ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

หนึ่งคนเหงาค่ำเช้าก็ไร้เพื่อน                        มีเพียงเดือนและดาวคอยถามไถ่
เป็นสุขดีหรือทุกข์ในสิ่งใด                           ไม่มีใครห่วงใยอยากดูแล
คิดถึงคนทางบ้านอยากกลับไป                     นั่งนวดไหล่เอาใจพ่อและแม่
แต่ทางนี้งานมากยากผันแปร                         มีเพื่อนแท้เป็นความเหงาเฝ้าจับใจ
อยากจะมีใครซักคนอยู่เคียงข้าง                     ยามอ้างว้างมีคนกุมมือไว้
ยามเหนื่อยกายมีคนคอยใส่ใจ                          ยามร้องไห้มีคนซับน้ำตา
แต่มันเป็นเพียงความหวังเท่านั้น                    ในทุกวันยังเหงาและอ่อนล้า
อยู่กับงานจนอาทิตย์ลับดับลา                         ดวงจันทร์มาเด่นฟ้าเริ่มเหงาใจ

,,,,,,,,,,,,อ้างว้างว้าเหว่ในเปลปูน

,,,,,,,,,,,อุ่นนุ่น,,นอนหนาว,,ร้าวแหลกหลาย

,,,,,,,,,,,กายสุข,,ใจเหงา,,เศร้าข้างใน

,,,,,,,,,,,คิดถึงใครหลายหลาย ที่บ้านเรา

,,,,,,,,,,,เริ่มหน้าหนาว ที่บ้านเราเป็นไงบ้าง

,,,,,,,,,,,จะอ้างว้างโดดเดี่ยว มั่งหรือไม่

,,,,,,,,,,,ส่วนทางนี้เริ่มหนาว เหงาสุดใจ

,,,,,,,,,,,ได้แต่"ฝากรักไปกับสายลม"





                           .........ถึงม่าม๊า,,,....
                                               ม๊าค่ะ ที่นี่หิมะตกแล้ว อากาศก็เปลี่ยนแปลงบ่อย บางวันโรงเรียนก็หยุด เพราะไม่สามารถไปเรียนได้ ,,,,,,,แล้วที่ไทยละ เป็นไงบ้าง( นู๋คิดถึงม่าม๊านะ)...