พิมพ์หน้านี้ - รักร้าง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: สิบคน ที่ 17 ตุลาคม 2009, 01:01:PM



หัวข้อ: รักร้าง
เริ่มหัวข้อโดย: สิบคน ที่ 17 ตุลาคม 2009, 01:01:PM
ซิกซิก สุดเหงา เศร้าซึมเศร้า
ติ๋งติ๋ง หยดเคล้า น้ำตาไหล
เปี้ยงเปี้ยง ฟาดหว่าง ตรงกลางใจ
หวีดหวิว กรีดไหว ตรงใจกลาง

เอนอิง นิ่งแน่ แท้เจ็บปวด
ร้าวรวด เสกสิง ยิ่งเวิ้งว้าง
เจ็บอื่น หมื่นแสน แม้นวายวาง
ไม่เทียม รักร้าง อ้างจางจร

สิบคน


หัวข้อ: Re: รักร้าง
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 17 ตุลาคม 2009, 02:02:PM
ซิกซิก สุดเหงา เศร้าซึมเศร้า
ติ๋งติ๋ง หยดเคล้า น้ำตาไหล
เปี้ยงเปี้ยง ฟาดหว่าง ตรงกลางใจ
หวีดหวิว กรีดไหว ตรงใจกลาง

เอนอิง นิ่งแน่ แท้เจ็บปวด
ร้าวรวด เสกสิง ยิ่งเวิ้งว้าง
เจ็บอื่น หมื่นแสน แม้นวายวาง
ไม่เทียม รักร้าง อ้างจางจร

สิบคน


.....บินไปเดี่ยว เดียวดาย สุดปลายฟ้า
เหินเหาะหา ห้วงหาว สุดดาวเหนือ
พิษรักหวาน  ป่านประหนึ่ง น้ำผึ้งเจือ
เธอตัดเยื่อ ใยสวาท ขอขาดกัน

รักเราร้าง ห่างเหิน สุดเกินกล่าว
เจ็บปวดร้าว  โรยแรง เหมือนแกล้งฝัน
ปั้นปีกเปราะ เหาะไป  ในเหมันต์
เพื่อผ่อนผัน พิษร้อน  วอนลมโชย........

 emo_33 emo_33 emo_25 emo_33 emo_33

(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/087.gif)




หัวข้อ: Re: รักร้าง
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายดินสอ ที่ 17 ตุลาคม 2009, 02:17:PM


สิ้นเสียง..สำเนียง..ลาก่อน
ทิ้งตัว..ลงนอน..ร่ำไห้
เจ็บมาก..เจ็บลึก..บาดใจ
ร้องไป..ไหลไป..น้ำตา

ไม่อาจ..ทนพิษ..บาดแผล
หัวใจ..อ่อนแอ..เหนื่อยล้า
กอดเก็บ..วันวาน..เวลา
ย้ำเตือน..ฉันว่า..เธอลืม


หัวข้อ: Re: รักร้าง
เริ่มหัวข้อโดย: psam ที่ 17 ตุลาคม 2009, 09:21:PM
หัวใจร้าว..ฝากไว้..ในวันลา
ยากจะหา..ยาใด..มาสมาน
เจ็บปวดแปลบ..แสบลึก..ในวันวาน
ความร้าวราน....สุมทรวง..คว้างสิ้นดี
สะใจเธอ..หรือยัง..เล่าวันนี้
บทเรียนที่..เธอฝาก..เป็นสักขี
จะจดจำ..รักร้าง..ชั่วชีวี
ร้อยวันปี..ไม่เลือน..เตือนใจตน!!

(http://www.updiary.com/user/g/u/e/guest/images/line69.gif)


หัวข้อ: Re: รักร้าง
เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 19 ตุลาคม 2009, 10:03:PM

เหลือเพียงรอยถ้อยคำเธอย้ำใส่ 
จบกันไปให้หยุดสุดเท่านี้                  
ลืมทุกสิ่งทิ้งเลยใจเคยมี 
แม้ไมตรีที่สร้างให้ร้างลา                  

ตัดสวาทขาดรักหักสะบั้น   
เธอห้ำหั่นปั่นหัวเล่นแทบเป็นบ้า                  
พร้อมยื่นเจ็บเหน็บใจแถมให้มา 
หยาดน้ำตาห่าใหญ่จึงไหลริน                  
                  
มหาซัง