|
หัวข้อ: ดั่งสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: LionHeart1 ที่ 04 ตุลาคม 2009, 10:14:PM มองดูฝนหล่นมาจากท้องฟ้า
สีเมฆามืดครึ้มตาไม่สดใส เหมือนฝนตกเมฆครึ้มตรึมจิตใจ ก็คงมืดยังงี้ไปตลอดกาล ถึงยังไงใจฉันก็มืดหม่น ที่ไร้คนไร้เพื่อนเหมือนขอทาน ฝนกลางใจใครเล่าจะสงสาร คงอีกนานกว่าฝนนี้หยุดลง หัวข้อ: Re: ดั่งสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 06 ตุลาคม 2009, 11:59:AM มองดูฝนหล่นมาจากท้องฟ้า สีเมฆามืดครึ้มตาไม่สดใส เหมือนฝนตกเมฆครึ้มตรึมจิตใจ ก็คงมืดยังงี้ไปตลอดกาล ถึงยังไงใจฉันก็มืดหม่น ที่ไร้คนไร้เพื่อนเหมือนขอทาน ฝนกลางใจใครเล่าจะสงสาร คงอีกนานกว่าฝนนี้หยุดลง ...ดั่งน้ำฝนหยดลงตรงข้างแก้ม บางครั้งแซมด้วยความเศร้าเหงาด้วยหนา เหมือนดังฝนโหมกระหน่ำพัดเข้ามา กี่เวลาจะหายเหงาเศร้าระทม ...ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสใจมองหา หันกลับมาหาเพื่อนไร้ขื่นขม ยังมีฉันข้างกายคลายเศร้าซม อย่าระทมเลยเพื่อนหวนคืนมา ...ยังมีเพื่อนบ้านกลอนให้คลายเหงา ยังมีเรามิตรอักษรกลอนมาหา หากไม่รู้จักใครในวันเคล้าน้ำตา ให้รู้ว่ายังมีฉันนั้นข้างเธอ... หัวข้อ: Re: ดั่งสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 06 ตุลาคม 2009, 12:24:PM ฉัน...................เหม่อมองท้องฟ้าคราเหน็บหนาว
รัก....................เกิดคราวพิรุณมาเป็นหน้าฝน คน...................คนนี้ทำใจฉันสั่นพิกล ที่.....................ร้อนรนกลับเย็นเยียบขึ้นเฉียบพลัน มี.....................น้ำใจหยาดมาราวห่าฝน ชื่อ...................เปี่ยมล้นกลั่นมาจากสวรรค์ ว่า....................จะขอรักเธอไปนิรันดร์ ฝน...................เท่านั้นที่ฉันรักปักดวงใจ emo_25 emo_46 emo_56 emo_17 emo_29 หัวข้อ: Re: ดั่งสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: สิบคน ที่ 20 ตุลาคม 2009, 03:26:PM คือหยาดหยด รดริน บนดินแห้ง
แตกระแหง กลับฟื้น คืนวิถี สรรพสิ่ง ล้วนซาบซด รสความดี คือปรานี จากโพยม ชโลมชน สิบคน หัวข้อ: Re: ดั่งสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 20 ตุลาคม 2009, 03:50:PM พูดถึงฝน หม่นหมอง อยากร้องไห้
เมื่อวานไง เหมือนล้ม ถล่มสรวง ซักผ้าไว้ ไม่ได้ตาก กระชากทรวง ฟ้าหลอกลวง หล่นริน แทบสิ้นแรง ..... emo_25 (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/087.gif) หัวข้อ: Re: ดั่งสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 20 ตุลาคม 2009, 04:36:PM หลงชมเมืองใหญ่
มองไม่รู้ทิศ แค่ยิ้มฉันท์มิตร สอบถามรู้เรื่อง แนะทางนำไป ไม่คิดสิ้นเปลือง ขอบคุณต่อเนื่อง ก่อนพร่ำอำลา วันที่ใจหาย คล้ายฝนพร่างฟ้า ฝนชื่นฟื้นหญ้า น้ำใจชุบใจ หัวข้อ: Re: ดั่งสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: สายลมหวน ที่ 27 ตุลาคม 2009, 11:56:AM หมดหน้าฝนคงสิ้นแล้วความทุกข์
ชีวิตสุขคงมาไม่ห่างหาย หลังจากนี้สุขแล้วทั้งร่างกาย แต่ทำไมใจข้ายังตราตึง ---------------------------- ช่วงเวลาปลายฝนขึ้นต้นหนาว หมู่แสงดาวเริ่มสาดส่องให้มองเห็น ฝนที่เคยตกลงทุกเช้าเย็น กลับกลายเป็นลมหนาวเข้ามาเยือน --------------------------- สายฝนเปลี่ยนไปเป็นสายลมหนาว ตอนรุ่งเช้าสาดส่องแสงนถี ลมหวนกลับเปลี่ยนทิศบนธานี ทั้งชีวีเหือดแห้งแฝงร่างกาย ------------------------------ หัวข้อ: Re: ดั่งสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: nanaidea ที่ 27 ตุลาคม 2009, 01:44:PM สวัสดีเพื่อนบ้านกลอนไทยทุกคนค่ะ เพื่อนๆแต่งกลอนกันเก่งมากเลย ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ
จากสายฝนทนร้าวรานดวงจิต ฝนสนิทเหือดแห้งแรงลมหนาว คืนไร้ฝนจันทราอยู่คู่หมู่ดาว สุขทุกคราวเมื่อฝนจางลางหายไป |