|
หัวข้อ: ฮิโรชิม่า เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 09 ตุลาคม 2009, 10:36:PM สวัสดีครับผมแต่งกลอนตอนไปฮิโรซิม่ามา รู้สึกเศร้ามาก ฟังเขาบรรยายแล้วน้ำตาลูกผู้ชายได้ไหล ผมเลยเขียนกลอนนี้ขึ้นมา ไม่ไพเราะหรอกเพราะพึ่งหัดแต่ง แต่อยากแสดงความรู้สึกเท่านั้นเอง ขอบคุณมากสำหรับท่านที่ทนอ่าน (อย่างสูง) ฮิโรซิม่าครานั้นเมื่อฝันร้าย คนล้มหายตายจากยากจะหนี เลือดหลั่งนองกองรื้นพื้นปฐพี มีวันนี้ที่เหลือเพื่ออะไร ต้องพลัดพรากจากคนที่ตนรัก ไร้แหล่งหลักปักมั่นแสนหวั่นไหว ชีวิตนี้มีแต่แค่หายใจ กับอาลัยฝังใว้ในอกตน คือความจริงยิ่งกว่าว่าฝันร้าย อสุรกายว่ายฟ้าท้าเวหน เมื่อนกยักษ์ปักษามาบินวน พร้อมเมฆหม่นวนมาบนฟ้าไกล ทิ้งเหล็กกลมลมพามาจากฟ้า มีนามว่าปรมาณูหัวทู่ใหญ่ บรรจุพิษติดไว้ที่ข้างใน ลว่งลงไปใส่เป้าที่เขาเล็ง มหาซัง หัวข้อ: Re: ฮิโรชิม่า เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 10 ตุลาคม 2009, 09:51:PM ฮิโรชิมานั้นหรือคือฝันร้าย
ขอให้เป็นครั้งสุดท้ายในโลกหล้า เมืองทั้งเมืองแหลกยับในพริบตา ฮิโรชิม่า...บอบช้ำ เกินคำบรรยาย หยุดการฆ่า โดยการฆ่า ให้มากกว่า ฮิโรชิม่าจึงเป็นคำตอบสุดท้าย หยุดสงครามด้วยชีวิตคนมากมาย หยุดทำร้าย ด้วยฝันร้าย ปรมณู.......... emo_06 emo_06 |