|
หัวข้อ: คำตอบที่ไร้แวว เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 29 กันยายน 2009, 01:16:AM มองทิวสนบ่นบ้าพาฟ้าคลั่ง
ทะเลหนุนดุจดังจะถาโถม อัสนีสันนิบาตฟาดจู่โจม พายุโหมกระหน่ำจนบ้านพัง ใดในโลกแน่แท้ความไม่เที่ยง สวรรค์เบี่ยงเลี่ยงไปให้ไร้หวัง ด้วยแต่เดิมเผดิมเก่าเรือนเหย้ายัง แต่มาพังเพราะพายุเพียงพริบตา ในแววตาไร้เดียงสามาคอยถาม อีกกี่ยามกี่ย่ำ น้ำลงหนา ความกังขาส่อมาจากแววตา เพื่อมองหาคำตอบที่ไร้แวว หัวข้อ: Re: คำตอบที่ไร้แวว เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 01 ตุลาคม 2009, 09:52:AM สายฝนหล่นจากฟ้ามาเป็นสาย
แสนสบายกายใจหมายพักผ่อน เปิดทีวีเตรียมไว้เอนกายนอน สายลมอ่อนพัดมาจากฟ้าไกล (และแล้ว...) เสียงทีวีพิธีกรแถลงข่าว ถึงเรื่องราว กฤษนา พายุใหญ่ ที่พาฝนตกกระหน่ำทั่วแดนไทย ได้ฟังแล้วเข้าใจในสัจจธรรม ฝนที่ตกฝั่งเราเขาเดือดร้อน สายลมอ่อนกลายเป็นพายุกระหน่ำ สายฝนนี้ซัดพาชะตากรรม เราชุ่มฉ่ำแต่เขาช้ำระกำใจ หัวข้อ: Re: คำตอบที่ไร้แวว เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 01 ตุลาคม 2009, 10:39:AM สายฝนพรำฉ่ำชื่นระรื่นจิต
หลับสนิทราตรีที่สดใส แต่อีกฝั่งนั่งหนาวรอนร้าวใจ วาตะภัยกับน้ำท่วมทุกข์ร่วมกัน ได้แต่แผ่เมตตาฝ่าฟ้ากว้าง จงลาร้างเรื่องทุกข์พบสุขสันต์ สิ่งเลวร้ายจงหายในเร็ววัน คำตอบนั้นอย่าไร้แววคลาดแคล้วเลย หัวข้อ: Re: คำตอบที่ไร้แวว เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 08 ตุลาคม 2009, 01:24:PM ทีละนิ้วน้ำปีนจากตีนเสา
นั่งกอดเข่าหนาวใจไหวและหวั่น เมื่อดินจมน้ำเหนือพายเรือกัน ยังจะผันน้ำเขื่อนท่วมเรือนเรา แหล่งปลูกข้าวเลี้ยงไทยใครจะเลี้ยง คนปลายน้ำเก็บเสบียงรอน้ำเข้า กรอกถุงทรายรายแนวเผื่อบรรเทา เหตุใดเล่าไม่ช่วยกันบ้านฉันเลย |