พิมพ์หน้านี้ - จำเลยรัก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: มหาซัง ที่ 03 ตุลาคม 2009, 10:07:PM



หัวข้อ: จำเลยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 03 ตุลาคม 2009, 10:07:PM
เมื่อออกรบพบศึกข้าคึกนัก   
เข้าประหักประหารขับมารหนี
รบจนเลือดเหือดกายถวายชีวี 
จักยอมพลีชีพรักพิทักษ์แผ่นดิน

จะไม่ท้อต่อศัตรูริปูร้าย 
อย่าได้หมายกลายกล้ำถลำถิ่น
สำนึกในพระหฤทัยเป็นอาจิน   
มิลืมสิ้นถิ่นเกิดเชิดชูไทย

สนามรบจบลงอยู่ตรงหน้า   
ความอ่อนล้ารุมเร้าเศร้าหวั่นไหว
รบกับรักปักจิตชิดฤทัย   
ยากจะใช้ศาตราเข่นฆ่าลง

อาวุธหนักรักนี้มีให้เห็น   
คงจะเป็นคำหวานพาลลุ่มหลง
เพียงแค่หยดรดใส่ใจปลดปลง   
ความทนงองอาจยังขลาดลา

เป็นจำเลยเชลยรักถูกกักใว้   
ตีตรวนใจไร้สิทธิ์จะคิดหา
พ่ายแพ้รักครั้งใหญ่ไร้คาคา
ร่างทาทาบกราบดินแทบสิ้นใจ

ทาสรักนี้มิมีใครใคร่ไถ่ถอน 
ฝืนตัดรอนถอนรักพร้อมผลักไส
กับยิ่งรักหนักหน่วงห้วงฤทัย 
จำต้องไปรับใช้รักหนักกว่ารบ

มหาซัง


หัวข้อ: Re: จำเลยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ชมพูไพร ที่ 04 ตุลาคม 2009, 12:01:AM
ตอนนี้ยังกลับตัวไม่ได้
และให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง
คนึงถึงบทเพลงที่ทาบตราตรึง
มันยังซึ้งสำหรับใครอีกหลายคน
เปรียบดังคนที่ใจถูกกักขัง
ยังเฝ้ารออิสละฟ้าหลังฝน
คงจะมีคราหนึ่งเป็นของตน
ที่จะพ้นห้วงทุกข์เป็นจำเลย


เบลอๆค่ะ


หัวข้อ: Re: จำเลยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 04 ตุลาคม 2009, 03:12:PM
คุกเข่าอ้อนวอนฟ้าช่วยข้าที   
ฤทัยนี้มีทุกข์ไร้สุขสันต์
ถูกจำกัดมัดผูกถูกกักกัน 
เหมือนโดนทัณฑ์บัญชาอาญาใจ

ถูกขังใว้ในบ่วงห้วงแห่งรัก   
พึ่งรู้จักทาสรักจักเป็นไฉน
เมื่อหัวอกรุ่มร้อนดังฟอนไฟ
เผาฤทัยให้รันทดต้องจดจำ

ตัดต้นไม้เหลือแต่ตอแตกหน่อใหม่   
แต่ตัดใจตัดรักมักแตกช้ำ
ไม่เคยโกรธโทษใครที่ได้ทำ 
ใจเจ้ากรรมทำตัวให้มัวเมา

เฝ้าแอบมอบกอรปใจให้คนห่าง   
จึงอ้างว้างเหี่ยวแห้งเหมือนแตงเฉา
เมื่อรู้ว่าเธอเลอค่าเกินคว้าเอา   
หน้าซุกเข่าเศร้าไปใจจำเลย

มหาซัง


หัวข้อ: Re: จำเลยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 06 ตุลาคม 2009, 04:17:PM
ข้ารู้..ข้าเห็น..เคยเป็นแล้ว
ทั่วแนว..เย็นชืด..มืดสลัว
ฤทัย..ไหวพรั่น...สั่นระรัว
พร่ามัว...หมองหม่น...ทุกหนทาง

