พิมพ์หน้านี้ - เมฆ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: LionHeart1 ที่ 27 กันยายน 2009, 08:33:PM



หัวข้อ: เมฆ
เริ่มหัวข้อโดย: LionHeart1 ที่ 27 กันยายน 2009, 08:33:PM
อยากเป็นเมฆที่สดใสในท้องฟ้า
สุขอุรากับเรื่องราวพราวสุขสันต์
ไม่ต้องคิดอะไรมากไปวันวัน
เป็นเมฆอันขาวลอยคอยสุรีย์
ยามเมฆฝนจนมาพัดพาใจ
ยามเมฆครึ้มเพียงใดไม่สุขสี
ยามเมฆขาวบริสุทธิ์ดุจนาคี
แสนยินดีเมฆนี้สบายเอย


หัวข้อ: Re: เมฆ
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 29 กันยายน 2009, 11:19:AM
จากหยาดน้ำน้อยน้อยค่อยรวมร่าง
เป็นแพรบางล่องลมชมโลกหล้า
หลายแพรเกาะเป็นปุยขาวพราวนภา
รอเวลากลั่นตนเป็นฝนเย็น


หัวข้อ: Re: เมฆ
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 29 กันยายน 2009, 01:24:PM
เมฆสีขาวสกาวตาบนฟ้ากว้าง
ปุยบางบางลอยไปให้ใครเห็น
จินตนารูปร่างอย่างใจเย็น
จะให้เป็นปราสาทราชวัง

โน่นเจ้าชายขี่ม้าเหาะมาลิ่ว
สายลมพลิ้วพามังกร ร่อนตามหลัง
แล้วพ่นไฟใส่หัวน่ากลัวจัง
ต้องหลบบังข้างรั้วเพราะกลัวไฟ...


                 emo_43


หัวข้อ: Re: เมฆ
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 29 กันยายน 2009, 02:14:PM
จินตนาผ่านฟ้าห้วงอากาศ
ธรรมชาติหยิบวาดเมฆาขาว
ปั้นไอน้ำเป็นกลุ่มก้อนทอนรูปราว
จะเล่าความเวิ้งหาวยามเดินทาง

เมฆก้อนนั้นฉันเห็นเป็นดั่งเรือ
ละล่องเหนือนาวามาสรรค์สร้าง
บนเกลียวคลื่นมหรรณพคคนางค์
นทีทางที่คิดนิมิตมา