ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

วันที่เหงา วันที่ใจ ได้แต่เหม่อ
คึดถึงเธอ คนรู้ใจ ที่ใฝ่ฝัน
ที่ยังทน อยู่ได้ ในทุกวัน
เพราะมีจันทร์ ดาวเดือน เป็นเพื่อนใจ
ฉันไม่รู้ นิยาม ของความรัก
ไม่รู้จัก ไม่เคยเห็น เป็นแบบไหน
เพียงตอนนี้ ยิ่งเหงา นานเท่าไร
ยังต้องการ เพียงแค่ใคร มาคลายมัน
ใครก็ได้ ที่จริงใจ ในความรัก
เป็นที่พัก เมื่อหวั่นไหว ปลอบใจฉัน
เปลี่ยชีวิต เดิมเดิม แต้มเติมวัน
คอยห่วงใย ดูแลกัน แค่นั้นเอง....