พิมพ์หน้านี้ - เหนื่อย !

เหนื่อยจัง.....ที่ต้องทำเป็นไม่เห็น

เหนือยจัง......ที่ต้องตามง้อ

เหนื่อยจัง.....ที่ต้องเฝ้ารอ
และเหนื่อยเกินพอ.....ที่ต้องมองดูเธอหลายจัย

เหนื่อยกับรักที่เธอมี
เหนื่อยกับทุกวินาที...ที่ผ่านผัน
รักของเธอคืออะไร...ฉันไม่ค่อยเข้าใจ..กับมัน
รักแล้วทำร้ายใจกัน...เรียกว่ารักใช่ไหมนั่น...หรืออย่างไร

เหนื่อยมากขึ้นทุกที
พอแล้ววันนี้...ฉันรับไม่ไหว
สิ่งที่เธอให้มา...มีแค่น้ำตาเรื่อยไป
พอแล้วล่ะกับความเสียใจ...ไม่อยากโดนทำร้าย...จนใจขาดรอน

(http://i33.photobucket.com/albums/d67/cute_line/heart/h44.gif)

เหนื่อยจัง...
ฉันขอนั่งลงตรงนี้
ก็ไม่รู้จะก้าวเดินต่อไป ทางไหนดี
ห่อเหี่ยวเต็มที แล้วใจ

สายตาที่ทอดยาว
ทอประกายแห่งความปวดร้าวหวั่นไหว
เหนี่อยล้าเกินกว่าจะประคองรักไป
บนความเฉยชาของหัวใจใครบางคน

ขอหยุดทุกสิ่งทุกอย่าง
เอาไว้บนความอ้างว้าง...สับสน
เหนื่อยล้าเพราะหัวใจชินชากับคำว่าทุกข์และทน
กับความรักหม่นๆ ไม่รู้จะทนไปทำไม

ตั้งใจไว้ ให้เลิก คิดถึงเธอ
ยามหลับตา ไม่อยากเพ้อ ละเมอฝัน
อยากกลับไป ก่อนที่ เรามีกัน
เก็บฝันนั้น ฝังมัน ลงผืนดิน

ไม่อยากพบ ไม่อยากเจอ หรือรู้จัก
ไม่อยากทัก เพราะรัก เธอหมดสิ้น
ไม่อยากฟัง ไม่อยาก จะได้ยิน
อยากเหมือนหิน ที่ทนได้ อย่างทนทาน

เหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยใจ ในวันนี้
อยากจะหนี ให้ไกล สุดไพศาล
ต้องยิ้มสู้ ยิ้มทน เรื่องวันวาน
เพราะเรานั้น ทำงาน ที่เดียวกัน

ต้องทนเห็น เธอไป กับใครอื่น
ทุกวันคืน ทนเห็น อยู่อย่างนั้น
เหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยใจ เหนื่อยชีวัน
เธอสุขสันต์ แต่ฉ้น ต้องทุกข์ใจ

๐ หนึ่งบวกหนึ่งเป็นสองตรองก็รู้
ต่างเห็นอยู่เหตุผลบนคำไข
แต่เธอฉันรักถลำแล้วทำไม
ค่าที่ได้เป็นศูนย์อาดูรจัง

๐ มือเคยเกี่ยวเหนี่ยวรักจากเราสอง
สุดท้ายกองข้างตัวกลัวข้อหลัง
เหลือเดินเดี่ยวบนทางอย่างทุรัง
เหนื่อยทั้งทั้งที่ใจมอบให้เธอ..

emo_12

ว่าเลี้ยวซ้าย ทำไม ต้องเลี้ยวขวา
บอกเดินหน้า แต่ดัน หันกลับหลัง
เราเสนอ อะไร ไม่เคยฟัง
จึงขอนั่ง ชั่งใจ ไม่ไหวแล้ว

หากรักกัน มีแต่ฉัน ต้องตามอย่าง
แค่เอ่ยอ้าง ถูกปัด ขัดแน่แน่ว
สงสัยรัก ครั้งนี้ ชักมีแวว
เหนื่อยเกินแจว ถ่อจ้ำ ตามใจเธอ