หลงรัก..มอบใจ....ส่งไห้เขา
คอยเฝ้า..ห่วงหา....จนฟ้าสาง
หดหู่....รู้ว่า...รักลาร้าง
ฝันค้าง...อย่างเคย...จำเลยรัก


หัวข้อ: Re: จำเลยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 06 ตุลาคม 2009, 06:34:PM

เจ็บแค้นเคืองโกรธ..โทษที่ฉัน
หากว่ามันทำให้หายเคืองขุ่น
ปลักปรำฉันเลยจำเลยของคุณ
โถแม่นักบุญ..ฉันยอมจะเป็นคนบาป

ให้ฉันคุกเข่าเฝ้าง้องอน
แม้ขาดรอนขอตายให้พ้นคำสาบ
ไม่ขอร้องใครแม้นใจราบคาบ
แม้นหลังภาพแทบขาดใจให้โศกา

กักขังฉันเถิดให้สาใจในโทษรัก
อย่าได้พักทรมานให้สมสา
แต่อย่าหวังได้เห็นภาพอาบน้ำตา
จากใบหน้า...ตราบแดดิ้นสิ้นโทษทัณฑ์..

...แบบว่า..มาวววอะ



หัวข้อ: Re: จำเลยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 06 ตุลาคม 2009, 08:53:PM
๐ หักดวงใจและจิตไม่คิดรัก
แต่ยิ่งหักหนักกว่าช่างน่าขัน
ในรอยยิ้มเกี่ยวล่วงบาศก์บ่วงควัน
ลอยเย้ยหยันสารพัดอัดแน่นใจ

๐ เหมือนเธอยืนค่อมร่างอย่างเหยียดเย้ย
ใส่จำเลยรักท่ามความหม่นไหม้
เสียงโซ่ตรวนกระทบสบฤทัย
คล้ายน้ำมันเติมไฟใจยับเยิน..

 emo_12


หัวข้อ: Re: จำเลยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 06 ตุลาคม 2009, 09:52:PM
เหล็กเผาไฟได้ร้อนร่อนในน้ำ   
กับจะทำเหล็กหนานั้นกล้าแข็ง
แต่ดวงใจเผาไฟรักมักช้ำแล้ง   
คอยทิ่มแทงใจนานผ่านวันเดือน

ถูกจองจำด้วยคำรักสลักบอก 
เหมือนมีหอกข้างแคร่แถคมเฉือน
ถูกชนักปักใจไม่ลืมเลือน       
จิตฝั่นเฝือนเหมือนบ้าพาระทม

เป็นทาสรักหนักกว่าว่าเรือนเบี้ย
เหมือนกับเสียจริตจิตขื่นขม
มองเรือนชานบ้านเจ้าเฝ้าภิรมย์   
รักลอยลมพรมใจไหวเบาเบา

คงต้องเป็นจำเลยรักอีกสักครา 
ยากหนักหนาหักพร้าด้วยลำเข่า
คงต้องฝืนกลืนน้ำลายของตัวเรา
ย้อนรอยเก่าให้เขามัดจำกัดใจ

มหาซัง


หัวข้อ: Re: จำเลยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 12 ตุลาคม 2009, 08:31:PM
ในดวงใจมีใครได้ชิดชอบ   
เมื่อได้มอบกอรปใจให้ใครอื่น
อยู่กับฉันทุกวันนั้นกล้ำกลืน 
จะไม่ผืนคืนใจให้ฉันมา

เธอกักขังชิงชังแถมยังเหยีด   
เพราะความเคลียดจากงานพาลให้บ้า
ลงทัณฑ์ฉันทุกวันพร้อมบัญชา   
แถมเย้ยมาว่าดื้อดื้อทำซื่อเนียน

มิทุรยศคิดคดกบฎรัก   
พร้อมใจภักดิ์เทอดรักปักเหนือเศรียร
คนหน้าซื่อตาใสทำไมเอียน
 เธอคงเพี้ยนเวียนวนปนระอา

เธอจำจองห้องใจฉันไว้หมด
แถมยังรดกรดใส่หัวใจข้า
หรือเพราะเจ้าขลาดเขลาเบาปัญญา   
แอบรักข้าหมดใจไม่กล้าเผย

มหาซัง