ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ขอโทษเขา ที่ตัวฉัน นั้นทำผิด
ไม่เคยคิด แย่งแฟนใคร ให้หม่นหมอง
ไม่เคยรู้ ที่คบอยู่ มีคู่ครอง
เป็นเจ้าของ จองหัวใจ ไม่ระวัง

ที่พลั้งเผลอ เพราะตัวเธอ ไม่เคยบอก
เธอนั้นหลอก ไม่มีใคร ให้ความหวัง
รักหวานซึ้ง เราที่หนึ่ง พูดให้ฟัง
สุดท้ายพัง เพราะนิยาม ความเชื่อใจ

แค่สำรอง เป็นเบอร์สอง ของคนเหงา
โง่จริงเรา เธอมีเขา เราไม่ใช่
พอกันที ต่อจากนี้ ต้องถอนใจ
คืนเธอไป ให้คนเก่า เจ้าของเธอ

ฝากขอโทษ เขาอีกครั้ง หลังจากนี้
ขอโทษที ที่ปล่อยใจ ให้พลั้งเผลอ
จะจากไป ไกลแสนไกล ไม่ให้เจอ
ฝากดูเธอ อย่าให้ทำ ใครซ้ำรอย

มีเจ้าของน่าจะบอกตั้งแต่แรก
หลอกคนให้ทรวงแยกต้องอับเฉา
ทำไมเธอหลอกได้แม้แต่เรา
ที่ลงทุนรักเอา   ไม่เข้าใจ???

ของคนอื่นเมื่อเจ้าของเขามาทวง
เราก็ต้องคลายห่วงคืนใช่ไหม
ขอให้เขาดูแลเธอตลอดไป
แล้วอย่าให้เธอหลอกใครอีกเลย....

ทุ่มเทใจ ให้ไป ไม่ทันคิด
ทั้งชิวิต คิดไว้ ไกลเกินฝัน
คู่ชีวิต เฝ้าคิด ทุกคืนวัน
ทั้งใจฉัน มอบไป ไม่เผื่อใจ

กว่าจะรู้ มีคู่ รู้เมื่อสาย
ใจทั้งอาย อยากตาย ความจริงเผย
เธอมีคู่ อยู่แล้ว ไม่บอกเลย
แกล้งทำเฉย ปิดไว้ ทำไมกัน

อยากหนีไกล ไปจาก ที่ตรงนี้
ช้ำเหลือที่ จะเอ่ย เผยใจฉัน
มันทั้งอาย ทั้งเจ็บ เก็บรวมกัน
เธอเห็นฉัน สำรอง เมื่อต้องการ

ของคนอื่น ยืนมอง จ้องแค่นั้น
ไปจากฉัน หันไป อย่าสงสาร
แค่นี้ก็ ทำให้ ใจร้าวราน
อย่าพบพาน พอนะ ถ้าหวังดี