อยากให้เขา...............เลี้ยวซ้าย..................ให้บอกขวา
อยากให้เขา....................เดินหน้า...................บอกถอยหลัง
อยากเสนอ......................เปลี่ยนเป็นห้าม.........เขาต้องฟัง
ลองดูมั่ง........................ทำตรงข้าม...............คงจะดี

หากเข้าใจ................ในนิสัย......................เขาดีแล้ว
มองเห็นแนว.................จับเขา.......................อยู่กับที่
หนูทำแมว....................ให้เชื่อง.....................ตัวอย่างมี
ดูทอมแอนด์..................เจอร์รี่........................นั่นเป็นไง

เหนื่อยเหลือเกินแล้วตอนนี้
ความรู้สึกที่มี..เกินทนไหว
ไม่เข้าใจคำว่ารักของเธอคืออะไร
ชักไม่แน่ใจว่าใช่สิ่งเดียวกันไหมเธอ
เธอบอกว่ายังอยากมีกันและกัน
แต่เธอปล่อยฉันไว้ลำพังตรงนี้
กับสัญญาที่บอกกันไว้จะอยู่ข้างกันทุกวินาที
แล้ววันนี้คนคนนั้นไปไหนกัน
มือที่เคยกุมมือฉันในวันก่อน
แต่ตอนนี้มือนั้นหายไปไหน
เธอปล่อยให้ฉันอยู่อย่างเดียวดาย
หันไปทางไหนไม่เห็นแม้เงาเธอ

ฉันก็เหนื่อยนะคนดี
เพราะเธอจะเอาโน่นจะเอานี่อยู่เสมอ
ฉันต้องวิ่งกะเล่อกะล่าเพื่อจะหามาให้เธอ
แต่แล้วพอฉันเผลอตัวเธอก็ชอบหายไป

พอฉันพูดขอร้องเธอดีๆ
ต่อไปนี้ขออย่าหนีไปไหน
เธอตัดพ้อหาว่าฉันไม่ไว้ใจ
ว่าฉันใช้ไม่ได้ไม่ให้เกียรติกัน

ฉันเหนื่อยแล้วที่รัก
ถ้าเธอไม่ตระหนักในรักของฉัน
บอกสักคำช่วยบอกย้ำความสัมพันธ์
ในใจเธอตอนนี้นั้นคิดกับฉันอย่างไร
emo_40

เหนื่อยจนท้อ ต้องรอ อีกนานเท่าไหร่
พังเมื่อไร เนื้อเพลงนี้ มีความหมาย
ก็ความเหงา รุมเร้า เข้ากล้ำกลาย
เหนื่อยเหลือหลาย กายใจ ได้อาวรณ์
เหนื่อยเพราะว่า ล่าฝัน เมื่อวันเก่า
เหนื่อยเพราะเรา งานหนัก ไม่พักผ่อน
เหนื่อยเพราะหวง ห่วงแต่ แม่งามงอน
เหนื่อยเพราะกลอน เขียนวอน อ้อนรักเธอ

มหาซัง

สุดทางเดิน ของหัวใจ ไม่ไหวแล้ว
รักหวานแหวว เริ่มจะขม ซมพิษไข้
เมื่อสิ่งทำ คำว่ารัก ที่มอบไป
เธอกับให้ สิ่งตอบแทน แสนถอดใจ

เคยฝันไว้ แม้อย่างไร ไม่ถอยหลัง
สุดกำลัง ให้ทั้งใจ ไม่หวั่นไหว
ถ้าเหนื่อยนัก จะพักหน่อย ค่อยค่อยไป
หวังว่าใจ เธอจะเปลี่ยน เคลื่อนสักวัน

ถึงวันนี้ นานเป็นปี ยังเหมือนเก่า
รักของเรา ยังไม่ใช่ อย่างในฝัน
เธอหลายรัก ชักหลายใจ ขึ้นทุกวัน
รักของฉัน มันแสนเหนื่อย เมื่อยล้าใจ

รักเธอไป แสนเหนื่อยใจ เพราะไร้ค่า
เสียน้ำตา บวกเวลา คงไม่ไหว
ให้ตัวเอง เปิดหัวใจ ได้รักใคร
ไม่เหนื่อยใจ เหมือนรักเก่า เราเคยเจอ

