พิมพ์หน้านี้ - เกี่ี่ยวก้อย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 15 ตุลาคม 2009, 03:49:PM



หัวข้อ: เกี่ี่ยวก้อย
เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 15 ตุลาคม 2009, 03:49:PM
กว่าจะรัก กันได้มาก ยากเพียงไหน
ต้องใช้ใจ ทุ่มเท่าไหร่ จึงสร้างได้
ทั้งเวลา ที่ผ่านมา มันมากมาย
อย่าทำลาย แค่เพียงเรา ไม่เข้าใจ

ใจเย็นเย็น แล้วคิดหวน ทบทวนก่อน
ลองคิดย้อน ก่อนรักมาก ยากแค่ไหน
ฉันและเธอ เราต้องเจอ กับอะไร
น้ำตาไหล มากี่ครั้ง ยังจดจำ

จับมือกัน ฉันและเธอ ร่วมฟันฝ่า
เช็ดน้ำตา กันสองคน จนหายช้ำ
คือสิ่งดี ที่ถือเป็น ความทรงจำ
สิ่งที่ทำ แสนมีค่า ถ้าย้อนดู

วันนี้เรา ไม่เข้าใจ ก็เท่านั้น
ทะเลาะกัน คิดแล้วให้ ใจอดสู
แค่เพียงนิด คิดหันหลัง ไม่เหลียวดู
ทั้งที่รู้ อยู่ว่าใจ ไม่ต้องการ

เรามาร้อย ก้อยเกี่ยวนิ้ว กันดีไหม?
เริ่มต้นใหม่ ให้อภัย ใจประสาน
ให้เรื่องร้าย กลายเป็นเรื่อง ของวันวาน
ปล่อยให้ผ่าน ทิ้งมันไป ไม่ต้องจำ



หัวข้อ: Re: นิ้วก้อย
เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 15 ตุลาคม 2009, 04:04:PM
  ลิ้นกับฟัน....................มีสักวัน...................ต้องกระทบ
เรื่องจะจบ.......................หากเรา...................นั้นศึกษา
เหตุอันใด........................ทำให้.....................ช้ำอุรา
พบที่มา...........................จึ่งรู้ว่า....................ทำเช่นไร

     ตาซึ้งๆ......................เอ่ยวาจา...................ว่าขอโทษ
เกี่ยวก้อยนะ....................หายโกรธ..................แล้วใช่ไหม
หากแค่นี้........................ที่เกี่ยวก้อย.................มันน้อยไป
จะโอบกอด.....................แล้วบอกไป................ผมรักคุณ

 emo_29 emo_29 emo_29 emo_29


หัวข้อ: Re: นิ้วก้อย
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 15 ตุลาคม 2009, 04:23:PM
...อยากจะเที่ยวเกี่ยวก้อยร้อยใจภักดิ์
กลับตั้งหลักใจหวั่นวันใดหนอ
ที่มีคนเดินเที่ยวเกี่ยวใจรอ
หวังเพียงขอเกี่ยวก้อยคอยเดินเคียง

...แต่จะมีใครเล่าที่เจ้าหวัง
เจอหรือยังคนเดินคู่อยู่ฟังเสียง
กระซิบข้างๆหูแค่นั้นเพียง
อยากอยู่เคียงใกล้ๆให้ชิดชม...


หัวข้อ: Re: เกี่ี่ยวก้อย
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 15 ตุลาคม 2009, 04:27:PM
เหลือบตามองก้อย   คมเคียวเกี่ยวรอย   นิ้วน้อยฝากแผล
เมื่อโกรธเกลียดกัน   ไม่หันมาแล        นิ้วก้อยพลอยแย่   ไม่แก้ไม่ไข

คว้าหมับจับกด   ย้ำหยุดเลือดหยด   จะปดไปไย
ห่วงนวลเถิดน้อง   อย่าร้องอย่าไห้   รักเจ้าเต็มใจ       ถึงได้งอนง้อ

ผิดใครช่างเถิด   ปิดใจจงเปิด      เถิดพี่ร้องขอ
นิ้วน้อยพลอยช้ำ   พี่น้ำตาคลอ      แผลปิดพี่รอ       ขอเกี่ยวก้อยน้อง


หัวข้อ: Re: นิ้วก้อย
เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 15 ตุลาคม 2009, 04:27:PM
...อยากจะเที่ยวเกี่ยวก้อยร้อยใจภักดิ์
กลับตั้งหลักใจหวั่นวันใดหนอ
ที่มีคนเดินเที่ยวเกี่ยวใจรอ
หวังเพียงขอเกี่ยวก้อยคอยเดินเคียง

...แต่จะมีใครเล่าที่เจ้าหวัง
เจอหรือยังคนเดินคู่อยู่ฟังเสียง
กระซิบข้างๆหูแค่นั้นเพียง
อยากอยู่เคียงใกล้ๆให้ชิดชม...


+1 ให้นะสา แต่งได้กินใจครับ