พิมพ์หน้านี้ - "ฝนสั่งฟ้า"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 02 ตุลาคม 2009, 08:46:PM



หัวข้อ: "ฝนสั่งฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 02 ตุลาคม 2009, 08:46:PM
..หยาดน้ำฝน..ร่วงพรู..อยู่เบื้องหน้า
..เหมือนกับว่า..สั่งลา..เข้าหน้าหนาว
..ลมเจ้าเอ๋ย..เคยเคลื่อน..เลื่อนสั่งดาว
..ก่อนหมอกพราว..ขาวพร่าง..ระหว่างวัน

..สายลมฝน..พัดพา..น้ำตาเมฆ
..เหมือนดั่งเสก..ม่านมนต์..ผ่านพ้นฝัน
..หนาววันนี้..เฝ้ารอ..ขอเหงาจันทร์
..ดั่งแพรพรรณ..อบอุ่น..ละมุนไอ

..เป็นบันทึก..หมองหม่น..คนพลัดถิ่น
..ใจหลั่งริน..บากบั่น..กลั่นน้ำใส
..กับแววตา..อ้างว้าง..กลางดวงใจ
..ให้ผ่านไป..เป็นฝัน..ของวันวาน.

 emo_27....................................  emo_27


หัวข้อ: Re: "ฝนสั่งฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: แมวเหมียว ที่ 02 ตุลาคม 2009, 09:09:PM
ฝนสั่งฟ้าราวว่าขึ้นหน้าหนาว
ลมสั่งดาวให้งามตามวิสัย
จันทร์สั่งคืนให้มาต้องตามใจ
แต่ทำไมฉันสั่งเธอไม่ได้เลย


หัวข้อ: Re: "ฝนสั่งฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 02 ตุลาคม 2009, 09:19:PM
ฝนสั่งฟ้าราวว่าขึ้นหน้าหนาว
ลมสั่งดาวให้งามตามวิสัย
จันทร์สั่งคืนให้มาต้องตามใจ
แต่ทำไมฉันสั่งเธอไม่ได้เลย


..หากจะสั่ง..ความเลย..เคยที่รัก
..จงหยุดทัก..จักตรอง..ต้องความหวาน
..หยุดเถอะนะ..ฉันขอ..ทรมาน
..อย่าพูดตาม..ลมปาก..แล้วจากกัน.

.........................................


หัวข้อ: Re: "ฝนสั่งฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: LionHeart1 ที่ 02 ตุลาคม 2009, 09:41:PM
ฝนสั่งฟ้า...จำต้องพาใจออกไกล
ปลาสั่งหนอง...จำต้องไปอยู่ไกลกัน
น้ำสั่งฟ้า...ต้องอำลาแยกเธอฉัน
ปลาสั่งฝน...จำต้องพลันอำลาไกล



หัวข้อ: Re: "ฝนสั่งฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 18 ตุลาคม 2009, 11:24:PM

ฟ้าข้างแรมสิบสี่ค่ำดำสนิท
คนขาดมิตรจิตว้างแรมร้างฝัน
โพยมบนฝนกระหน่ำดังรำพัน
ว่าฟ้านั้นร้องไห้เห็นใจคน

น้ำฝนหลั่งพรั่งพรูหล่นสู่หล้า
เป็นธาราเลี้ยงชีวิตสถิตย์สถล
เป็นธารใจไหลรื่นชื่นกมล
จงสุขล้นเพื่อนอักษรบ้านกลอนไทย

...ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านครับ...



หัวข้อ: Re: "ฝนสั่งฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 25 ตุลาคม 2009, 10:36:AM
..คืนที่ฟ้า..มืดมิด..สนิทดับ
..ดาววาววับ..จับตา..จันทราหมอง
..คืนนี้เรา..คนเหงา..ยืนเฝ้ามอง
..ความหม่นหมอง..ของชีวิต..ที่ผิดไป

..เหนื่อยแสนเหนื่อย..เปลือยใจ..เมื่อไหร่ดับ
..เนิ่นนานนับ..กว่ากลับ..จะรับไหว
..ในค่ำคืน..สะอื้น..ยืนอาลัย
..ให้เป็นไป..ในชีวิต..ลิขิตเอง.

 emo_30................................................... emo_30


หัวข้อ: Re: "ฝนสั่งฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 25 ตุลาคม 2009, 10:57:AM
ฟ้ามืดครื้ม.......................ดื่มด่ำ........................พรำสายฝน
ทั่วสกล...........................ล้นนที........................ที่หลั่งไหล
กระพือโหม.....................ลมเย็น.......................ยะเยียบใจ
หนาวเหน็บใน.................คราวปลายฝน............ต้นเหมันต์
 
ฝากฟากฟ้า.....................ลาก่อน.......................นะตอนนี้
เจออีกที..........................ปีหน้า........................คราวสันต์
หากคิดถึง.......................จะแวบมา..................เยี่ยมแล้วกัน
ผ่านคิมหันต์....................ค่อยเจอกัน................แบบเต็มๆ
[/color]

 emo_45 emo_44 emo_20 emo_51 emo_29 emo_05 emo_26 emo_32 emo_46


หัวข้อ: Re: "ฝนสั่งฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 25 ตุลาคม 2009, 11:20:AM
เหม่อมองฟ้า หน้าฝน งามล้นเหลือ
ฟ้ามืดเจือ เจิดแจ้ง แต้มแสงสรวง
ฟ้ามืดมน ปนแดง แต้มแสงดวง
ฝนโปรยร่วง หล่นมา พาชื่นใจ

แต่เหตุใด ใจนี้ มีแต่เศร้า
ไร้แม้เงา ของผู้ ที่อยู่ใกล้
ฝนวันนี้ กับวันนั้น ห่างกันไกล
ฝากฝนไป บอกคนนั้น...ฉันรักเธอ........ emo_25



             emo_48 emo_48 emo_33 emo_48 emo_48


หัวข้อ: Re: "ฝนสั่งฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 25 ตุลาคม 2009, 12:43:PM
เม็ดฝนสั่งฟังเสียงไม่ได้ศัพท์
แต่ที่ซับคือฝนโปรยโรยระรื่น
ฝากความฉ่ำนำชโลมให้โกรมกลืน
กลายเป็นผืนน้ำไหลในพริบตา

เสียงฟ้าสั่งดังแทรกแตกเปรี้ยงปร้าง
ในระหว่างยามสิ้นกลิ่นพรรษา
ฝนกระหน่ำย้ำหนักไม่พักซา
ก่อนจรลาฟ้าดินหมดสิ้นแล้ว