|
หัวข้อ: ปลิวล่อง เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 04 ตุลาคม 2009, 07:52:PM "ปลิวล่อง?" ๐ ๐ หว่านอักษรปลิวล่องละอองทิพย์ แทนกระซิบวาบหวิวปลายชิวหา พรางสุคนธ์กลิ่นฟ่องต้องกายา คลุมอาบนวลไขว่คว้าผวามนต์ ๐ ณ หทัยใจหนึ่งรำพึงหา สิเริงล้าหนาวร้อนเฝ้าวอนผล กับสองมือนัยนาฤทธาตน เช่นผู้คนเดินดินถิ่นธาตรี ๐ หวนเสมอฉายอาบปลาบคิดถึง ฉวยก้นบึ้งมาร่ายมากมายปรี่ เคยอุ่นไอโอบคล้องป้องนารี ใจเต้นถี่อุ่นผ่าวน้าวนวลกาย ๐ ลมรำเพยเคยผ่านล้ำธารหนาว แปรอุ่นอ้าวยามกอดพลอดมิหน่าย พ้อคืนวันกระไรไยเคลื่อนคลาย ฉุดจันทร์ฉายสาดสีสุรีย์แทน ๐ เสี้ยวไออุ่นฉาบรักมักเพียงน้อย ต่างการคอยฟ้ากั้นนั้นนานแสน หิวอาหารแพ้พ่ายใยต่างแดน กลางวงแขนขาดหายไกลเนื้อนวล ๐ อักษรทิพย์โปรยปรายกระจายฟ้า ปลิวไปหายอดขวัญฉับพลันด่วน กระซิบแทนเจ้าของต้องคร่ำครวญ ว่ารักล้วนโถมทวีที่นางเดียว?" emo_12 |