พิมพ์หน้านี้ - อนิจจาละครไทย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประวัติศาสตร์ => ข้อความที่เริ่มโดย: kk007 ที่ 30 กันยายน 2009, 07:41:PM



หัวข้อ: อนิจจาละครไทย
เริ่มหัวข้อโดย: kk007 ที่ 30 กันยายน 2009, 07:41:PM
อนิจจาละครไทยในวันนี้
ล้วนแต่มีเรื่องรักใคร่ไล่หาผัว
เยาวชนโดนมอมเมาไม่หวงตัว
แต่งกายยั่วผู้ชายตามละคร

            อนาถใจละครไทยไร้สำนึก
            ปัญญาสึกละเลยธรรมคำสั่งสอน
            เร้าตัณหาพาใจต่ำได้ทุกตอน
            เหมือนจะสอนให้คนไทยไร้จรรยา
         
ทั้งตบตีไล่ด่ากริยาต่ำ
ยิ่งระยำยิ่งสมใจคนจัดหา
ฉากสมสู่ยิ่งเจนจัดไม่ขัดตา
โหมโฆษณาว่าฉากนี้ตัวเป็นเป็น

            อนิจจาเด็กไทยในวันนี้
            สิ่งที่ดีไม่มีให้ได้เห็น
            สิ่งที่ชั่วกรอกหูตาทุกเช้าเย็น
            ดีหลีกเร้นชั่วผงาดโอ้ชาติไทย!

อนาถจิตเด็กหญิงไทยไล่แย่งหนุ่ม
ถูกเขารุมกระทืบซ้ำสู้ไม่ไหว
เพียงเพราะจีบหนุ่มเดียวกันเลยบรรลัย
สะใจไหมละครไทยกลายเป็นจริง!

            ได้แต่ปลงกับคนไทยในวันนี้
            ชั่วช่างชีดีช่างสงฆ์กันอย่างยิ่ง
            เรื่องของเขาใช่ของเราไม่ประวิง
            ยิ่งเฉยนิ่งยิ่งระยำเต็มสังคม!





หัวข้อ: Re: อนิจจาละครไทย
เริ่มหัวข้อโดย: ธาตรี ที่ 30 กันยายน 2009, 08:23:PM
อนิจจา...ละครไทย...ชวนให้คิด
ทั้งถูกผิด...ปะปน...ระคนทั่ว
เยาวชน  เด็กน้อย  ก็ปล่อยตัว
หลงเมามัว  อุดอู้  ดูละคร
เขาว่าชม ละคร  แล้วย้อยสู่
หันมาดู  เราด้วย  ช่วยสั่งสอน
พินิจตรอง  ท้งหมด  ทุกบทตอน
อย่านิ่งนอน   ชมกัน  แค่บันเทิง
ตัวอย่างผิด  ศีลธรรม  อย่าจำใช้
ตัวอย่างใด  มีค่า  ยึดเถลิง
ดูให้เป็น  ดูให้ดี  มีชั้นเชิง
ดูรื่นเริง  กันพลาดพลั้ง  ก็ยังดี
ขึ้นชื่อว่า  ละคร  เหมือนกลอนแก้ว
ดูอ่านแล้ว   จำมาบ้าง  บางส่วนที่-
เป็นประโยชน์   คุณค่า  บรรดามี
ไปปรับใช้  ในชีวี  มีศีลธรรม....


หัวข้อ: Re: อนิจจาละครไทย
เริ่มหัวข้อโดย: kk007 ที่ 01 ตุลาคม 2009, 09:33:AM
อกอวบอัดชันชูสู้คนจ้อง
คนยิ่งมองเธอยิ่งมั่นดันทรงเชิด
กระดุมปริเผยหนั่นเนื้อเนียนบรรเจิด
ใจเตลิดยามเต้าเต่งกระเด้งเดิน

           โอ้สาวมั่นสมัยใหม่ใจช่างกล้า
           อวดกายาประหยัดผ้าไม่ขัดเขิน
           มิสนใจใครจะมองฤาจะเมิน
           เธอเพลิดเพลินตามแฟชั่นประชันกาย

แฟชั่นใหม่ช่างกระไรให้หดหู่
พาโฉมตรูเปลืองตัวมั่วเหลือหลาย
เปิดเนื้อนวลชวนเพลินเชิญตาชาย
ถึงสุดท้ายแน่แท้..แก้ผ้าเดิน!

