นคง   
ความห่วงใยจากแม่ไม่เคยหมด
ไม่เคยลดความหวังดีมีประสงค์
เพียงให้เรายืนได้อย่างมั่นคง
เจตจำนงหวังเพียงให้ลูกได้ดี
ขอฝากกลอนบทนี้กราบแนบใจ
ขออภัยในสิ่งใดที่ลูกนี้     
เคยทำให้แม่นั้นหนักฤดี   
หรือบางทีเหลวไหลบ้างในบางครา 
แม้ลูกจะไม่ดีเลิศเกินกว่าใคร
แต่จะไม่ทำให้แม่ต้องห่วงหา   
จะทำตนให้ดีขอสัญญา   
ให้สมค่าที่แม่รักฟูมฟักมา