ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

           ในบางคราตั้งความหวังกับชีวิต      ขีดลิขิตอยากจะเป็นในสิ่งนั้น
           พยายามดิ้นรนเพื่อคว้ามัน            สุดท้ายนั้นก็เพียงภาพลวงตา

    หยิบไม่ได้คว้าไม่ได้เพียงว่างเปล่า       ต้องนั่งเศร้ามิใช่ปรารถนา
    มิเหมือนคิดไม่เหมือนจินตนา              ที่ได้มาตรงข้ามความต้องการ

     เหมือนโลกนี้มันไม่ยุติธรรม               นั่งตรอมช้ำชีวาไม่หอมหวาน
    ช่างขื่นขมมิใช่รสน้ำตาล                     ความสำราญดั่งงมเข็มในทะเล






 emo_118                      emo_118                             emo_118



                                                     emo_81    ขอฝากเนื้อ  ฝากตัว  กับบรรดา  รุ่นพี่นักกวี   บ้านกลอนหลังนี้ด้วย นะคะ   (อิอิ) emo_81

แม้นผิดหวังบางคราอย่าเพิ่งท้อ
จงเฝ้ารอก่อฝันในวันใหม่
พรุ่งนี้อาจเป็นวันที่มีชัย
ของดวงใจเฝ้าไขว่คว้าตลอดมา

หยดหนึ่ง...น้ำตาไหลในวันนี้
จะเป็นกำลังใจที่ดีในวันหน้า
ยิ้มเถิดยิ้ม ยิ้มทั้งคราบน้ำตา
แล้วคลายความอ่อนล้ากล้าหยัดยืน emo_47

คนเรามีความฝันอันสูงส่ง
เพื่อดำรงตนอยู่ให้สู้ไหว
หากฝันหมดแม้มีลมหายใจ
แต่คงไร้ซึ่งวิถีของชีวิต

 เมื่อเพลิงผลาญบ้านช่องกรีดร้องลั่น
เปลวไฟคั่นหั่นใจใกล้จะบ้า
เขายื้อยุดฉุดแน่นแขนไขว่คว้า
ปรารถนาถาใส่ให้ไหม้ตาม

ไม่มีแล้วยิ้มเย็นเห็นค่ำเช้า
ไม่เหลือแล้วลูกเต้าเขาหาบหาม
ไม่เห็นแล้วความฝันอันงดงาม
ทั่วเขตคามมืดวับนับนิรันดร์