พิมพ์หน้านี้ - สังคมไทย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: อินทรวิเชียร ที่ 29 กันยายน 2009, 09:49:PM



หัวข้อ: สังคมไทย
เริ่มหัวข้อโดย: อินทรวิเชียร ที่ 29 กันยายน 2009, 09:49:PM
สังคมยังแบ่งแยก   คงไม่แปลกมีหลากสี

คนชั่วและคนดี   คงต้องมีปะปนไป

สังคมสมัยนี้   หากใฝ่ดีมีจิตใจ

คนชั่วกลัวให้ไกล   อย่าเข้าใกล้ใคร่ติดตาม

สีเหลือกับสีแดง   ที่โต้แย้งเพราะมีกาม

ความใคร่มันล้นหลาม   เพราะมัวตามหวังได้เงิน

ความจริงสมัยนี้   ตามคนชั่วมัวเพลิดเพลิน

อย่าหวังชาติเจริญ   ถ้ามัวเพลินกับเงินตรา

เกิดมาแล้วชาตินี้   คิดทำดีเถิดลูกยา

อย่าหวังน้ำบ่อหน้า   นั่งคอยท่ารอความดี

ความดีที่ฝากไว้   ตราตรึงใจคนทุกที่

หากทุกคนทำดี   เกิดชาตินี้ไม่เสียดาย


หัวข้อ: Re: สังคมไทย
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 07 ตุลาคม 2009, 02:18:PM
รอยยิ้มจางจากหน้าคราไหนเล่า
ไยเก็บเอาทุกข์ตรมซมซานปลื้ม
ใครตุนยิ้มไว้มากอยากขอยืม
แจกคนลืมเผื่อว่าจะมายิ้ม


หัวข้อ: Re: สังคมไทย
เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 09 ตุลาคม 2009, 07:39:PM
ลมกรรโชกโบกไผ่ใบสะบัด   
โถมแรงพัดอัดเข้ารุกเร้าหา
ไผ่โอนอ่อนร่อนไหวส่ายไปมา 
แรงลมบ้าถลาชัดยัดเข้าไป 

ฝนกระหน่ำซ้ำไปทั้งใบก้าน 
ไผ่ยังทานขานรับซับแรงไหว
ไม่ย่อท้อต่อลมฝนทนต่อไป 
ไร้อาลัยอาวรโอนอ่อนตาม

ถ้าเป็นคนทนอย่างนี้ไม่มีหรอก 
โดนเขาตอกมาสองถองคืนสาม
หักให้ขาดพยาบาทอาฆาตตาม 
ทุกชั่วยามตามไปไม่ผ่อนคลาย

ปุตุชนคนทั่วมัวหลงผิด 
ถืออ้างสิทธิ์ผิดชอบกรอบกฏหมาย
แท้จริงถ้วนล้วนแต่แค่น้ำลาย 
ผลสุดท้ายทั้งหลายแหล่แก่ตัวเอง

มหาซัง