 


หัวข้อ: Re: อนิจจาละครไทย
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 01 ตุลาคม 2009, 10:08:AM
(http://images.hunsa.com/Movie/stargossip_052007/kong_maprang.jpg)
อนิจจาละครไทยสมัยนี้
โชว์นั่นนี่เห็นถนัดไม่ขัดเขิน
เรื่องคติสอนใจไยจึงเมิน
เน้นเพลิดเพลินยั่วกิเลสก่อเภทภัย

ออกทีวีเวลาดีก่อนสี่ทุ่ม
เด็กชุมนุมรุมดูรู้ใช่ไหม
เห็นตำตาจึงจำนำไปใช้
เอาอย่างในละครตอนขึ้นเตียง


หัวข้อ: Re: อนิจจาละครไทย
เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 01 ตุลาคม 2009, 10:32:AM

อนิจจาละครไทย...ให้ข้อคิด
สะกิดนิด ตีแผ่ ในแง่เสีย
มีปัญญา มีสมอง มองแล้วเคลีย
อย่านัวเนีย  บนเตียง เยี่ยงละคร

นิสัยทัศน์ กว้างไกล ใครกำหนด
ออกแบบบท โพสต์ทั่ว ตัวล่อนจ้อน
ต้องแยกแยะ แนะนำ ทุกคำสอน
ให้ละอ่อน...รู้ว่าชั่ว...อย่ามั่วดู
 


หัวข้อ: Re: อนิจจาละครไทย
เริ่มหัวข้อโดย: kk007 ที่ 04 ตุลาคม 2009, 11:10:AM
ตั้งตารอ นอ.สอ.พอ.วันอาทิตย์
ได้สมคิดติดใจจ้องจนวาบหวาม
มองดาราอวดอ้ากายางาม
โอ้นงรามเร้าอารมณ์จนลืมตัว

เผลอซี๊ดปากใจสั่นกระสันเสียว
ตัวนิดเดียวใยยั่วใจเขาไปทั่ว
นึกหวั่นไหวน้ำลายไหลใจระรัว
หลงเผลอตัวกับหน้าฝันวันอาทิตย์


หัวข้อ: Re: อนิจจาละครไทย
เริ่มหัวข้อโดย: kk007 ที่ 04 ตุลาคม 2009, 06:55:PM
นานแล้วหนอ นอ.สอ.พอ.ยังมิตื่น
สื่อภาพหื่นเน้นเนื้อสาวราวเสียจริต
ฤาอยากนำสังคมให้สิ้นคิด
ราคะจิตติดเต็มหัวทั่วนคร

ยิ่งนับวันสาวยุคใหม่ใจยิ่งกล้า
ยอมเปลื้องผ้าหน้าไม่อายใครเล่าสอน
ฤามิใช่สื่อโหมโทรมงามงอน
ขอวิงวอนช่วยลดละภาพจัญไร!
[/b]


หัวข้อ: Re: อนิจจาละครไทย
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 04 ตุลาคม 2009, 08:15:PM
ละครไทยนั้นมีชี้ดีชั่ว
ให้คนกลัวบาปกรรมทำดีบ้าง
แต่ทำแล้วมันก็ไม่ได้สตางค์
จึงเหินห่างจากจอไปหลายราย

ละครไทยจึงเหลือแต่น้ำเน่า
เพราะคนเราชอบดูกันมากหลาย
เหมือนกระจกสะท้อนเราอยู่กลายกลาย
ว่าหญิงชายยุคใหม่ไม่หวงตัว

ละครนำสังคมไปใช่แน่หรือ
หรือมันคือภาพสะท้อนสังคมชั่ว
โบราณว่าดูละครย้อนดูตัว
อย่าเกลือกกลั้วเหมือนละครน้ำเน่าไทย


หัวข้อ: Re: อนิจจาละครไทย
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 04 ตุลาคม 2009, 08:47:PM
มองแง่ดีละครไทยก็มีบ้าง
ชี้ความต่างดำเนินให้เพลินสุข
ผ่อนอารมณ์ที่เศร้าและเหงาทุกข์
ยามได้ขลุกดูละครตอนว่างงาน

นำเสนอชนบทบทบ้านทุ่ง
ชี้จรุงปรุงป่าพนาสัณฑ์
ผู้ใหญ่ลีนางมาสารพัน-
ละครนั้นก็มีดีให้ดู

ดูแล้วคิดพินิจอุทาหรณ์
บ่งสะท้อนย้อนมาอย่าอดสู
นำมาตรองกรองเอาเราดนู
สิ่งดีๆมีอยู่เมื่อใคร่ครวญ