๐ เช็ดเท่าไหร่เหงื่อนี้ไม่มีหมด
เพราะปรากฎทางตาคราร้องไห้
มันกลั่นจากความหมองของห้องใจ
เหนื่อยจนได้ให้เห็นเป็นน้ำตา

๐ หยาดที่ผุดจากกายเดี๋ยวหายแห้ง
แล้วสำแดงกำลังพลางแกร่งกล้า
แต่เมื่อร่วงรินไหลนัยนา
แรงแขนขาก็ไร้ไม่อยากยืน

๐ ก่อนมีเธอเช็ดเหงื่อเพื่อให้สู้
กระซิบหูคลับคล้ายไม่เป็นอื่น
ยุดแขนฉันทั้งผลักหลักวันคืน
เสียงสะอื้นไม่เคยเผยให้อาย

๐ แต่วันนี้ไร้เงาคนเฝ้าเช็ด
เธอระเห็จจากไปใจสลาย
เหงื่อที่ไหลยิ่งโหมจนโทรมกาย
เป็นผู้ชายเช้าค่ำร่ำขี้แย..

emo_12

หลายล้นเหลือเหงื่อไหลไร้ทางหลบ
ชีพจำซบพบซากกากความหวัง
หายใจสั้นคั่นยาวน้าวพลัง
บนฟากฝั่งฝังฝากจากเหงื่อตน

ต่อเสี้ยวสุขยุคเสพเก็บสั่งสม
จากเสี้ยวลมหายใจที่ไล่พ่น
ทุกหยดหยาดวาดไว้ไล่ความจน
ให้ห่างพ้นข้นแค้นแดนลำเค็ญ

" เหนื่อยมานานเหนื่อยกายนั้นไม่เท่าไหร่ แต่ตามเธอเหนื่อยใจ ใจหมดลาน"

อันบทเพลง ขับขาน วันวานเก่า
บอกเรื่องเล่า เขาเหนือย เมื่อยหนักหนา
รักห่างไป ไกลจาก มาพรากลา
ยากหนักหนา คว้าใว้ ในครอบครอง

หยาดน้ำตา ไหลมา เหมือนห่าฝน
ความทุกข์ทน ข้นคลัก ทำรักหมอง
เม่อมองฟ้า น้ำตา พาเอ่อนอง
ท้อแล้วน้อง ที่ต้องรอ ขอรักเธอ

มหาซัง

เหนื่อยกับการตามรักตามหวง
เหนื่อยจะทวงสัญญาแต่หนหลัง
เหนื่อยพร่ำพรรณนาเรื่องเก่าจัง
เหนื่อยแสนเหนื่อยก็จะยังรักอยู่ดี

๐ ก้าวชีวิตผิดพลาดประกาศกร้าว
ว่าใจร้าวเพราะหญิงยิ่งสับสน
บนเส้นทางทรนงเคยหลงตน
เปิดถนนต้อนรับกับความแพ้

๐ เป็นครั้งแรกที่ฟันสั่นกรามขบ
และครั้งแรกรักจบติดลบแน่
เป็นครั้งที่เหนื่่อยหน่ายใจขี้แย
ถูกกระแสแห่งทุกข์บุกครอบงำ..

emo_12

[font=MS Sans Serif]เมื่อรักร้าง...ห่างลา...อย่าหวั่นไหว
เมื่อความรัก...จากไป...อย่าไหวหวั่น
เมื่อมีรัก...แสลงใจ...ทรมาน
ปล่อยความรัก...ให้เดินผ่าน...ให้รักไป
คงจะมี...สักวัน...ที่ความรัก
ที่เคยจาก...อาจจะหวน...คืนมาใหม่
ที่เคยเจ็บ...ในอดีต...เป็นเช่นไร
จงอย่าได้...ลืมเลือน...ต้องเตือนตน
เจ็บแล้วจำ...จำแล้วเจ็บ...เจ็บแล้วท้อ
เจ็บเพียงครั้ง...ก็คงพอ...แค่เพียงหน
แต่ก็ยัง...เฝ้ารอรัก...คนหนอคน
ที่เคยทน...เคยเจ็บ...ไม่จำใจ......[/font][/color]

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: CaRaMel ที่ 01 ตุลาคม 2009, 01:17:PM